substantivar

GalicianEdit

EtymologyEdit

From substantivo +‎ -ar.

VerbEdit

substantivar (first-person singular present substantivo, first-person singular preterite substantivei, past participle substantivado)

  1. to substantivise

ConjugationEdit

Derived termsEdit

PortugueseEdit

EtymologyEdit

From substantivo +‎ -ar.

PronunciationEdit

 
  • (Brazil) IPA(key): /su.bis.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ʁ)/ [su.bis.tɐ̃.t͡ʃiˈva(h)], /subs.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ʁ)/ [subs.tɐ̃.t͡ʃiˈva(h)]
    • (São Paulo) IPA(key): /su.bis.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ɾ)/, /subs.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ɾ)/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /su.biʃ.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ʁ)/ [su.biʃ.tɐ̃.t͡ʃiˈva(χ)], /subʃ.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ʁ)/ [subʃ.tɐ̃.t͡ʃiˈva(χ)]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /subs.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ɻ)/, /su.bis.tɐ̃.t͡ʃiˈva(ɻ)/

  • Hyphenation: subs‧tan‧ti‧var

VerbEdit

substantivar (first-person singular present substantivo, first-person singular preterite substantivei, past participle substantivado)

  1. (transitive, grammar) to substantivise (convert into a substantive)

ConjugationEdit

Related termsEdit

Further readingEdit

SpanishEdit

EtymologyEdit

From substantivo +‎ ar.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /sustantiˈbaɾ/ [sus.t̪ãn̪.t̪iˈβ̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ

VerbEdit

substantivar (first-person singular present substantivo, first-person singular preterite substantivé, past participle substantivado)

  1. (transitive) Alternative form of sustantivar

ConjugationEdit

Derived termsEdit

Further readingEdit