interferir
Catalan edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin interferre, with normal change of conjugation to -ir.
Verb edit
interferir (first-person singular present interfereixo, first-person singular preterite interferí, past participle interferit)
- (physics, of a wave, intransitive) to interfere (to overlap another wave)
- (intransitive, reflexive) to interfere (to get involved or involve oneself, causing disturbance)
Conjugation edit
Related terms edit
Further reading edit
- “interferir” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “interferir”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “interferir” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “interferir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician edit
Etymology edit
Verb edit
interferir (first-person singular present interfiro, third-person singular present interfire, first-person singular preterite interferín, past participle interferido)
interferir (first-person singular present interfiro, third-person singular present interfere, first-person singular preterite interferim or interferi, past participle interferido, reintegrationist norm)
- to interfere (to get involved or involve oneself, causing disturbance)
- Synonym: entremeterse
- Non quero interferir na túa vida.
- I don't want to interfere with your personal life.
- (physics, of a wave) to interfere (to overlap another wave)
Conjugation edit
1Less recommended.
Related terms edit
Further reading edit
- “interferir” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
- “interferir” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
Portuguese edit
Etymology edit
From Latin inter- + ferīre (“to strike”).
Pronunciation edit
- Hyphenation: in‧ter‧fe‧rir
Verb edit
interferir (first-person singular present interfiro, third-person singular present interfere, first-person singular preterite interferi, past participle interferido)
- to interfere (to get involved or involve oneself, causing disturbance)
- Não quero interferir na tua vida pessoal.
- I don't want to interfere with your personal life.
- (physics, of a wave) to interfere (to overlap another wave)
Conjugation edit
Related terms edit
References edit
- “interferir” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
- “interferir” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2024.
Spanish edit
Pronunciation edit
Verb edit
interferir (first-person singular present interfiero, first-person singular preterite interferí, past participle interferido)
- to interfere
Conjugation edit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms edit
Further reading edit
- “interferir”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014