przyjść
PolishEdit
EtymologyEdit
Inherited from Proto-Slavic *prijьti (stem *prijьd-). By surface analysis, przy- + iść.
PronunciationEdit
VerbEdit
przyjść pf (imperfective przychodzić)
- (intransitive) to arrive, to come
ConjugationEdit
Conjugation of przyjść pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | przyjść | |||||
future tense | 1st | przyjdę | przyjdziemy | |||
2nd | przyjdziesz | przyjdziecie | ||||
3rd | przyjdzie | przyjdą | ||||
impersonal | przyjdzie się | |||||
past tense | 1st | przyszedłem | przyszłam | przyszliśmy | przyszłyśmy | |
2nd | przyszedłeś | przyszłaś | przyszliście | przyszłyście | ||
3rd | przyszedł | przyszła | przyszło | przyszli | przyszły | |
impersonal | — | |||||
conditional | 1st | przyszedłbym | przyszłabym | przyszlibyśmy | przyszłybyśmy | |
2nd | przyszedłbyś | przyszłabyś | przyszlibyście | przyszłybyście | ||
3rd | przyszedłby | przyszłaby | przyszłoby | przyszliby | przyszłyby | |
impersonal | — by | |||||
imperative | 1st | niech przyjdę | przyjdźmy | |||
2nd | przyjdź | przyjdźcie | ||||
3rd | niech przyjdzie | niech przyjdą | ||||
anterior adverbial participle | przyszedłszy | |||||
verbal noun | przyjście |