escatimar
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimí, past participle escatimat)
Conjugation edit
Further reading edit
- “escatimar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
Galician edit
Etymology edit
Unknown. From Old Galician-Portuguese escatimar (13th century). The Germanic etymology proposed by Coromines[1] is unsustainable, according to Ramón Lorenzo.
Pronunciation edit
Verb edit
escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimei, past participle escatimado)
- (transitive) to use sparingly, to skimp, to scrimp
- (transitive, dated) to despise; to offend; to skimp
- (takes a reflexive pronoun, dated) to take offense
- 1775, María Francisca Isla y Losada, Romance:
- Dime algùnha còusa dòce
como habes doito, é catá,
que si así no no fazèdes,
me escatìmo, é velo hàs.
Ven sabedes, vaiche bòa!
como estas cousas se fàn,
è madia tendes, senon
eu êime de encabuxar.- Tell me something sweet
As you usually do, but beware,
if you don't do it like that
I'll take offense, you'll see.
You know well, it could not be otherwise!
how these things are done,
no doubt about it or else
I'll get angry.
- Tell me something sweet
Conjugation edit
1Less recommended.
Related terms edit
References edit
- “escatimar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “escatimar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “escatimar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “escatimar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
- “escatimar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “escatimar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “escatimar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Etymology edit
Inherited from Old Galician-Portuguese escatimar, a loan from Old Spanish escatimar. Cognate with Galician and Spanish escatimar.
Pronunciation edit
- Hyphenation: es‧ca‧ti‧mar
Verb edit
escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimei, past participle escatimado) (transitive)
Conjugation edit
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Spanish edit
Etymology edit
From Gothic *𐍃𐌺𐌰𐍄𐍄𐌾𐌰𐌽 (*skattjan); compare 𐍃𐌺𐌰𐍄𐍄𐌾𐌰 (skattja). Related to German Schatz (“treasure”).
Pronunciation edit
Verb edit
escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimé, past participle escatimado)
- to use sparingly, to skimp
- (intransitive) to scrimp, to stint, to cut corners
- 2017, Bernardo Arango, Los Círculos De La Vida:
- Muchos hasta escatiman en la compra de un colchón y compra lo más barato y ordinario, sin tener en cuenta que en él descansará gran parte de su vida.
- (please add an English translation of this quotation)
Conjugation edit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
See also edit
Further reading edit
- “escatimar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014