Open main menu
Wiktionary

telefon

AlbanianEdit

NounEdit

telefon m

  1. telephone

AzerbaijaniEdit

NounEdit

telefon (definite accusative telefonu, plural telefonlar)

  1. telephone
    telefon nömrəsi ― phone number
    cib telefonu ― mobile phone (literally, “pocket phone”)
    telefon vasitəsi ilə ödəmək ― to pay by phone
    telefon yükləyicisi ― phone charger

DeclensionEdit

Declension of telefon
singular plural
nominative telefon telefonlar
definite accusative telefonı telefonları
dative telefona telefonlara
locative telefonda telefonlarda
ablative telefondan telefonlardan
definite genitive telefonın telefonların
Possessive forms of telefon
nominative
singular plural
mənim (“my”) telefonım telefonlarım
sənin (“your”) telefonın telefonların
onun (“his/her/its”) telefonı telefonları
bizim (“our”) telefonımız telefonlarımız
sizin (“your”) telefonınız telefonlarınız
onların (“their”) telefonı or telefonları telefonları
accusative
singular plural
mənim (“my”) telefonımı telefonlarımı
sənin (“your”) telefonını telefonlarını
onun (“his/her/its”) telefonını telefonlarını
bizim (“our”) telefonımızı telefonlarımızı
sizin (“your”) telefonınızı telefonlarınızı
onların (“their”) telefonını or telefonlarını telefonlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) telefonıma telefonlarıma
sənin (“your”) telefonına telefonlarına
onun (“his/her/its”) telefonına telefonlarına
bizim (“our”) telefonımıza telefonlarımıza
sizin (“your”) telefonınıza telefonlarınıza
onların (“their”) telefonına or telefonlarına telefonlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) telefonımda telefonlarımda
sənin (“your”) telefonında telefonlarında
onun (“his/her/its”) telefonında telefonlarında
bizim (“our”) telefonımızda telefonlarımızda
sizin (“your”) telefonınızda telefonlarınızda
onların (“their”) telefonında or telefonlarında telefonlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) telefonımdan telefonlarımdan
sənin (“your”) telefonından telefonlarından
onun (“his/her/its”) telefonından telefonlarından
bizim (“our”) telefonımızdan telefonlarımızdan
sizin (“your”) telefonınızdan telefonlarınızdan
onların (“their”) telefonından or telefonlarından telefonlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) telefonımın telefonlarımın
sənin (“your”) telefonının telefonlarının
onun (“his/her/its”) telefonının telefonlarının
bizim (“our”) telefonımızın telefonlarımızın
sizin (“your”) telefonınızın telefonlarınızın
onların (“their”) telefonının or telefonlarının telefonlarının

CzechEdit

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈtɛlɛfon/
  • Audio
    		(file)

NounEdit

telefon m inan

  1. phone, telephone

DeclensionEdit

Declension
singular plural
nominative telefon telefony
genitive telefonu telefonů
dative telefonu telefonům
accusative telefon telefony
vocative telefone telefony
locative telefonu telefonech
instrumental telefonem telefony

Derived termsEdit

Related termsEdit

Further readingEdit

DanishEdit

 
telefon

EtymologyEdit

From tele- +‎ -fon.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /teləfoːn/, [tˢeləˈfoːˀn]

NounEdit

telefon c (singular definite telefonen, plural indefinite telefoner)

  1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)
  2. phone number, telephone number (digits assigned to a telephone), abbreviated tlf.
  3. call, phone call, telephone call

InflectionEdit

Declension of telefon
common
gender 		Singular Plural
indefinite definite indefinite definite
nominative telefon telefonen telefoner telefonerne
genitive telefons telefonens telefoners telefonernes

SynonymsEdit

Derived termsEdit

See alsoEdit

EstonianEdit

 
telefon

NounEdit

telefon (genitive telefoni, partitive telefoni)

  1. telephone (an electronic device used for two-way talking with other people)

DeclensionEdit

Inflection of telefon (ÕS type 19/seminar, no gradation)
singular plural
nominative telefon telefonid
accusative telefoni telefonid
genitive telefoni telefonide
partitive telefoni telefone
telefonisid
illative telefoni
telefonisse 		telefonidesse
telefonesse
inessive telefonis telefonides
telefones
elative telefonist telefonidest
telefonest
allative telefonile telefonidele
telefonele
adessive telefonil telefonidel
telefonel
ablative telefonilt telefonidelt
telefonelt
translative telefoniks telefonideks
telefoneks
terminative telefonini telefonideni
essive telefonina telefonidena
abessive telefonita telefonideta
comitative telefoniga telefonidega

Derived termsEdit

FaroeseEdit

EtymologyEdit

Borrowed from French téléphone, from Ancient Greek τῆλε (têle, “afar”) + φωνή (phōnḗ, “voice, sound”).

