mero
English edit
Etymology 1 edit
Noun edit
mero (plural meros)
- Any of several large groupers of warm seas.
Related terms edit
Etymology 2 edit
Noun edit
mero (plural meros)
See also edit
- mero motu (etymologically unrelated)
Anagrams edit
Catalan edit
Etymology edit
Perhaps from Latin *merus, back-formation from merulus, variant of merula (“wrasse”).
Pronunciation edit
Noun edit
mero m (plural meros)
Derived terms edit
Further reading edit
- “mero”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
Esperanto edit
Etymology edit
Derived from Ancient Greek μέρος (méros, “part”).
Pronunciation edit
Noun edit
mero (accusative singular meron, plural meroj, accusative plural merojn)
Derived terms edit
Galician edit
Etymology edit
Unknown. Perhaps of local Celtic origin, related to *mrktilos (“speckled”) which originates a number of names of fish in Brittonic languages;[1] in that case, from Proto-Indo-European *mergʷ- (“dark, coloured”).
Pronunciation edit
Noun edit
mero m (plural meros)
- grouper (Epinephelus marginatus)
- Synonym: cherna
- 1417, Ángel Rodríguez González (ed.), Libro do Concello de Santiago (1416-1422). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega, page 75:
- Iten a libra dos rodavallos et do mero a seis dineiros cada libra
- Item, the pound of turbots and of grouper fish, six diñeiros each pound
- Iten a libra dos rodavallos et do mero a seis dineiros cada libra
Derived terms edit
References edit
- “mero” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “mero” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “mero” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “mero” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “mero” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “mero I”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Hiri Motu edit
Noun edit
mero (plural memero)
Ingrian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈmero/, [ˈme̞ro̞]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈmeroi̯/, [ˈme̞ro̞i̯]
- Rhymes: -ero, -eroi̯
- Hyphenation: me‧ro
Noun edit
mero
- (folk poetic) Synonym of meri
- 1915, Volmari Porkka, quoting Oute Loan kylästä, “1140. Soikkola, Tarinaisi, III2”, in Väinö Salminen, editor, Suomen Kansan Vanhat Runot. Länsi-Inkerin runot[1], volume III1, Suomalaisen Kirjallisuuden Seura, lines 9-10:
- Löysi mättään meroista // Yhen mättään sinniisen,
- She found a hillock in the sea // One blue hillock,
Declension edit
Declension of mero (type 4/koivu, no gradation, gemination) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | mero | merot |
genitive | meron | merroin, meroloin |
partitive | merroa | meroja, meroloja |
illative | merroo | merroi, meroloihe |
inessive | meros | merois, merolois |
elative | merost | meroist, meroloist |
allative | merolle | meroille, meroloille |
adessive | merol | meroil, meroloil |
ablative | merolt | meroilt, meroloilt |
translative | meroks | meroiks, meroloiks |
essive | meronna, merroon | meroinna, meroloinna, merroin, meroloin |
exessive1) | meront | meroint, meroloint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
References edit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 306
Italian edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
mero (feminine mera, masculine plural meri, feminine plural mere)
Derived terms edit
Anagrams edit
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈme.roː/, [ˈmɛroː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈme.ro/, [ˈmɛːro]
Noun edit
merō
Adjective edit
merō
Murui Huitoto edit
mero | |
---|---|
Root | Classifier |
mero- | — |
Etymology edit
Cognates include Minica Huitoto mero and Nüpode Huitoto mero.
Pronunciation edit
Noun edit
mero (collective meronɨaɨ)
Declension edit
References edit
- Shirley Burtch (1983) Diccionario Huitoto Murui (Tomo I) (Linguistica Peruana No. 20)[2] (in Spanish), Yarinacocha, Peru: Instituto Lingüístico de Verano, page 177
- Katarzyna Izabela Wojtylak (2017) A grammar of Murui (Bue): a Witotoan language of Northwest Amazonia.[3], Townsville: James Cook University press (PhD thesis), page 246
Old High German edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *maiʀō, see also Old Saxon mēro, Old English māra, Dutch meer, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).
Adverb edit
mēro
Descendants edit
Old Saxon edit
Etymology edit
From Proto-West Germanic *maiʀō (“more”), see also Old English māra, Old Frisian māra, Dutch meer, Old High German mēro, Old Norse meiri, Gothic 𐌼𐌰𐌹𐌶𐌰 (maiza).
Adverb edit
mēro
Descendants edit
- Low German: mehr
Portuguese edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- Hyphenation: me‧ro
Adjective edit
mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)
- mere (no more than)
Spanish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Adjective edit
mero (feminine mera, masculine plural meros, feminine plural meras)
- mere
- la mera presencia de alguien ― someone's mere presence
- Lo enfurece la mera existencia de la cerveza sin alcohol.
- The mere existence of non-alcoholic beer infuriates him.
- pure
- Synonym: puro
Etymology 2 edit
Possibly loaned from Catalan nero, from Latin Nerō, compared to the Roman emperor for its fierceness. Compare Old Occitan mero(n).
Noun edit
mero m (plural meros)
- grouper (fish)
Derived terms edit
Descendants edit
- → English: mero
Further reading edit
- “mero”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014