multa
Bikol Central Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
Noun Edit
múlta
Derived terms Edit
Catalan Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
Noun Edit
multa f (plural multes)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Related terms Edit
Further reading Edit
- “multa” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “multa”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “multa” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “multa” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Cebuano Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
Noun Edit
multá
- fine (punishment)
Esperanto Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
Adjective Edit
multa (accusative singular multan, plural multaj, accusative plural multajn)
Derived terms Edit
- multangulo (“polygon”)
Finnish Edit
Pronunciation Edit
Etymology 1 Edit
From Proto-Finnic *multa, borrowed from Proto-Germanic *muldō (earlier *muldā), compare Gothic 𐌼𐌿𐌻𐌳𐌰 (mulda, “dust”) and English mould. Cognates include Estonian muld, Votic multõ, Ingrian multa, Livonian mūlda.
Noun Edit
multa
- soil, earth, mold (soil suitable for growing plants, a mixture of mineral soil and humus)
- (literary) earth (especially as that which covers the dead)
Declension Edit
Inflection of multa (Kotus type 10*I/koira, lt-ll gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | multa | mullat | ||
genitive | mullan | multien | ||
partitive | multaa | multia | ||
illative | multaan | multiin | ||
singular | plural | |||
nominative | multa | mullat | ||
accusative | nom. | multa | mullat | |
gen. | mullan | |||
genitive | mullan | multien multainrare | ||
partitive | multaa | multia | ||
inessive | mullassa | mullissa | ||
elative | mullasta | mullista | ||
illative | multaan | multiin | ||
adessive | mullalla | mullilla | ||
ablative | mullalta | mullilta | ||
allative | mullalle | mullille | ||
essive | multana | multina | ||
translative | mullaksi | mulliksi | ||
instructive | — | mullin | ||
abessive | mullatta | mullitta | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms Edit
- adjectives: multainen, multava
- verbs: mullata, multaantua, multautua
See also Edit
Further reading Edit
- "multa" in Kielitoimiston sanakirja (Dictionary of Contemporary Finnish).
Etymology 2 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronoun Edit
multa
- (colloquial) ablative of mä
See also Edit
Anagrams Edit
Galician Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
- Hyphenation: mul‧ta
Noun Edit
multa f (plural multas)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Related terms Edit
Further reading Edit
- “multa” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Hiligaynon Edit
Etymology Edit
Pronunciation Edit
Noun Edit
multa
- fine (fee)
Verb Edit
multa
- to fine
Ido Edit
Etymology Edit
Borrowed from Esperanto multa, Latin multus, French moult, Italian molto.
Pronunciation Edit
Adjective Edit
multa
Ingrian Edit
Etymology Edit
From Proto-Finnic *multa. Cognates include Finnish multa and Estonian muld.
Pronunciation Edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmultɑ/, [ˈmuɫd]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmultɑ/, [ˈmuɫd̥ɑ]
- Rhymes: -ult, -ultɑ
- Hyphenation: mul‧ta
Noun Edit
multa
- mould (loose soil)
Declension Edit
Declension of multa (type 3/koira, lt-ll gradation) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | multa | mullat |
genitive | mullan | multiin |
partitive | multaa | multia |
illative | multaa | multii |
inessive | mullaas | mulliis |
elative | mullast | mullist |
allative | mullalle | mullille |
adessive | mullaal | mulliil |
ablative | mullalt | mullilt |
translative | mullaks | mulliks |
essive | multanna, multaan | multinna, multiin |
exessive1) | multant | multint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Derived terms Edit
References Edit
- V. I. Junus (1936) Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 20
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 317
Italian Edit
Pronunciation Edit
Etymology 1 Edit
Noun Edit
multa f (plural multe)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Related terms Edit
Etymology 2 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb Edit
multa
- inflection of multare:
Further reading Edit
- multa in Collins Italian-English Dictionary
- multa in Aldo Gabrielli, Grandi Dizionario Italiano (Hoepli)
- multa in garzantilinguistica.it – Garzanti Linguistica, De Agostini Scuola Spa
- multa in Dizionario Italiano Olivetti, Olivetti Media Communication
- multa in sapere.it – De Agostini Editore
- multa in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Latin Edit
Pronunciation Edit
- multa: (Classical) IPA(key): /ˈmul.ta/, [ˈmʊɫ̪t̪ä]
- multa: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmul.ta/, [ˈmul̪t̪ä]
- multā: (Classical) IPA(key): /ˈmul.taː/, [ˈmʊɫ̪t̪äː]
- multā: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmul.ta/, [ˈmul̪t̪ä]
Etymology 1 Edit
Perhaps from mulgeō (“to milk, extract”). Compare Latin mulctra.
