Arabic

edit

Etymology 1

edit
    Root
    ع ر ف (ʕ r f)
    16 terms

    Pronunciation

    edit
    • IPA(key): /ʕa.ra.fa/
    • Audio:(file)

    Verb

    edit

    عَرَفَ (ʕarafa) I (non-past يَعْرِفُ (yaʕrifu), verbal noun مَعْرِفَة (maʕrifa) or عِرْفَان (ʕirfān)) (transitive)

    1. to be familiar with (a person, a place, a piece of news or information, and so on); to know
      Synonym: خَبُرَ (ḵabura)
      Antonyms: أَنْكَرَ (ʔankara), جَهِلَ (jahila)
      Coordinate terms: عَلِمَ (ʕalima), دَرَى (darā)
      هَلْ تَعْرِفُهَا؟hal taʕrifuhā?Do you know her?
      أَعْرِفُ أَنَّهَا دَرَسَتِ الْحُقُوقَ.
      ʔaʕrifu ʔannahā darasati l-ḥuqūqa.
      I know that she studied law.
      • 609–632 CE, Qur'an, 12:58:
        وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنْكِرُونَ
        wajāʔa ʔiḵwatu yūsufa fadaḵalū ʕalayhi faʕarafahum wahum lahu munkirūna
        Then Joseph's brothers came in, and he knew them, while they did not recall him.
    2. to be familiar with (a skill or profession); to be experienced in; to be proficient at or in; can
      Synonym: أَجَادَ (ʔajāda, to excel at)
      هُوَ عَارِفٌ بِالْيَابَانِيَّةِ
      huwa ʕārifun bi-l-yābāniyyati
      He is proficient in Japanese.
      أَعْرِفُ الْعَزْفَ وَالْغِنَاءَ.
      ʔaʕrifu al-ʕazfa wālḡināʔa.
      I know how to sing and play music.
      هُمْ لَا يَعْرِفُونَ السِّبَاحَةَ.
      hum lā yaʕrifūna as-sibāḥata.
      They cannot swim.
    3. to recognise (a person, a place, and so on); to identify; to recall
      Synonym: تَذَكَّرَ (taḏakkara, to remember)
      .أَرَيْتُهَا صُورَتَهُ فَلَمْ تَعْرِفْهُ
      .ʔaraytuhā ṣūratahu falam taʕrifhu
      I showed her his picture, but she could not recognize him.
    4. to become aware of; to find out
      Synonym: أَدْرَكَ (ʔadraka)
      فَعَرَفْتُ أَنَّهُ كاذِبٌ.
      faʕaraftu ʔannahu kāḏibun.
      That is when I knew he was lying.
    Conjugation
    edit
    Conjugation of عَرَفَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal nouns مَعْرِفَة, عِرْفَان)
    verbal noun
    الْمَصْدَر
    مَعْرِفَة, عِرْفَان
    maʕrifa, ʕirfān
    active participle
    اِسْم الْفَاعِل
    عَارِف
    ʕārif
    passive participle
    اِسْم الْمَفْعُول
    مَعْرُوف
    maʕrūf
    active voice
    الْفِعْل الْمَعْلُوم
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عَرَفْتُ
    ʕaraftu
    عَرَفْتَ
    ʕarafta
    عَرَفَ
    ʕarafa
    عَرَفْتُمَا
    ʕaraftumā
    عَرَفَا
    ʕarafā
    عَرَفْنَا
    ʕarafnā
    عَرَفْتُمْ
    ʕaraftum
    عَرَفُوا
    ʕarafū
    f عَرَفْتِ
    ʕarafti
    عَرَفَتْ
    ʕarafat
    عَرَفَتَا
    ʕarafatā
    عَرَفْتُنَّ
    ʕaraftunna
    عَرَفْنَ
    ʕarafna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أَعْرِفُ
    ʔaʕrifu
    تَعْرِفُ
    taʕrifu
    يَعْرِفُ
    yaʕrifu
    تَعْرِفَانِ
    taʕrifāni
    يَعْرِفَانِ
    yaʕrifāni
    نَعْرِفُ
    naʕrifu
    تَعْرِفُونَ
    taʕrifūna
    يَعْرِفُونَ
    yaʕrifūna
    f تَعْرِفِينَ
    taʕrifīna
