gera

See also: Gera and géra

Contents

FaroeseEdit

PronunciationEdit

• IPA^(key): [ˈt͡ʃeːɹa]

Etymology 1Edit

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

VerbEdit

gera (third person singular past indicative gjørdi, third person plural past indicative gjørdu, supine gjørt)

1. to do, to make

ConjugationEdit

   Conjugation of gera

v-31
infinitive	gera
present participle	gerandi
past participle a7	gjørdur
supine	gjørt
number	singular			plural
person	first	second	third	all
indicative	eg	tú	hann/hon/tað	vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present	geri	gert	ger	gera
past	gjørdi	gjørdi	gjørdi	gjørdu
imperative	–	tú	–	tit
present	—	ger!	—	gerið!

Etymology 2Edit

From Danish gære, from German gären.

VerbEdit

gera (third person singular past indicative geraði, third person plural past indicative gerað, supine gerað)

1. to ferment, to brew

ConjugationEdit

   Conjugation of gera

v-30
infinitive	gera
present participle	gerandi
past participle a6	geraður
supine	gerað
number	singular			plural
person	first	second	third	all
indicative	eg	tú	hann/hon/tað	vit, tit, teir/tær/tey, tygum
present	geri	gerar	gerar	gera
past	geraði	geraði	geraði	geraðu
imperative	–	tú	–	tit
present	—	gera!	—	gerið!

---

IcelandicEdit

EtymologyEdit

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

Alternative formsEdit

• (mostly archaic) gjöra

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈcɛːra/
• Rhymes: -ɛːra

VerbEdit

gera (weak verb, third-person singular past indicative gerði, supine gert)

1. (transitive, governs the accusative) to do ^syn.

   Hvað ertu að gera?

   What are you doing?

   Letingjar gera aldrei neitt.

   Loafers never do anything.

2. (transitive, governs the accusative) to make ^deriv. syn.
3. to arbitrate, to determine ^deriv. syn.
4. (impersonal) used with nouns denoting a weather condition to indicate that that type of weather is going on

   Það gerði rigningu.

   It rained.

ConjugationEdit

gera — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að gera
supine (sagnbót)		gert
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gerandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég geri	við gerum	present (nútíð)	ég geri	við gerum
	þú gerir	þið gerið		þú gerir	þið gerið
	hann, hún, það gerir	þeir, þær, þau gera		hann, hún, það geri	þeir, þær, þau geri
past (þátíð)	ég gerði	við gerðum	past (þátíð)	ég gerði	við gerðum
	þú gerðir	þið gerðuð		þú gerðir	þið gerðuð
	hann, hún, það gerði	þeir, þær, þau gerðu		hann, hún, það gerði	þeir, þær, þau gerðu
imperative (boðháttur)	ger (þú)	gerið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gerðu	geriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gerast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að gerast
supine (sagnbót)		gerst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		gerandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég gerist	við gerumst	present (nútíð)	ég gerist	við gerumst
	þú gerist	þið gerist		þú gerist	þið gerist
	hann, hún, það gerist	þeir, þær, þau gerast		hann, hún, það gerist	þeir, þær, þau gerist
past (þátíð)	ég gerðist	við gerðumst	past (þátíð)	ég gerðist	við gerðumst
	þú gerðist	þið gerðust		þú gerðist	þið gerðust
	hann, hún, það gerðist	þeir, þær, þau gerðust		hann, hún, það gerðist	þeir, þær, þau gerðust
imperative (boðháttur)	gerst (þú)	gerist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	gerstu	geristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

gerður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gerður	gerð	gert		gerðir	gerðar	gerð
accusative (þolfall)	gerðan	gerða	gert		gerða	gerðar	gerð
dative (þágufall)	gerðum	gerðri	gerðu		gerðum	gerðum	gerðum
genitive (eignarfall)	gerðs	gerðrar	gerðs		gerðra	gerðra	gerðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	gerði	gerða	gerða		gerðu	gerðu	gerðu
accusative (þolfall)	gerða	gerðu	gerða		gerðu	gerðu	gerðu
dative (þágufall)	gerða	gerðu	gerða		gerðu	gerðu	gerðu
genitive (eignarfall)	gerða	gerðu	gerða		gerðu	gerðu	gerðu

Derived termsEdit

(make): ^def. syn. to make

• gera áttavilltan (to disorient, to disorientate)
• gera villu

• gera vísu
• gera höfðinu styttri, höfðinu styttri (to cut of someone's head, to make them shorter by the height of their head)

