vüeren
(Redirected from vueren)
Middle High German edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Inherited from Old High German fuoren, from Proto-West Germanic *fōrijan, from Proto-Germanic *fōrijaną.
Pronunciation edit
Verb edit
vüeren (class 1 weak, third-person singular present vüeret, past tense vuorte, past participle gevuort, auxiliary hân)
- to drive, to set in motion
- to lead, guide
- to bring, take somewhere
- Si füerent roubes eine magt. ― They are kidnapping a girl.
- to wear, have on
Conjugation edit
infinitive | vüeren | ||||
---|---|---|---|---|---|
genitive gerund | vüerennes vüerenes | ||||
dative gerund | vüerenne vüerene | ||||
present participle | vüerende | ||||
past participle | gevuort | ||||
auxiliary | hân | ||||
indicative | subjunctive | ||||
singular | plural | singular | plural | ||
present | ich vüere | wir vüeren | i | ich vüere | wir vüeren |
du vüerest | ir vüeret | du vüerest | ir vüeret | ||
ër vüeret | sie vüerent | ër vüere | sie vüeren | ||
preterite | ich vuorte | wir vuorten | ii | ich vuorte | wir vuorten |
du vuortest | ir vuortet | du vuortest | ir vuortet | ||
ër vuorte | sie vuorten | ër vuorte | sie vuorten | ||
imperative | vüere (du) | vüeret (ir) |
Descendants edit
- German: führen
References edit
- Benecke, Georg Friedrich, Müller, Wilhelm, Zarncke, Friedrich (1863) “vüeren”, in Mittelhochdeutsches Wörterbuch: mit Benutzung des Nachlasses von Benecke[1], Stuttgart: S. Hirzel