See also: cursó

Catalan

edit

Pronunciation

edit

Verb

edit

curso

  1. first-person singular present indicative of cursar

Galician

edit

Etymology 1

edit

Unknown.

Pronunciation

edit

Noun

edit

curso m (plural cursos)

  1. (anatomy) rectum
    Synonym: recto

Etymology 2

edit

Learned borrowing from Latin cursus (course, act of running), from currō (I run).

Pronunciation

edit

Noun

edit

curso m (plural cursos)

  1. course (period of learning)
  2. course (path, route)

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “curso”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “curso”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • curso” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • curso” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • curso” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Latin

edit

Pronunciation

edit

Etymology 1

edit

From currō (run) +‎ -tō.

Verb

edit

cursō (present infinitive cursāre, perfect active cursāvī, supine cursātum); first conjugation, impersonal in the passive

  1. to run around; to run hither and thither
Conjugation
edit
   Conjugation of cursō (first conjugation, impersonal in passive)
indicative singular plural
first second third first second third
active present cursō cursās cursat cursāmus cursātis cursant
imperfect cursābam cursābās cursābat cursābāmus cursābātis cursābant
future cursābō cursābis cursābit cursābimus cursābitis cursābunt
perfect cursāvī cursāvistī cursāvit cursāvimus cursāvistis cursāvērunt,
cursāvēre
pluperfect cursāveram cursāverās cursāverat cursāverāmus cursāverātis cursāverant
future perfect cursāverō cursāveris cursāverit cursāverimus cursāveritis cursāverint
passive present cursātur
imperfect cursābātur
future cursābitur
perfect cursātum est
pluperfect cursātum erat
future perfect cursātum erit
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present cursem cursēs curset cursēmus cursētis cursent
imperfect cursārem cursārēs cursāret cursārēmus cursārētis cursārent
perfect cursāverim cursāverīs cursāverit cursāverīmus cursāverītis cursāverint
pluperfect cursāvissem cursāvissēs cursāvisset cursāvissēmus cursāvissētis cursāvissent
passive present cursētur
imperfect cursārētur
perfect cursātum sit
pluperfect cursātum esset,
cursātum foret
imperative singular plural
first second third first second third
active present cursā cursāte
future cursātō cursātō cursātōte cursantō
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives cursāre cursāvisse cursātūrum esse cursārī cursātum esse
participles cursāns cursātūrus cursātum cursandum
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
cursandī cursandō cursandum cursandō cursātum cursātū
Derived terms
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Participle

edit

cursō

  1. dative/ablative masculine/neuter singular of cursus

References

edit
  • curso”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • curso in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Portuguese

edit

Pronunciation

edit
 

  • Hyphenation: cur‧so

Etymology 1

edit

Borrowed from Latin cursus (course, act of running), from currō (to run). Compare the inherited doublet corso.

Noun

edit

curso m (plural cursos)

  1. course (period of learning)
  2. course (path, route)
    Synonyms: percurso, caminho, rota
  3. watercourse
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

curso

  1. first-person singular present indicative of cursar

Romanian

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

curso f

  1. vocative singular of cursă

Spanish

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /ˈkuɾso/ [ˈkuɾ.so]
  • Audio (Latin America pronounced sample):(file)
  • Rhymes: -uɾso
  • Syllabification: cur‧so

Etymology 1

edit

Borrowed from Latin cursus. See also coso, a doublet inherited from the same origin.

Noun

edit

curso m (plural cursos)

  1. course, trajectory, route, direction
  2. class, course (learning program, as in a school)
    un curso intensivoa crash course
  3. course (path, sequence, development, or evolution)
  4. (colloquial, Mexico, Central America) diarrhea
    Synonym: diarrea
Derived terms
edit
edit

Etymology 2

edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

edit

curso

  1. first-person singular present indicative of cursar

Further reading

edit