abstenir-se
Catalan edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Latin abstinēre; adapted to inherited tenir.
Pronunciation edit
Verb edit
abstenir-se (first-person singular present m'abstinc, first-person singular preterite m'abstinguí, past participle abstingut)
- to abstain (refrain from)
Conjugation edit
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “abstenir-se” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “abstenir-se”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “abstenir-se” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “abstenir-se” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.