    تَعْرِفُ
    taʕrifu
    تَعْرِفَانِ
    taʕrifāni
    تَعْرِفْنَ
    taʕrifna
    يَعْرِفْنَ
    yaʕrifna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أَعْرِفَ
    ʔaʕrifa
    تَعْرِفَ
    taʕrifa
    يَعْرِفَ
    yaʕrifa
    تَعْرِفَا
    taʕrifā
    يَعْرِفَا
    yaʕrifā
    نَعْرِفَ
    naʕrifa
    تَعْرِفُوا
    taʕrifū
    يَعْرِفُوا
    yaʕrifū
    f تَعْرِفِي
    taʕrifī
    تَعْرِفَ
    taʕrifa
    تَعْرِفَا
    taʕrifā
    تَعْرِفْنَ
    taʕrifna
    يَعْرِفْنَ
    yaʕrifna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أَعْرِفْ
    ʔaʕrif
    تَعْرِفْ
    taʕrif
    يَعْرِفْ
    yaʕrif
    تَعْرِفَا
    taʕrifā
    يَعْرِفَا
    yaʕrifā
    نَعْرِفْ
    naʕrif
    تَعْرِفُوا
    taʕrifū
    يَعْرِفُوا
    yaʕrifū
    f تَعْرِفِي
    taʕrifī
    تَعْرِفْ
    taʕrif
    تَعْرِفَا
    taʕrifā
    تَعْرِفْنَ
    taʕrifna
    يَعْرِفْنَ
    yaʕrifna
    imperative
    الْأَمْر
    m اِعْرِفْ
    iʕrif
    اِعْرِفَا
    iʕrifā
    اِعْرِفُوا
    iʕrifū
    f اِعْرِفِي
    iʕrifī
    اِعْرِفْنَ
    iʕrifna
    passive voice
    الْفِعْل الْمَجْهُول
    singular
    الْمُفْرَد
    dual
    الْمُثَنَّى
    plural
    الْجَمْع
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    1st person
    الْمُتَكَلِّم
    2nd person
    الْمُخَاطَب
    3rd person
    الْغَائِب
    past (perfect) indicative
    الْمَاضِي
    m عُرِفْتُ
    ʕuriftu
    عُرِفْتَ
    ʕurifta
    عُرِفَ
    ʕurifa
    عُرِفْتُمَا
    ʕuriftumā
    عُرِفَا
    ʕurifā
    عُرِفْنَا
    ʕurifnā
    عُرِفْتُمْ
    ʕuriftum
    عُرِفُوا
    ʕurifū
    f عُرِفْتِ
    ʕurifti
    عُرِفَتْ
    ʕurifat
    عُرِفَتَا
    ʕurifatā
    عُرِفْتُنَّ
    ʕuriftunna
    عُرِفْنَ
    ʕurifna
    non-past (imperfect) indicative
    الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
    m أُعْرَفُ
    ʔuʕrafu
    تُعْرَفُ
    tuʕrafu
    يُعْرَفُ
    yuʕrafu
    تُعْرَفَانِ
    tuʕrafāni
    يُعْرَفَانِ
    yuʕrafāni
    نُعْرَفُ
    nuʕrafu
    تُعْرَفُونَ
    tuʕrafūna
    يُعْرَفُونَ
    yuʕrafūna
    f تُعْرَفِينَ
    tuʕrafīna
    تُعْرَفُ
    tuʕrafu
    تُعْرَفَانِ
    tuʕrafāni
    تُعْرَفْنَ
    tuʕrafna
    يُعْرَفْنَ
    yuʕrafna
    subjunctive
    الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
    m أُعْرَفَ
    ʔuʕrafa
    تُعْرَفَ
    tuʕrafa
    يُعْرَفَ
    yuʕrafa
    تُعْرَفَا
    tuʕrafā
    يُعْرَفَا
    yuʕrafā
    نُعْرَفَ
    nuʕrafa
    تُعْرَفُوا
    tuʕrafū
    يُعْرَفُوا
    yuʕrafū
    f تُعْرَفِي
    tuʕrafī
    تُعْرَفَ
    tuʕrafa
    تُعْرَفَا
    tuʕrafā
    تُعْرَفْنَ
    tuʕrafna
    يُعْرَفْنَ
    yuʕrafna
    jussive
    الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
    m أُعْرَفْ
    ʔuʕraf
    تُعْرَفْ
    tuʕraf
    يُعْرَفْ
    yuʕraf
    تُعْرَفَا
    tuʕrafā
    يُعْرَفَا
    yuʕrafā
    نُعْرَفْ
    nuʕraf
    تُعْرَفُوا
    tuʕrafū
    يُعْرَفُوا
    yuʕrafū
    f تُعْرَفِي
    tuʕrafī
    تُعْرَفْ
    tuʕraf
    تُعْرَفَا
    tuʕrafā
    تُعْرَفْنَ
    tuʕrafna
    يُعْرَفْنَ
    yuʕrafna

