Indonesian

edit

Etymology

edit

From Dutch imperialist m, imperialiste f, from French impérialiste m or f.

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ɪmpɛriˈalɪs/
  • Rhymes: -lɪs, -ɪs, -s
  • Hyphenation: im‧pè‧ri‧a‧lis

Noun

edit

impèrialis (plural imperialis-imperialis, first-person possessive imperialisku, second-person possessive imperialismu, third-person possessive imperialisnya)

  1. (politics) imperialist: an advocate of imperialism.
edit

Further reading

edit

Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From imperium (empire, imperial government) +‎ -ālis, from imperō (command, order), from im- (form of in) + parō (prepare, arrange; intend).

Pronunciation

edit

Adjective

edit

imperiālis (neuter imperiāle); third-declension two-termination adjective

  1. of the empire or emperor, imperial

Declension

edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative imperiālis imperiāle imperiālēs imperiālia
Genitive imperiālis imperiālium
Dative imperiālī imperiālibus
Accusative imperiālem imperiāle imperiālēs
imperiālīs
imperiālia
Ablative imperiālī imperiālibus
Vocative imperiālis imperiāle imperiālēs imperiālia

Synonyms

edit
edit

Descendants

edit

References

edit
  • imperialis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • imperialis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • imperialis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • imperialis in Ramminger, Johann (2016 July 16 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016