हरित्

See also: हैरत and हरति

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• হৰিত্ (Assamese script)
• ᬳᬭᬶᬢ᭄ (Balinese script)
• হরিত্ (Bengali script)
• 𑰮𑰨𑰰𑰝𑰿 (Bhaiksuki script)
• 𑀳𑀭𑀺𑀢𑁆 (Brahmi script)
• ဟရိတ် (Burmese script)
• હરિત્ (Gujarati script)
• ਹਰਿਤ੍ (Gurmukhi script)
• 𑌹𑌰𑌿𑌤𑍍 (Grantha script)
• ꦲꦫꦶꦠ꧀ (Javanese script)
• 𑂯𑂩𑂱𑂞𑂹 (Kaithi script)
• ಹರಿತ್ (Kannada script)
• ហរិត៑ (Khmer script)
• ຫຣິຕ຺ (Lao script)
• ഹരിത് (Malayalam script)
• ᡥᠠᡵᡳᢠ (Manchu script)
• 𑘮𑘨𑘱𑘝𑘿 (Modi script)
• ᠾᠠᠷᠢᢐ (Mongolian script)
• 𑧎𑧈𑧒𑦽𑧠 (Nandinagari script)
• 𑐴𑐬𑐶𑐟𑑂 (Newa script)
• ହରିତ୍ (Odia script)
• ꢲꢬꢶꢡ꣄ (Saurashtra script)
• 𑆲𑆫𑆴𑆠𑇀 (Sharada script)
• 𑖮𑖨𑖰𑖝𑖿 (Siddham script)
• හරිත් (Sinhalese script)
• 𑪂𑩼𑩑𑩫 𑪙 (Soyombo script)
• 𑚩𑚤𑚮𑚙𑚶 (Takri script)
• ஹரித் (Tamil script)
• హరిత్ (Telugu script)
• หริตฺ (Thai script)
• ཧ་རི་ཏ྄ (Tibetan script)
• 𑒯𑒩𑒱𑒞𑓂 (Tirhuta script)
• 𑨱𑨫𑨁𑨙𑨴 (Zanabazar Square script)

Etymology

Etymology tree

Proto-Indo-European *ǵʰelh₃-

Proto-Indo-European *-is

Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰárHiš

Sanskrit हरि (hari)

Sanskrit हरित् (harit)

From हरि (hári, “yellow, green”); see there for more.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɦɐ.ɾít/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈɦɐ.ɾit̪/

Adjective

हरित् • (harít) stem

1. pale yellow, pale red, green
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. emerald
   • c. 700 CE – 900 CE, Bhāgavata Purāṇa

Declension

Masculine it-stem declension of हरित् (harít)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हरित् harít	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Vocative	हरित् hárit	हरितौ / हरिता¹ háritau / háritā¹	हरितः háritaḥ
Accusative	हरितम् harítam	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Instrumental	हरिता harítā	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भिः harídbhiḥ
Dative	हरिते haríte	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Ablative	हरितः harítaḥ	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Genitive	हरितः harítaḥ	हरितोः harítoḥ	हरिताम् harítām
Locative	हरिति haríti	हरितोः harítoḥ	हरित्सु harítsu
Notes	¹Vedic

Feminine it-stem declension of हरित् (harít)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हरित् harít	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Vocative	हरित् hárit	हरितौ / हरिता¹ háritau / háritā¹	हरितः háritaḥ
Accusative	हरितम् harítam	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Instrumental	हरिता harítā	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भिः harídbhiḥ
Dative	हरिते haríte	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Ablative	हरितः harítaḥ	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Genitive	हरितः harítaḥ	हरितोः harítoḥ	हरिताम् harítām
Locative	हरिति haríti	हरितोः harítoḥ	हरित्सु harítsu
Notes	¹Vedic

Neuter it-stem declension of हरित् (harít)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हरित् harít	हरिती harítī	हरिन्ति harínti
Vocative	हरित् hárit	हरिती háritī	हरिन्ति hárinti
Accusative	हरित् harít	हरिती harítī	हरिन्ति harínti
Instrumental	हरिता harítā	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भिः harídbhiḥ
Dative	हरिते haríte	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Ablative	हरितः harítaḥ	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Genitive	हरितः harítaḥ	हरितोः harítoḥ	हरिताम् harítām
Locative	हरिति haríti	हरितोः harítoḥ	हरित्सु harítsu

Noun

हरित् • (harít) stem, f

1. (Vedic religion) a kind of reddish female horse belonging to the Gods

   सप्तहरितः ― saptaharitaḥ ― seven horses of the Sun

   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda
2. a quarter of the sky
3. (in the plural) rivers

   Synonym: नदी (nadī)

   • c. 700 BCE – 500 BCE, Yāska, Naighaṇṭuka 1.13

Declension

Feminine it-stem declension of हरित् (harít)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	हरित् harít	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Vocative	हरित् hárit	हरितौ / हरिता¹ háritau / háritā¹	हरितः háritaḥ
Accusative	हरितम् harítam	हरितौ / हरिता¹ harítau / harítā¹	हरितः harítaḥ
Instrumental	हरिता harítā	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भिः harídbhiḥ
Dative	हरिते haríte	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Ablative	हरितः harítaḥ	हरिद्भ्याम् harídbhyām	हरिद्भ्यः harídbhyaḥ
Genitive	हरितः harítaḥ	हरितोः harítoḥ	हरिताम् harítām
Locative	हरिति haríti	हरितोः harítoḥ	हरित्सु harítsu
Notes	¹Vedic

See also

Colors in Sanskrit · रङ्ग (raṅga) (layout · text)

श्वेत (śveta), शुक्ल (śukla), शुभ्र (śubhra), धवल (dhavala)	धूमल (dhūmala), धूसर (dhūsara)	कृष्ण (kṛṣṇa), काल (kāla), श्याम (śyāma), श्याव (śyāva)
रक्त (rakta), रुधिर (rudhira), रोहित (rohita), लोहित (lohita)	नारङ्ग (nāraṅga); कद्रु (kadru), बभ्रु (babhru)	पीत (pīta); पाण्डु (pāṇḍu)
	हरित (harita), पलाश (palāśa)
		नील (nīla)
	शोण (śoṇa), नीललोहित (nīlalohita)	पाटल (pāṭala)

Further reading

• Monier Williams (1899) “हरित्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 1291.