    Etymology 2

    edit

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عَرَّفَ (ʕarrafa) II (non-past يُعَرِّفُ (yuʕarrifu), verbal noun تَعْرِيف (taʕrīf))

      1. (transitive) to define
      2. (ditransitive) to tell about, to inform of, to make aware of; to acquaint with, to introduce to
      Conjugation
      edit
      Conjugation of عَرَّفَ (II, sound, full passive, verbal noun تَعْرِيف)
      verbal noun
      الْمَصْدَر
      تَعْرِيف
      taʕrīf
      active participle
      اِسْم الْفَاعِل
      مُعَرِّف
      muʕarrif
      passive participle
      اِسْم الْمَفْعُول
      مُعَرَّف
      muʕarraf
      active voice
      الْفِعْل الْمَعْلُوم
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عَرَّفْتُ
      ʕarraftu
      عَرَّفْتَ
      ʕarrafta
      عَرَّفَ
      ʕarrafa
      عَرَّفْتُمَا
      ʕarraftumā
      عَرَّفَا
      ʕarrafā
      عَرَّفْنَا
      ʕarrafnā
      عَرَّفْتُمْ
      ʕarraftum
      عَرَّفُوا
      ʕarrafū
      f عَرَّفْتِ
      ʕarrafti
      عَرَّفَتْ
      ʕarrafat
      عَرَّفَتَا
      ʕarrafatā
      عَرَّفْتُنَّ
      ʕarraftunna
      عَرَّفْنَ
      ʕarrafna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعَرِّفُ
      ʔuʕarrifu
      تُعَرِّفُ
      tuʕarrifu
      يُعَرِّفُ
      yuʕarrifu
      تُعَرِّفَانِ
      tuʕarrifāni
      يُعَرِّفَانِ
      yuʕarrifāni
      نُعَرِّفُ
      nuʕarrifu
      تُعَرِّفُونَ
      tuʕarrifūna
      يُعَرِّفُونَ
      yuʕarrifūna
      f تُعَرِّفِينَ
      tuʕarrifīna
      تُعَرِّفُ
      tuʕarrifu
      تُعَرِّفَانِ
      tuʕarrifāni
      تُعَرِّفْنَ
      tuʕarrifna
      يُعَرِّفْنَ
      yuʕarrifna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعَرِّفَ
      ʔuʕarrifa
      تُعَرِّفَ
      tuʕarrifa
      يُعَرِّفَ
      yuʕarrifa
      تُعَرِّفَا
      tuʕarrifā
      يُعَرِّفَا
      yuʕarrifā
      نُعَرِّفَ
      nuʕarrifa
      تُعَرِّفُوا
      tuʕarrifū
      يُعَرِّفُوا
      yuʕarrifū
      f تُعَرِّفِي
      tuʕarrifī
      تُعَرِّفَ
      tuʕarrifa
      تُعَرِّفَا
      tuʕarrifā
      تُعَرِّفْنَ
      tuʕarrifna
      يُعَرِّفْنَ
      yuʕarrifna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعَرِّفْ
      ʔuʕarrif
      تُعَرِّفْ
      tuʕarrif
      يُعَرِّفْ
      yuʕarrif
      تُعَرِّفَا
      tuʕarrifā
      يُعَرِّفَا
      yuʕarrifā
      نُعَرِّفْ
      nuʕarrif
      تُعَرِّفُوا
      tuʕarrifū
      يُعَرِّفُوا
      yuʕarrifū
      f تُعَرِّفِي
      tuʕarrifī
      تُعَرِّفْ
      tuʕarrif
      تُعَرِّفَا
      tuʕarrifā
      تُعَرِّفْنَ
      tuʕarrifna
      يُعَرِّفْنَ
      yuʕarrifna
      imperative
      الْأَمْر
      m عَرِّفْ
