Catalan edit

Pronunciation edit

Verb edit

escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimí, past participle escatimat)

  1. to use sparingly, to skimp

Conjugation edit

Further reading edit

Galician edit

Etymology edit

Unknown. From Old Galician-Portuguese escatimar (13th century). The Germanic etymology proposed by Coromines[1] is unsustainable, according to Ramón Lorenzo.

Pronunciation edit

Verb edit

escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimei, past participle escatimado)

  1. (transitive) to use sparingly, to skimp, to scrimp
  2. (transitive, dated) to despise; to offend; to skimp
  3. (takes a reflexive pronoun, dated) to take offense
    • 1775, María Francisca Isla y Losada, Romance:
      Dime algùnha còusa dòce
      como habes doito, é catá,
      que si así no no fazèdes,
      me escatìmo, é velo hàs.
      Ven sabedes, vaiche bòa!
      como estas cousas se fàn,
      è madia tendes, senon
      eu êime de encabuxar.
      Tell me something sweet
      As you usually do, but beware,
      if you don't do it like that
      I'll take offense, you'll see.
      You know well, it could not be otherwise!
      how these things are done,
      no doubt about it or else
      I'll get angry.

Conjugation edit

Related terms edit

References edit

  • escatimar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
  • escatimar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
  • escatimar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • escatimar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
  • escatimar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  • escatimar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “escatimar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Portuguese edit

Etymology edit

Inherited from Old Galician-Portuguese escatimar, a loan from Old Spanish escatimar. Cognate with Galician and Spanish escatimar.

Pronunciation edit

 
  • (Brazil) IPA(key): /is.ka.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [is.ka.t͡ʃiˈma(h)], /es.ka.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [es.ka.t͡ʃiˈma(h)]
    • (São Paulo) IPA(key): /is.ka.t͡ʃiˈma(ɾ)/, /es.ka.t͡ʃiˈma(ɾ)/
    • (Rio de Janeiro) IPA(key): /iʃ.ka.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [iʃ.ka.t͡ʃiˈma(χ)], /eʃ.ka.t͡ʃiˈma(ʁ)/ [eʃ.ka.t͡ʃiˈma(χ)]
    • (Southern Brazil) IPA(key): /es.ka.t͡ʃiˈma(ɻ)/
 

  • Hyphenation: es‧ca‧ti‧mar

Verb edit

escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimei, past participle escatimado) (transitive)

  1. to deprive through fraud; defraud
  2. to insult; offend
  3. to adulterate

Conjugation edit

Spanish edit

Etymology edit

From Gothic *𐍃𐌺𐌰𐍄𐍄𐌾𐌰𐌽 (*skattjan); compare 𐍃𐌺𐌰𐍄𐍄𐌾𐌰 (skattja). Related to German Schatz (treasure).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /eskatiˈmaɾ/ [es.ka.t̪iˈmaɾ]
  • Rhymes: -aɾ
  • Syllabification: es‧ca‧ti‧mar

Verb edit

escatimar (first-person singular present escatimo, first-person singular preterite escatimé, past participle escatimado)

  1. to use sparingly, to skimp
  2. (intransitive) to scrimp, to stint, to cut corners
    • 2017, Bernardo Arango, Los Círculos De La Vida:
      Muchos hasta escatiman en la compra de un colchón y compra lo más barato y ordinario, sin tener en cuenta que en él descansará gran parte de su vida.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation edit

See also edit

Further reading edit