afillar
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
afillar (first-person singular present afillo, first-person singular preterite afillí, past participle afillat)
- (transitive) to adopt (a child)
Conjugation edit
Conjugation of afillar (first conjugation)
infinitive | afillar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | afillant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | afillat | afillada | |||||
plural | afillats | afillades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afillo | afilles | afilla | afillem | afilleu | afillen | |
imperfect | afillava | afillaves | afillava | afillàvem | afillàveu | afillaven | |
future | afillaré | afillaràs | afillarà | afillarem | afillareu | afillaran | |
preterite | afillí | afillares | afillà | afillàrem | afillàreu | afillaren | |
conditional | afillaria | afillaries | afillaria | afillaríem | afillaríeu | afillarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | afilli | afillis | afilli | afillem | afilleu | afillin | |
imperfect | afillés | afillessis | afillés | afilléssim | afilléssiu | afillessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | afilla | afilli | afillem | afilleu | afillin | |
negative (no) | — | no afillis | no afilli | no afillem | no afilleu | no afillin |
Related terms edit
Further reading edit
- “afillar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “afillar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “afillar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “afillar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology 1 edit
From Late Latin adfīliāre, affīliāre (“to adopt as a son”), from Latin ad + fīlius (“son”). Compare Portuguese afilhar, Spanish ahijar, Catalan afillar, French affilier.
Pronunciation edit
Verb edit
afillar (first-person singular present afillo, first-person singular preterite afillei, past participle afillado)
- (transitive) to adopt or foster (children)
- (transitive) to affiliate
Conjugation edit
Conjugation of afillar
Derived terms edit
Related terms edit
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Verb edit
afillar (first-person singular present afillo, first-person singular preterite afillei, past participle afillado)
- (intransitive) to produce offsprings or sprouts
Conjugation edit
Conjugation of afillar
References edit
- “afillad” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “afillar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “afillar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “afillar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.