      ʕarrif
      عَرِّفَا
      ʕarrifā
      عَرِّفُوا
      ʕarrifū
      f عَرِّفِي
      ʕarrifī
      عَرِّفْنَ
      ʕarrifna
      passive voice
      الْفِعْل الْمَجْهُول
      singular
      الْمُفْرَد
      dual
      الْمُثَنَّى
      plural
      الْجَمْع
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      1st person
      الْمُتَكَلِّم
      2nd person
      الْمُخَاطَب
      3rd person
      الْغَائِب
      past (perfect) indicative
      الْمَاضِي
      m عُرِّفْتُ
      ʕurriftu
      عُرِّفْتَ
      ʕurrifta
      عُرِّفَ
      ʕurrifa
      عُرِّفْتُمَا
      ʕurriftumā
      عُرِّفَا
      ʕurrifā
      عُرِّفْنَا
      ʕurrifnā
      عُرِّفْتُمْ
      ʕurriftum
      عُرِّفُوا
      ʕurrifū
      f عُرِّفْتِ
      ʕurrifti
      عُرِّفَتْ
      ʕurrifat
      عُرِّفَتَا
      ʕurrifatā
      عُرِّفْتُنَّ
      ʕurriftunna
      عُرِّفْنَ
      ʕurrifna
      non-past (imperfect) indicative
      الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
      m أُعَرَّفُ
      ʔuʕarrafu
      تُعَرَّفُ
      tuʕarrafu
      يُعَرَّفُ
      yuʕarrafu
      تُعَرَّفَانِ
      tuʕarrafāni
      يُعَرَّفَانِ
      yuʕarrafāni
      نُعَرَّفُ
      nuʕarrafu
      تُعَرَّفُونَ
      tuʕarrafūna
      يُعَرَّفُونَ
      yuʕarrafūna
      f تُعَرَّفِينَ
      tuʕarrafīna
      تُعَرَّفُ
      tuʕarrafu
      تُعَرَّفَانِ
      tuʕarrafāni
      تُعَرَّفْنَ
      tuʕarrafna
      يُعَرَّفْنَ
      yuʕarrafna
      subjunctive
      الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
      m أُعَرَّفَ
      ʔuʕarrafa
      تُعَرَّفَ
      tuʕarrafa
      يُعَرَّفَ
      yuʕarrafa
      تُعَرَّفَا
      tuʕarrafā
      يُعَرَّفَا
      yuʕarrafā
      نُعَرَّفَ
      nuʕarrafa
      تُعَرَّفُوا
      tuʕarrafū
      يُعَرَّفُوا
      yuʕarrafū
      f تُعَرَّفِي
      tuʕarrafī
      تُعَرَّفَ
      tuʕarrafa
      تُعَرَّفَا
      tuʕarrafā
      تُعَرَّفْنَ
      tuʕarrafna
      يُعَرَّفْنَ
      yuʕarrafna
      jussive
      الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
      m أُعَرَّفْ
      ʔuʕarraf
      تُعَرَّفْ
      tuʕarraf
      يُعَرَّفْ
      yuʕarraf
      تُعَرَّفَا
      tuʕarrafā
      يُعَرَّفَا
      yuʕarrafā
      نُعَرَّفْ
      nuʕarraf
      تُعَرَّفُوا
      tuʕarrafū
      يُعَرَّفُوا
      yuʕarrafū
      f تُعَرَّفِي
      tuʕarrafī
      تُعَرَّفْ
      tuʕarraf
      تُعَرَّفَا
      tuʕarrafā
      تُعَرَّفْنَ
      tuʕarrafna
      يُعَرَّفْنَ
      yuʕarrafna

      Etymology 3

      edit

      Pronunciation

      edit

      Noun

      edit

      عُرْف (ʕurfm (plural أَعْرَاف (ʔaʕrāf)) (countable)

