Asturian

edit

Etymology

edit

From Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Verb

edit

convidar (first-person singular indicative present convido, past participle convidáu)

  1. to invite
    Synonym: invitar

Conjugation

edit

Catalan

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Inherited from Vulgar Latin *convītāre, from Latin invītāre (to invite). Compare Occitan and Portuguese convidar and French convier.

Pronunciation

edit

Verb

edit

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidí, past participle convidat)

  1. (transitive) to invite
    Synonym: invitar

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit

Galician

edit

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese convidar (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Pronunciation

edit

Verb

edit

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidei, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite
    • 1418, A. Rodríguez González (ed.), Libro do Concello de Santiago (1416-1422). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega, page 95:
      Iten ordena mais o dito conçello, que qualquer que feser voda ou batisterio o entrada de casa ou diser misa nova ou Avangeo que non de aves nihũas de comer a nihũa persona que asi convidar para cada hũa destas honrras
      Item, this City Council orders that, whosoever makes a wedding, or a baptism, or a new house, or first mass, or Gospel, doesn't give birds for eating to anyone who they would invite to any of this celebrations

Conjugation

edit
edit

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “convidar”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • convidar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval.
  • convidar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • convidar”, in Dicionario da Real Academia Galega (in Galician), A Coruña: Royal Galician Academy, since 2012
  • convidar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • convidar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
  • convidar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Occitan

edit

Etymology

edit

From Old Occitan convidar, from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītō (I invite).

Pronunciation

edit
  • Audio:(file)

Verb

edit

convidar

  1. to invite

Conjugation

edit

Portuguese

edit

Etymology

edit

From Old Galician-Portuguese convidar, from Vulgar Latin *convītāre, from Latin invītāre (to invite).

Pronunciation

edit
 
 

  • Hyphenation: con‧vi‧dar

Verb

edit

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidei, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite (ask for the presence or participation of someone)

Conjugation

edit

Derived terms

edit

Further reading

edit

Spanish

edit

Etymology

edit

Inherited from Old Spanish, from Vulgar Latin *convitāre, present active infinitive of *convitō, from Latin invītāre (to invite).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /kombiˈdaɾ/ [kõm.biˈð̞aɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: con‧vi‧dar

Verb

edit

convidar (first-person singular present convido, first-person singular preterite convidé, past participle convidado)

  1. (transitive) to invite
    Synonym: invitar

Conjugation

edit

Derived terms

edit
edit

Further reading

edit