Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From ex- +‎ cieō (stir).

Pronunciation edit

Verb edit

exciō (present infinitive excīre, perfect active excīvī or exciī, supine excitum or excītum); fourth conjugation

  1. to draw out, extract
    Synonyms: excipiō, extrahō, ēiciō, exuō, ēdūcō
    Antonyms: īnsertō, īnserō
  2. to call or bring out or forth, summon
    Synonyms: invocō, ēvocō, advocō, prōvocō, invītō, acciō, arcessō, citō
  3. to produce, cause
    Synonyms: importo, pario
  4. to rouse, excite, start, stir
    Synonyms: excitō, īnstīgō, īnstinguō, irrītō, stimulō, sollicitō, percieō, concieō, cieō, urgeō, concitō, impellō, īnflammō, incendō, moveō, mōlior, adhortor, ērigō
    Antonyms: domō, lēniō, sōpiō, sēdō, dēlēniō, plācō, restinguō, coerceō, mītigō, commītigō, ēlevō, levō, allevō, alleviō
  5. to frighten, terrify
    Synonyms: perterreō, exterreō, conterreō, deterreō, absterreō, terreō, cōnsternō

Conjugation edit

  • The fourth principal part also appears either short as excitum or long as excītum.
   Conjugation of exciō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present exciō excīs excit excīmus excītis exciunt
imperfect exciēbam exciēbās exciēbat exciēbāmus exciēbātis exciēbant
future exciam exciēs exciet exciēmus exciētis excient
perfect excīvī,
exciī
excīvistī,
exciistī
excīvit,
exciit
excīvimus,
exciimus
excīvistis,
exciistis
excīvērunt,
excīvēre,
exciērunt,
exciēre
pluperfect excīveram,
excieram
excīverās,
excierās
excīverat,
excierat
excīverāmus,
excierāmus
excīverātis,
excierātis
excīverant,
excierant
future perfect excīverō,
excierō
excīveris,
excieris
excīverit,
excierit
excīverimus,
excierimus
excīveritis,
excieritis
excīverint,
excierint
passive present excior excīris,
excīre
excītur excīmur excīminī exciuntur
imperfect exciēbar exciēbāris,
exciēbāre
exciēbātur exciēbāmur exciēbāminī exciēbantur
future exciar exciēris,
exciēre
exciētur exciēmur exciēminī excientur
perfect excitus or excītus + present active indicative of sum
pluperfect excitus or excītus + imperfect active indicative of sum
future perfect excitus or excītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present exciam exciās exciat exciāmus exciātis exciant
imperfect excīrem excīrēs excīret excīrēmus excīrētis excīrent
perfect excīverim,
excierim
excīverīs,
excierīs
excīverit,
excierit
excīverīmus,
excierīmus
excīverītis,
excierītis
excīverint,
excierint
pluperfect excīvissem,
exciissem
excīvissēs,
exciissēs
excīvisset,
exciisset
excīvissēmus,
exciissēmus
excīvissētis,
exciissētis
excīvissent,
exciissent
passive present exciar exciāris,
exciāre
exciātur exciāmur exciāminī exciantur
imperfect excīrer excīrēris,
excīrēre
excīrētur excīrēmur excīrēminī excīrentur
perfect excitus or excītus + present active subjunctive of sum
pluperfect excitus or excītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present excī excīte
future excītō excītō excītōte exciuntō
passive present excīre excīminī
future excītor excītor exciuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives excīre excīvisse,
exciisse
excitūrum esse,
excītūrum esse
excīrī excitum esse,
excītum esse
excitum īrī,
excītum īrī
participles exciēns excitūrus,
excītūrus
excitus,
excītus
exciendus,
exciundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
exciendī exciendō exciendum exciendō excitum,
excītum
excitū,
excītū

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  • excio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • excio in Enrico Olivetti, editor (2003-2024), Dizionario Latino, Olivetti Media Communication
  • excio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.