avisar
CatalanEdit
EtymologyEdit
From French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō.
PronunciationEdit
- (Balearic) IPA(key): /ə.viˈza/
- (Central) IPA(key): /ə.biˈza/
- (Valencian) IPA(key): /a.viˈzaɾ/
- Rhymes: -a(ɾ)
VerbEdit
avisar (first-person singular present aviso, past participle avisat)
- (transitive) to inform, let someone know
- (transitive) to warn
ConjugationEdit
infinitive | avisar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | avisant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | avisat | avisada | |||||
plural | avisats | avisades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | aviso | avises | avisa | avisem | aviseu | avisen | |
imperfect | avisava | avisaves | avisava | avisàvem | avisàveu | avisaven | |
future | avisaré | avisaràs | avisarà | avisarem | avisareu | avisaran | |
preterite | avisí | avisares | avisà | avisàrem | avisàreu | avisaren | |
conditional | avisaria | avisaries | avisaria | avisaríem | avisaríeu | avisarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | avisi | avisis | avisi | avisem | aviseu | avisin | |
imperfect | avisés | avisessis | avisés | aviséssim | aviséssiu | avisessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | avisa | avisi | avisem | aviseu | avisin |
Derived termsEdit
Related termsEdit
Further readingEdit
- “avisar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “avisar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “avisar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “avisar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
AnagramsEdit
GalicianEdit
EtymologyEdit
From French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō.
PronunciationEdit
VerbEdit
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisei, past participle avisado)
ConjugationEdit
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- “avisar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “avisar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “avisar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
PortugueseEdit
EtymologyEdit
Semi-learned borrowing from Latin advīsāre, from ad + vīsō; cf. also Spanish avisar, English advise, French aviser.
PronunciationEdit
- Hyphenation: a‧vi‧sar
VerbEdit
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisei, past participle avisado)
- (transitive) to advise, notify, warn
- inflection of avisar:
ConjugationEdit
1Brazil.
2Portugal.
Further readingEdit
- “avisar” in iDicionário Aulete.
- “avisar” in Dicionário inFormal.
- “avisar” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “avisar” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “avisar” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “avisar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
SpanishEdit
EtymologyEdit
Borrowed from French aviser, from Latin advisāre, present active infinitive of advisō. Cognate with English advise.
PronunciationEdit
VerbEdit
avisar (first-person singular present aviso, first-person singular preterite avisé, past participle avisado)
- (transitive) to tell, tip off, notify, inform
- (transitive) to warn
- Synonym: advertir
- (transitive) to ask for the services of (a professional)
ConjugationEdit
infinitive | avisar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | avisando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | avisado | avisada | |||||
plural | avisados | avisadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | aviso | avisastú avisásvos |
avisa | avisamos | avisáis | avisan | |
imperfect | avisaba | avisabas | avisaba | avisábamos | avisabais | avisaban | |
preterite | avisé | avisaste | avisó | avisamos | avisasteis | avisaron | |
future | avisaré | avisarás | avisará | avisaremos | avisaréis | avisarán | |
conditional | avisaría | avisarías | avisaría | avisaríamos | avisaríais | avisarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | avise | avisestú avisésvos2 |
avise | avisemos | aviséis | avisen | |
imperfect (ra) |
avisara | avisaras | avisara | avisáramos | avisarais | avisaran | |
imperfect (se) |
avisase | avisases | avisase | avisásemos | avisaseis | avisasen | |
future1 | avisare | avisares | avisare | avisáremos | avisareis | avisaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | avisatú avisávos |
avise | avisemos | avisad | avisen | ||
negative | no avises | no avise | no avisemos | no aviséis | no avisen |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Derived termsEdit
Further readingEdit
- “avisar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014