Italian edit

Verb edit

scindo

  1. first-person singular present indicative of scindere

Latin edit

Etymology edit

From Proto-Italic *skindō, from Proto-Indo-European *skinédti ~ *skindénti (to split, to dissect). Cognate with Ancient Greek σχίζω (skhízō).

Pronunciation edit

Verb edit

scindō (present infinitive scindere, perfect active scidī, supine scissum); third conjugation

  1. to cut, tear
    Synonym: dīripiō
  2. to rend or break asunder; carve; split, divide or separate by force
    Synonyms: dīscindō, carpō, findō, discerpō, distineō, discīdō, incīdō, intercīdō, distrahō
    Antonyms: cōgō, congerō, coniungō, contrahō
  3. to tear off one's travelling cloak; urge or press one to stay
  4. to part, separate, divide
  5. to destroy
  6. to distract, agitate, disturb

Conjugation edit

Note that the perfect active indicative can be reduplicated to form scicidī.

   Conjugation of scindō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present scindō scindis scindit scindimus scinditis scindunt
imperfect scindēbam scindēbās scindēbat scindēbāmus scindēbātis scindēbant
future scindam scindēs scindet scindēmus scindētis scindent
perfect scidī scidistī scidit scidimus scidistis scidērunt,
scidēre
pluperfect scideram sciderās sciderat sciderāmus sciderātis sciderant
future perfect sciderō scideris sciderit sciderimus scideritis sciderint
passive present scindor scinderis,
scindere
scinditur scindimur scindiminī scinduntur
imperfect scindēbar scindēbāris,
scindēbāre
scindēbātur scindēbāmur scindēbāminī scindēbantur
future scindar scindēris,
scindēre
scindētur scindēmur scindēminī scindentur
perfect scissus + present active indicative of sum
pluperfect scissus + imperfect active indicative of sum
future perfect scissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present scindam scindās scindat scindāmus scindātis scindant
imperfect scinderem scinderēs scinderet scinderēmus scinderētis scinderent
perfect sciderim sciderīs sciderit sciderīmus sciderītis sciderint
pluperfect scidissem scidissēs scidisset scidissēmus scidissētis scidissent
passive present scindar scindāris,
scindāre
scindātur scindāmur scindāminī scindantur
imperfect scinderer scinderēris,
scinderēre
scinderētur scinderēmur scinderēminī scinderentur
perfect scissus + present active subjunctive of sum
pluperfect scissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present scinde scindite
future scinditō scinditō scinditōte scinduntō
passive present scindere scindiminī
future scinditor scinditor scinduntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives scindere scidisse scissūrum esse scindī scissum esse scissum īrī
participles scindēns scissūrus scissus scindendus,
scindundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
scindendī scindendō scindendum scindendō scissum scissū

Derived terms edit

Descendants edit

  • Catalan: escindir
  • French: scinder
  • Italian: scindere
  • Portuguese: cindir
  • Romanian: scinda
  • Spanish: escindir

References edit

  • scindo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • scindo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • scindo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette