See also: kulo

Livonian edit

Etymology edit

From Proto-Finnic *kuuldak. Compare Finnish kuulla.

Pronunciation edit

Verb edit

kūlõ

  1. (transitive) to hear
    • Tiit-Rein Viitso, Valts Ernštreits (2012–2013), Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz, Tartu, Rīga: TÜ, LVA
      sinā nei jõvīst kūlõd nemē piņ
      your hearing is (lit. "you hear") as good as a dog
      ma kūliz siedā set īd kūoraks, siedā äb või uskõ
      I heard it with just one ear, it cannot be trusted
      tämmõn äb ūo kūoridi, ta äb kūl
      he doesn't have ears, he doesn't hear
      ta võtāb sin kūlõ
      he hears you out; listens to you
      ta iz pan kūlõmõks
      he pretended not to hear (lit. "didn't put (e.g., himself) [in the state of] hearing")
  2. (intransitive) to be, constitute a part of (lit. "to fit inside")
    • Tiit-Rein Viitso, Valts Ernštreits (2012–2013), Līvõkīel-ēstikīel-lețkīel sõnārōntõz, Tartu, Rīga: TÜ, LVA
      Sīkrõg kūlõb jedlõmiz Dūoņig pagāstõ
      Sīkrõg (~ Sīkrags) was (lit. "is") part of the former Dundaga parish

Conjugation edit