fumigar
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin fūmigāre. Compare fumejar, an inherited doublet.
Pronunciation edit
Verb edit
fumigar (first-person singular present fumigo, first-person singular preterite fumiguí, past participle fumigat)
- to fumigate
Conjugation edit
infinitive | fumigar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | fumigant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | fumigat | fumigada | |||||
plural | fumigats | fumigades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | fumigo | fumigues | fumiga | fumiguem | fumigueu | fumiguen | |
imperfect | fumigava | fumigaves | fumigava | fumigàvem | fumigàveu | fumigaven | |
future | fumigaré | fumigaràs | fumigarà | fumigarem | fumigareu | fumigaran | |
preterite | fumiguí | fumigares | fumigà | fumigàrem | fumigàreu | fumigaren | |
conditional | fumigaria | fumigaries | fumigaria | fumigaríem | fumigaríeu | fumigarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | fumigui | fumiguis | fumigui | fumiguem | fumigueu | fumiguin | |
imperfect | fumigués | fumiguessis | fumigués | fumiguéssim | fumiguéssiu | fumiguessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | fumiga | fumigui | fumiguem | fumigueu | fumiguin | |
negative (no) | — | no fumiguis | no fumigui | no fumiguem | no fumigueu | no fumiguin |
Further reading edit
- “fumigar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “fumigar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “fumigar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “fumigar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician edit
Etymology edit
Borrowed from Latin fūmigāre. Compare fumegar, an inherited doublet.
Verb edit
fumigar (first-person singular present fumigo, first-person singular preterite fumiguei, past participle fumigado)
- to fumigate
Conjugation edit
Further reading edit
- “fumigar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
Portuguese edit
Etymology edit
Borrowed from Latin fūmigāre. Compare fumegar, an inherited doublet.
Pronunciation edit
- Hyphenation: fu‧mi‧gar
Verb edit
fumigar (first-person singular present fumigo, first-person singular preterite fumiguei, past participle fumigado)
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Conjugation edit
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin fūmigāre. Compare humear, an inherited doublet.
Pronunciation edit
Verb edit
fumigar (first-person singular present fumigo, first-person singular preterite fumigué, past participle fumigado)
- to fumigate
Conjugation edit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “fumigar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014