insurgir-se
Catalan edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin īnsurgō.
Pronunciation edit
Verb edit
insurgir-se (first-person singular present m'insurgeixo, first-person singular preterite m'insurgí, past participle insurgit)
Conjugation edit
Related terms edit
Further reading edit
- “insurgir-se” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “insurgir-se”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “insurgir-se” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “insurgir” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Portuguese edit
Verb edit
insurgir-se