Etymology
edit
From en- + fango + -ar.
Pronunciation
edit
- IPA(key): /enfanˈɡaɾ/ [ẽɱ.fãŋˈɡaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: en‧fan‧gar
enfangar (first-person singular present enfango, first-person singular preterite enfangué, past participle enfangado)
- to cover with mud
- (reflexive) to get one's hands dirty
Conjugation
edit
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of enfangar (g-gu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
|
singular
|
plural
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
1st person
|
2nd person
|
3rd person
|
with infinitive enfangar
|
dative
|
enfangarme
|
enfangarte
|
enfangarle, enfangarse
|
enfangarnos
|
enfangaros
|
enfangarles, enfangarse
|
accusative
|
enfangarme
|
enfangarte
|
enfangarlo, enfangarla, enfangarse
|
enfangarnos
|
enfangaros
|
enfangarlos, enfangarlas, enfangarse
|
|
with gerund enfangando
|
dative
|
enfangándome
|
enfangándote
|
enfangándole, enfangándose
|
enfangándonos
|
enfangándoos
|
enfangándoles, enfangándose
|
accusative
|
enfangándome
|
enfangándote
|
enfangándolo, enfangándola, enfangándose
|
enfangándonos
|
enfangándoos
|
enfangándolos, enfangándolas, enfangándose
|
|
with informal second-person singular tú imperative enfanga
|
dative
|
enfángame
|
enfángate
|
enfángale
|
enfánganos
|
not used
|
enfángales
|
accusative
|
enfángame
|
enfángate
|
enfángalo, enfángala
|
enfánganos
|
not used
|
enfángalos, enfángalas
|
|
with informal second-person singular vos imperative enfangá
|
dative
|
enfangame
|
enfangate
|
enfangale
|
enfanganos
|
not used
|
enfangales
|
accusative
|
enfangame
|
enfangate
|
enfangalo, enfangala
|
enfanganos
|
not used
|
enfangalos, enfangalas
|
|
with formal second-person singular imperative enfangue
|
dative
|
enfángueme
|
not used
|
enfánguele, enfánguese
|
enfánguenos
|
not used
|
enfángueles
|
accusative
|
enfángueme
|
not used
|
enfánguelo, enfánguela, enfánguese
|
enfánguenos
|
not used
|
enfánguelos, enfánguelas
|
|
with first-person plural imperative enfanguemos
|
dative
|
not used
|
enfanguémoste
|
enfanguémosle
|
enfanguémonos
|
enfanguémoos
|
enfanguémosles
|
accusative
|
not used
|
enfanguémoste
|
enfanguémoslo, enfanguémosla
|
enfanguémonos
|
enfanguémoos
|
enfanguémoslos, enfanguémoslas
|
|
with informal second-person plural imperative enfangad
|
dative
|
enfangadme
|
not used
|
enfangadle
|
enfangadnos
|
enfangaos
|
enfangadles
|
accusative
|
enfangadme
|
not used
|
enfangadlo, enfangadla
|
enfangadnos
|
enfangaos
|
enfangadlos, enfangadlas
|
|
with formal second-person plural imperative enfanguen
|
dative
|
enfánguenme
|
not used
|
enfánguenle
|
enfánguennos
|
not used
|
enfánguenles, enfánguense
|
accusative
|
enfánguenme
|
not used
|
enfánguenlo, enfánguenla
|
enfánguennos
|
not used
|
enfánguenlos, enfánguenlas, enfánguense
|
Further reading
edit