pendurar
Galician edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese pendurar (13th century, Cantigas de Santa Maria), either from Vulgar Latin pendulare from Latin pendulus (“hanging”); or rather from pendura, from Latin *penditūra,[1] both from pendeō (“I hang”). Cognate with Portuguese pendurar.
Pronunciation edit
Verb edit
pendurar (first-person singular present penduro, first-person singular preterite pendurei, past participle pendurado)
- to hang, dangle
- 1435, X. Ferro Couselo (ed.), A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI. 2 vols. Vigo: Galaxia, page 31:
- seys cartas escriptas en purgamedeo de coyro, seelladas de seellos pendentes de plumo, pendurados por syrgo
- six charters, written in parchment, sealed with hanging lead seals, hung by silk [twines]
- Synonyms: colgar, dependurar, pender
- 1435, X. Ferro Couselo (ed.), A vida e a fala dos devanceiros. Escolma de documentos en galego dos séculos XIII ao XVI. 2 vols. Vigo: Galaxia, page 31:
Conjugation edit
Conjugation of pendurar
Reintegrated conjugation of pendurar (See Appendix:Reintegrationism)
1Less recommended.
Derived terms edit
Related terms edit
References edit
- “pendurar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “pendur” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “pendurar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “pendurar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “pendurar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “pendurar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “pender”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Alternative forms edit
- pindurar (obsolete or eye dialect)
- pendurá (apocopic)
- pindurá (eye dialect)
Etymology edit
Inherited from Old Galician-Portuguese pendurar, pendorar, from Medieval Latin pendulāre, from Latin pendulus (“hanging”), from pendeō (“to hang”).
Pronunciation edit
- Hyphenation: pen‧du‧rar
Verb edit
pendurar (first-person singular present penduro, first-person singular preterite pendurei, past participle pendurado)
- to hang (cause (something) to be suspended)
- (figurative) to give up or retire from a profession (followed by the name of a piece of clothing associated with the profession)
- 2005, Jean Hatzfeld, Rosa Freire d’Aguiar, Uma Temporada de Facões, Editora Companhia das Letras, page 271:
- Largou o Exército para tornar-se policial da comuna, e pendurou o uniforme em 1992, quando foi mais ou menos afastado depois de um crime; desde então dedicou- se totalmente à lavoura.
- He quit the army to become a police officer in the city, and hung his uniform (=retired from the police) in 1992, when he was more-or-less suspended after a crime; since then he has dedicated himself entirely to agriculture.
- to put on one's tab (informal credit account in a bar or shop)
Conjugation edit
Conjugation of pendurar (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Synonyms edit
Antonyms edit
- (antonym(s) of "hang"): despendurar