načuti

Serbo-Croatian

Etymology

From na- +‎ čuti.

Pronunciation

• IPA^(key): /nǎt͡ʃuti/
• Hyphenation: na‧ču‧ti

Verb

nàčuti pf (Cyrillic spelling на̀чути)

1. (transitive) to get wind of, overhear

Conjugation

Conjugation of načuti

Infinitive: načuti		Present verbal adverb: —		Past verbal adverb: nàčūvši		Verbal noun: —
Number		Singular			Plural
Person		1st	2nd	3rd	1st	2nd	3rd
Verbal forms		ja	ti	on / ona / ono	mi	vi	oni / one / ona
Present		načujem	načuješ	načuje	načujemo	načujete	načuju
Future	Future I	načut ću1 načuću	načut ćeš1 načućeš	načut će1 načuće	načut ćemo1 načućemo	načut ćete1 načućete	načut će1 načuće
	Future II	bȕdēm načuo2	bȕdēš načuo2	bȕdē načuo2	bȕdēmo načuli2	bȕdēte načuli2	bȕdū načuli2
Past	Perfect	načuo sam2	načuo si2	načuo je2	načuli smo2	načuli ste2	načuli su2
	Pluperfect3	bȉo sam načuo2	bȉo si načuo2	bȉo je načuo2	bíli smo načuli2	bíli ste načuli2	bíli su načuli2
	Aorist	načuh	naču	naču	načusmo	načuste	načuše
Conditional I		načuo bih2	načuo bi2	načuo bi2	načuli bismo2	načuli biste2	načuli bi2
Conditional II4		bȉo bih načuo2	bȉo bi načuo2	bȉo bi načuo2	bíli bismo načuli2	bíli biste načuli2	bíli bi načuli2
Imperative		—	načuj	—	načujmo	načujte	—
Active past participle		načuo m / načula f / načulo n			načuli m / načule f / načula n
1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic. 2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively. 3   Often replaced by the past perfect in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped. 4   Often replaced by the conditional I in colloquial speech, i.e. the auxiliary verb biti (to be) is routinely dropped.   *Note: The aorist and imperfect were not present in, or have nowadays fallen into disuse in, many dialects and therefore they are routinely replaced by the past perfect in both formal and colloquial speech.

References

• “načuti” in Hrvatski jezični portal