Alternative forms Edit
Noun Edit
multa f (genitive multae); first declension
Declension Edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | multa | multae |
Genitive | multae | multārum |
Dative | multae | multīs |
Accusative | multam | multās |
Ablative | multā | multīs |
Vocative | multa | multae |
Related terms Edit
- multō (“to fine”)
Descendants Edit
Etymology 2 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Adjective Edit
multa
- inflection of multus:
Etymology 3 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb Edit
multā
References Edit
- “multa”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “multa”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- multa in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- multa in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
- Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) our generation has seen many victories: nostra aetas multas victorias vidit
- (ambiguous) the day is already far advanced: multus dies or multa lux est
- (ambiguous) till late at night: ad multam noctem
- (ambiguous) late at night: multa de nocte
- (ambiguous) Homer lived many years before the foundation of Rome: Homerus fuit multis annis ante Romam conditam
- (ambiguous) with many tears: multis cum lacrimis
- (ambiguous) I was induced by several considerations to..: multae causae me impulerunt ad aliquid or ut...
- (ambiguous) in many respects; in many points: multis rebus or locis
- (ambiguous) to contribute much towards...; to affect considerably; to be instrumental in..: multum valere ad aliquid
- (ambiguous) to contribute much towards...; to affect considerably; to be instrumental in..: multum afferre ad aliquid
- (ambiguous) to experience the ups and downs of life: multis casibus iactari
- (ambiguous) to be severely tried by misfortune: multis iniquitatibus exerceri
- (ambiguous) to considerably (in no way) further the common good: multum (nihil) ad communem utilitatem afferre
- (ambiguous) to be highly favoured by; to be influential with..: multum valere gratia apud aliquem
- (ambiguous) to consider of importance; to set much (some) store by a thing: multum (aliquid) alicui rei tribuere
- (ambiguous) to value, esteem a person: multum alicui tribuere
- (ambiguous) to have great influence with a person; to have considerable weight: multum auctoritate valere, posse apud aliquem
- (ambiguous) to have great influence with a person; to have considerable weight: alicuius auctoritas multum valet apud aliquem
- (ambiguous) to expend great labour on a thing: egregiam operam (multum, plus etc. operae) dare alicui rei
- (ambiguous) to exert oneself very energetically in a matter: multum operae ac laboris consumere in aliqua re
- (ambiguous) to be involved in many undertakings; to be much occupied, embarrassed, overwhelmed by business-claims: multis negotiis implicatum, districtum, distentum, obrutum esse
- (ambiguous) to possess great ability: intellegentia or mente multum valere
- (ambiguous) to have a good memory: memoriā (multum) valere (opp. memoriā vacillare)
- (ambiguous) varied, manifold experience: multarum rerum usus
- (ambiguous) he has had many painful experiences: multa acerba expertus est
- (ambiguous) to be well (slightly) acquainted with Greek literature: multum (mediocriter) in graecis litteris versari
- (ambiguous) to be well-informed, erudite: multa cognita, percepta habere, multa didicisse
- (ambiguous) to be well-informed, erudite: multarum rerum cognitione imbutum esse (opp. litterarum or eruditionis expertem esse or [rerum] rudem esse)
- (ambiguous) for a Roman he is decidedly well educated: sunt in illo, ut in homine Romano, multae litterae (De Sen. 4. 12)
- (ambiguous) to enjoy close intercourse with... (of master and pupil): multum esse cum aliquo (Fam. 16. 21)
- (ambiguous) to collect, accumulate instances: multa exempla in unum (locum) colligere
- (ambiguous) to have great weight as a speaker: multum dicendo valere, posse