PronunciationEdit

NounEdit

telefon f (genitive singular telefonar, plural telefonir)

  1. telephone

DeclensionEdit

Declension of telefon
f2 singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative telefon telefonin telefonir telefonirnar
accusative telefon telefonina telefonir telefonirnar
dative telefon telefonini telefonum telefonunum
genitive telefonar telefonarinnar telefona telefonanna

SynonymsEdit

Derived termsEdit

HungarianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from German Telephon.[1]

PronunciationEdit

  • IPA(key): [ˈtɛlɛfon]
  • Audio
    		(file)
  • Hyphenation: te‧le‧fon

NounEdit

telefon (plural telefonok)

  1. telephone

DeclensionEdit

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative telefon telefonok
accusative telefont telefonokat
dative telefonnak telefonoknak
instrumental telefonnal telefonokkal
causal-final telefonért telefonokért
translative telefonná telefonokká
terminative telefonig telefonokig
essive-formal telefonként telefonokként
essive-modal — —
inessive telefonban telefonokban
superessive telefonon telefonokon
adessive telefonnál telefonoknál
illative telefonba telefonokba
sublative telefonra telefonokra
allative telefonhoz telefonokhoz
elative telefonból telefonokból
delative telefonról telefonokról
ablative telefontól telefonoktól
Possessive forms of telefon
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. telefonom telefonjaim
2nd person sing. telefonod telefonjaid
3rd person sing. telefonja telefonjai
1st person plural telefonunk telefonjaink
2nd person plural telefonotok telefonjaitok
3rd person plural telefonjuk telefonjaik

Derived termsEdit

Compound words

ReferencesEdit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

InterlingueEdit

NounEdit

telefon

  1. telephone

KarelianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from Russian телефо́н (telefón).

NounEdit

telefon

  1. telephone

MalayEdit

EtymologyEdit

From English telephone.

NounEdit

telefon

  1. (Malaysia) telephone

SynonymsEdit

Derived termsEdit

Norwegian BokmålEdit

 
Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

NounEdit

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefoner, definite plural telefonene)

  1. a telephone or phone

Derived termsEdit

Terms derived from telefon

Related termsEdit

ReferencesEdit

Norwegian NynorskEdit

 
Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

NounEdit

telefon m (definite singular telefonen, indefinite plural telefonar, definite plural telefonane)

  1. a telephone or phone

Derived termsEdit

Terms derived from telefon

Related termsEdit

ReferencesEdit

PolishEdit

 
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

PronunciationEdit

NounEdit

telefon m inan

  1. telephone
  2. telephone call
  3. telephone number
  4. mobile phone

DeclensionEdit

declension of telefon
singular plural
nominative telefon telefony
genitive telefonu telefonów
dative telefonowi telefonom
accusative telefon telefony
instrumental telefonem telefonami
locative telefonie telefonach
vocative telefonie telefony

Derived termsEdit

Further readingEdit

  • telefon in Polish dictionaries at PWN

RomanianEdit

EtymologyEdit

Borrowed from French téléphone, German Telephon.

NounEdit

telefon n (plural telefoane)

  1. telephone

DeclensionEdit

declension of telefon
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) telefon telefonul (niște) telefoane telefoanele
genitive/dative (unui) telefon telefonului (unor) telefoane telefoanelor
vocative telefonule telefoanelor

Related termsEdit

ReferencesEdit

RomanschEdit

NounEdit

telefon m (plural telefons)

  1. telephone

Serbo-CroatianEdit

NounEdit

telèfōn m (Cyrillic spelling телѐфо̄н)

  1. telephone
  2. (colloquial) telephone number

DeclensionEdit

Declension of telefon
singular plural
nominative telefon telefoni
genitive telefona telefona
dative telefonu telefonima
accusative telefon telefone
vocative telefone telefoni
locative telefonu telefonima
instrumental telefonom telefonima

Derived termsEdit

SwedishEdit

EtymologyEdit

tele- +‎ -fon

PronunciationEdit

NounEdit

telefon c

  1. telephone

DeclensionEdit

Declension of telefon 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative telefon telefonen telefoner telefonerna
Genitive telefons telefonens telefoners telefonernas

Derived termsEdit

Tok PisinEdit

EtymologyEdit

From English telephone.

NounEdit

telefon

  1. telephone

TurkishEdit

EtymologyEdit

Borrowed from French téléphone.

NounEdit

telefon (definite accusative telefonu, plural telefonlar)

  1. telephone

DeclensionEdit

Inflection
Nominative telefon
Definite accusative telefonu
Singular Plural
Nominative telefon telefonlar
Definite accusative telefonu telefonları
Dative telefona telefonlara
Locative telefonda telefonlarda
Ablative telefondan telefonlardan
Genitive telefonun telefonların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular telefonum telefonlarım
2nd singular telefonun telefonların
3rd singular telefonu telefonları
1st plural telefonumuz telefonlarımız
2nd plural telefonunuz telefonlarınız
3rd plural telefonları telefonları

Derived termsEdit

Further readingEdit

  • telefon in Turkish dictionaries at Türk Dil Kurumu
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=telefon&oldid=55186313"