      1. a practice that is widely known somewhere or in some group; a convention; custom; a tradition
        Synonym: سُنَّة (sunna, a characteristic practice, especially one that is popularized or enforced)
      2. the crest or comb of a rooster, a cockscomb
        1. any tuftlike protuberance; an outgrowth
          Synonym: نُتُوء (nutūʔ, a protrusion; a projection; a protuberance)
        2. (uncommon) the forelock of a horse
      Descendants
      edit
      • Northern Kurdish: urf
      • Ottoman Turkish: عرف (ʿörf)
        > Turkish: örf (inherited)
      • Uyghur: ئۇرپ (urp)
      • Uzbek: urf

      Etymology 4

      edit

      Pronunciation

      edit

      Noun

      edit

      عَرْف (ʕarfm

      1. scent, aroma
      Descendants
      edit

      References

      edit
      • Wehr, Hans (1979) “عرف”, in J. Milton Cowan, editor, A Dictionary of Modern Written Arabic, 4th edition, Ithaca, NY: Spoken Language Services, →ISBN
      • Mace, John (2007) “عرف”, in Arabic Verbs, New York: Hippocrene Books, Inc., →ISBN

      Egyptian Arabic

      edit

      Etymology

      edit

      From Arabic عَرَفَ (ʕarafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عرف (ʕirif) I (non-past يعرف (yiʕraf))

      1. to know
      2. to recognize, to distinguish
      3. to discover, to find out
      4. to show consideration for
      5. to have the ability, to be able
        للأسف معرفتش أصور في الحفلة.
        li-l-ʔasaf ma-ʕriftiš ʔaṣawwir fi-l-ḥafla
        Unfortunately I couldn't film in the party.
      6. to be familiar with; to be proficient in; to be conversant with [with ل]

      Conjugation

      edit
      Conjugation of عرف
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عرفت (ʕirift) عرفت (ʕirift) عرف (ʕirif) عرفنا (ʕirifna) عرفتوا (ʕiriftu) عرفوا (ʕirfu)
      f عرفتي (ʕirifti) عرفت (ʕirfit)
      present subjunctive m اعرف (aʕraf) تعرف (tiʕraf) يعرف (yiʕraf) نعرف (niʕraf) تعرفوا (tiʕrafu) يعرفوا (yiʕrafu)
      f تعرفي (tiʕrafi) تعرف (tiʕraf)
      present indicative m بعرف (baʕraf) بتعرف (bitiʕraf) بيعرف (biyiʕraf) بنعرف (biniʕraf) بتعرفوا (bitiʕrafu) بيعرفوا (biyiʕrafu)
      f بتعرفي (bitiʕrafi) بتعرف (bitiʕraf)
      future1 m هعرف (haʕraf) هتعرف (hatiʕraf) هيعرف (hayiʕraf) هنعرف (haniʕraf) هتعرفوا (hatiʕrafu) هيعرفوا (hayiʕrafu)
      f هتعرفي (hatiʕrafi) هتعرف (hatiʕraf)
      imperative m اعرف (iʕraf) اعرفوا (iʕrafu)
      f اعرفي (iʕrafi)

      1 The future tense can be prefixed with either هـ (ha-) or حـ (ḥa-) depending on the speaker.

      Hijazi Arabic

      edit

      Etymology 1

      edit

      From Arabic عَرَفَ (ʕarafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عِرِف (ʕirif) I (non-past يِعْرِف (yiʕrif))

      1. to know
        Synonym: دِري (diri)
      Conjugation
      edit
      Conjugation of عرف
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عرفت (ʕirift) عرفت (ʕirift) عرف (ʕirif) عرفنا (ʕirifna) عرفتوا (ʕiriftu) عرفوا (ʕirfu)
      f عرفتي (ʕirifti) عرفت (ʕirfat)
      non-past m أعرف (ʔaʕrif) تعرف (tiʕrif) يعرف (yiʕrif) نعرف (niʕrif) تعرفوا (tiʕrifu) يعرفوا (yiʕrifu)
      f تعرفي (tiʕrifi) تعرف (tiʕrif)
      imperative m اعرف (aʕrif) اعرفوا (aʕrifu)
      f اعرفي (aʕrifi)

      Etymology 2

      edit

      From Arabic عَرَّفَ (ʕarrafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عَرَّف (ʕarraf) II (non-past يِعَرِّف (yiʕarrif))