- (ambiguous) to go deeply into a matter, discuss it fully: multa verba facere
- (ambiguous) to go deeply into a matter, discuss it fully: multum, nimium esse (in aliqua re) (De Or. 2. 4. 17)
- (ambiguous) he has made several mistakes: saepe (crebro, multa) peccavit, erravit, lapsus est
- (ambiguous) to make extracts from Cicero's writings: aliquid, multa ex Ciceronis libris excerpere (not excerpere librum)
- (ambiguous) we are united by many mutual obligations: multa et magna inter nos officia intercedunt (Fam. 13. 65)
- (ambiguous) to talk of a subject which was then the common topic of conversation: in eum sermonem incidere, qui tum fere multis erat in ore
- (ambiguous) to prolong a conversation far into the night: sermonem producere in multam noctem (Rep. 6. 10. 10)
- (ambiguous) much money: pecunia magna, grandis (multum pecuniae)
- (ambiguous) one of the crowd; a mere individual: unus de or e multis
- (ambiguous) to be always considering what people think: multum communi hominum opinioni tribuere
- (ambiguous) to obtain many (few) votes in a century or tribe: multa (pauca) puncta in centuria (tribu) aliqua ferre
- (ambiguous) to impose a fine (used of the prosecutor or the tribunus plebis proposing a fine to be ratified by the people): multam irrogare alicui (Cic. Dom. 17. 45)
- (ambiguous) a large force, many troops: magnae copiae (not multae)
- (ambiguous) after many had been wounded on both sides: multis et illatis et acceptis vulneribus (B. G. 1. 50)
- (ambiguous) to have a powerful navy: rebus maritimis multum valere
- (ambiguous) in short; to be brief: ne multa, quid plura? sed quid opus est plura?
- (ambiguous) our generation has seen many victories: nostra aetas multas victorias vidit
- “multa”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
- “multa”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin
Anagrams Edit
Limos Kalinga Edit
Etymology Edit
Borrowed from Spanish multa (“fine”).
Noun Edit
multa
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Occitan Edit
Etymology Edit
Noun Edit
multa f (plural multas)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Related terms Edit
Pangasinan Edit
Etymology Edit
Borrowed from Spanish multa (“fine”).
Pronunciation Edit
Noun Edit
multa
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
See also Edit
Portuguese Edit
Pronunciation Edit
- Hyphenation: mul‧ta
Etymology 1 Edit
Learned borrowing from Latin multa.
Noun Edit
multa f (plural multas)
Related terms Edit
Etymology 2 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb Edit
multa
- inflection of multar:
Further reading Edit
- “multa” in iDicionário Aulete.
- “multa” in Dicionário inFormal.
- “multa” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “multa” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “multa” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish Edit
Pronunciation Edit
Etymology 1 Edit
Noun Edit
multa f (plural multas)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Related terms Edit
Descendants Edit
- → Bikol Central: multa
- → Cebuano: multa
- → Limos Kalinga: multa
- → Pangasinan: multa
- → Tagalog: multá
- → Waray-Waray: multa
Etymology 2 Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb Edit
multa
- inflection of multar:
Further reading Edit
- “multa”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Tagalog Edit
Etymology Edit
Borrowed from Spanish multa (“fine”).
Pronunciation Edit
Noun Edit
multá (Baybayin spelling ᜋᜓᜎ᜔ᜆ)
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
See also Edit
Further reading Edit
- “multa”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila: Komisyon sa Wikang Filipino, 2018
Waray-Waray Edit
Etymology Edit
Borrowed from Spanish multa (“fine”).
Noun Edit
multá
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)
Yakan Edit
Etymology Edit
Borrowed from Spanish multa (“fine”).
Noun Edit
multa
- fine (a fee levied as punishment for breaking the law)