(arbitrate): ^def. syn. to arbitrate

• gera einhverjum að greiða

uncategorized

• gera að verkum
• gera af sér
• gera sér lítið fyrir
• gera grein fyrir
• gera á hluta
• gera á sig
• gera að fiski
• gera að gamni sínu
• gera að sári
• gera að verkum
• gera af sér
• gera í buxurnar
• gera ekkert
• gera ekkert í
• gera sér ljóst
• gera ráð fyrir
• gera ekkert til
• gera til geðs
• til þess að gera
• gerast

• gerðu svo vel
• gera ráð fyrir
• eins og við gerðum ráð fyrir
• gerast
• gerður
• gera sig til
• gera upp
• gera upp hús
• gera rangt til
• gera upp vél
• gera upp reikning
• gera upp á milli
• gera sér upp
• gera upp við sig
• gera út
• gera um mál
• gera út mann til
• gera út af við
• gera við
• ekkert við að gera
• gera villu

---

LuangEdit

NounEdit

gera

1. (Moa) water

SynonymsEdit

• jera (Wetan)

ReferencesEdit

• Leti (2004, ISBN 9067182354, page 29 (comparative wordlist)

---

Old NorseEdit

Alternative formsEdit

• gerva
• gørva
• gøra

EtymologyEdit

From Proto-Germanic *garwijaną (“to prepare”). Cognate with Old English gearwian, Old Saxon garwian, gerwian, Old High German garawen.

VerbEdit

gera (singular past indicative gerði, plural past indicative gørðu, past participle gerðr)

1. to do, make

ConjugationEdit

Conjugation of gera — active (weak class 1)

infinitive	gera
present participle	gerandi
past participle	gerðr
indicative	present	past
1st-person singular	geri	gerða
2nd-person singular	gerir	gerðir
3rd-person singular	gerir	gerði
1st-person plural	gerum	gørðum
2nd-person plural	gerið	gørðuð
3rd-person plural	gera	gørðu
subjunctive	present	past
1st-person singular	gera	gerða
2nd-person singular	gerir	gerðir
3rd-person singular	geri	gerði
1st-person plural	gerim	gerðim
2nd-person plural	gerið	gerðið
3rd-person plural	geri	gerði
imperative	present
2nd-person singular	ger
1st-person plural	gerum
2nd-person plural	gerið

Conjugation of gera — mediopassive (weak class 1)

infinitive	gerask
present participle	gerandisk
past participle	gerzk
indicative	present	past
1st-person singular	gerumk	gørðumk
2nd-person singular	gerisk	gerðisk
3rd-person singular	gerisk	gerðisk
1st-person plural	gerumsk	gørðumsk
2nd-person plural	gerizk	gørðuzk
3rd-person plural	gerask	gørðusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	gerumk	gerðumk
2nd-person singular	gerisk	gerðisk
3rd-person singular	gerisk	gerðisk
1st-person plural	gerimsk	gerðimsk
2nd-person plural	gerizk	gerðizk
3rd-person plural	gerisk	gerðisk
imperative	present
2nd-person singular	gersk
1st-person plural	gerumsk
2nd-person plural	gerizk

DescendantsEdit

• Danish: gøre
• Elfdalian: djärå
• English: gar
• Faroese: gera

• Icelandic: gera
• Norwegian: gjøre, gjera
• Scots: gar
• Swedish: göra

ReferencesEdit

• “göra” in: Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon — An Icelandic-English Dictionary (1874)

---

PortugueseEdit

VerbEdit

gera

1. third-person singular present indicative of gerar
2. second-person singular imperative of gerar

---

TagalogEdit

Alternative formsEdit

• gyera

EtymologyEdit

Compare Spanish guerra

NounEdit

gera

1. war

See alsoEdit

• digmaan

---

VenetianEdit

VerbEdit

gera

1. third-person singular imperfect indicative of èser
2. third-person plural imperfect indicative of èser

---

WestrobothnianEdit

PronunciationEdit

• IPA^(key): /²d͡ʒeːrɐ/, /²d͡ʒɛːrɐ/, /²d͡ʒoːrɐ/

  Rhymes: -èːɾɐ, -ɛ̀ːɾɐ

EtymologyEdit

From Old Norse gera, from Proto-Germanic *garwijaną.

VerbEdit

gera (preterite gjol, supine gjohdt)

1. (active verb) to do, make

   Ji gjol ill mäg vä knivom

   I hurt myself (cut myself) on the knife.

Related termsEdit

• gäl
• gör