      1. to inform, to let know
        Synonyms: بَلَّغ (ballaḡ), دَرَّى (darra)
      2. to introduce (someone)
      Conjugation
      edit
      Conjugation of عرف
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عرفت (ʕarraft) عرفت (ʕarraft) عرف (ʕarraf) عرفنا (ʕarrafna) عرفتوا (ʕarraftu) عرفوا (ʕarrafu)
      f عرفتي (ʕarrafti) عرفت (ʕarrafat)
      non-past m أعرف (ʔaʕarrif) تعرف (tiʕarrif) يعرف (yiʕarrif) نعرف (niʕarrif) تعرفوا (tiʕarrifu) يعرفوا (yiʕarrifu)
      f تعرفي (tiʕarrifi) تعرف (tiʕarrif)
      imperative m عرف (ʕarrif) عرفوا (ʕarrifu)
      f عرفي (ʕarrifi)

      Moroccan Arabic

      edit

      Etymology

      edit

      From Arabic عَرَفَ (ʕarafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عرف (ʕraf) I (non-past يعرف (yiʕraf))

      1. to know

      Conjugation

      edit
      The template Template:ary-conj-fʕal-yifʕal does not use the parameter(s):
      1=ع
      4=ʕ
      5=r
      3=ف
      2=ر
      6=f
      Please see Module:checkparams for help with this warning.

      This verb needs an inflection-table template.

      South Levantine Arabic

      edit

      Etymology 1

      edit

      From Arabic عَرَفَ (ʕarafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عرف (ʕirif) I (present بعرف (biʕrif), active participle عارف (ʕāref))

      1. to know
        لو عرفت، كنت قلتلّك.
        law ʕrift, kunt ʔoltillak.
        If I had known, I would have told you.
        ما بعرف وين البنك.baʕref wēn il-bank.I don't know where the bank is.
        بتعرفو تسبحو؟btiʕrefu tisbaḥu?Do you know how to swim?
      Usage notes
      edit
      Conjugation
      edit
      Conjugation of عرف
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عرفت (ʕrift) عرفت (ʕrift) عرف (ʕirif) عرفنا (ʕrifna) عرفتو (ʕriftu) عرفو (ʕirfu)
      f عرفتي (ʕrifti) عرفت (ʕirfat)
      present m بعرف (baʕrif) بتعرف (btiʕrif) بعرف (biʕrif) منعرف (mniʕrif) بتعرفو (btiʕrifu) بعرفو (biʕrifu)
      f بتعرفي (btiʕrifi) بتعرف (btiʕrif)
      subjunctive m أعرف (ʔaʕrif) تعرف (tiʕrif) يعرف (yiʕrif) نعرف (niʕrif) تعرفو (tiʕrifu) يعرفو (yiʕrifu)
      f تعرفي (tiʕrifi) تعرف (tiʕrif)
      imperative m اعرف (iʕrif) اعرفو (iʕrifu)
      f اعرفي (iʕrifi)

      Etymology 2

      edit

      From Arabic عَرَّفَ (ʕarrafa).

      Pronunciation

      edit

      Verb

      edit

      عرّف (ʕarraf) II (present بعرّف (biʕarref))

      1. to inform, to let know
        Synonyms: خبّر (ḵabbar), بلّغ (ballaḡ)
      2. to introduce (someone)
      Conjugation
      edit
      Conjugation of عرف
      singular plural
      1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
      past m عرّفت (ʕarraft) عرّفت (ʕarraft) عرّف (ʕarraf) عرّفنا (ʕarrafna) عرّفتو (ʕarraftu) عرّفو (ʕarrafu)
      f عرّفتي (ʕarrafti) عرّفت (ʕarrafat)
      present m بعرّف (baʕarrif) بتعرّف (bitʕarrif) بعرّف (biʕarrif) منعرّف (minʕarrif) بتعرّفو (bitʕarrfu) بعرّفو (biʕarrfu)
      f بتعرّفي (bitʕarrfi) بتعرّف (bitʕarrif)
      subjunctive m اعرّف (aʕarrif) تعرّف (tʕarrif) يعرّف (yʕarrif) نعرّف (nʕarrif) تعرّفو (tʕarrfu) يعرّفو (yʕarrfu)
      f تعرّفي (tʕarrfi) تعرّف (tʕarrif)
      imperative m عرّف (ʕarrif) عرّفو (ʕarrfu)
      f عرّفي (ʕarrfi)