stimulo
Esperanto edit
Pronunciation edit
Noun edit
stimulo (uncountable, accusative stimulon)
- stimulation
- Synonym: stimulado
Interlingua edit
Noun edit
stimulo (plural stimulos)
Related terms edit
Latin edit
Etymology edit
From stimulus (“goad; sting; spur, incentive”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈsti.mu.loː/, [ˈs̠t̪ɪmʊɫ̪oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsti.mu.lo/, [ˈst̪iːmulo]
Verb edit
stimulō (present infinitive stimulāre, perfect active stimulāvī, supine stimulātum); first conjugation
Conjugation edit
Derived terms edit
Related terms edit
Descendants edit
References edit
- “stimulo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “stimulo”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- stimulo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- his guilty conscience gives him no rest: conscientiae maleficiorum stimulant aliquem
- his guilty conscience gives him no rest: conscientiae maleficiorum stimulant aliquem