yan

See also: Yan, yán, yàn, yān, yǎn, 'yan, ƴan, and þan

English

Pronunciation

• IPA^(key): /jæn/ or IPA^(key): /jɛn/

Etymology 1

Along with ane and yen, a Northumbrian form of one, from the Old English ān. An example is "yan, twee, tree" for "one, two, three".

Numeral

yan

1. (Northumbria) One.

Derived terms

• yance or yence

References

• Griffiths, Bill (2004) A Dictionary of North East Dialect, Northumbria University Press, →ISBN, page 191
• Leith, Dick (1997) A Social History of English, Routledge, →ISBN, page 45

Etymology 2

From Brythonic numerals, with influence from Old English ān or modern Northern English yan or yen.

Numeral

yan

1. (Cumbria) One in Cumbrian sheep counting rhyme.

Derived terms

• yan-a-bumfit
• yan-a-dick

 

See also

• (Borrowdale sheep counting) yan, tyan, tethera, methera, pimp, sethera, lethera, hovera, dovera, dick, yan-a-dick, tyan-a-dick, tethera-a-dick, methera-a-dick, bumfit, yan-a-bumfit, tyan-a-bumfit, tethera-a-bumfit, methera-bumfit, giggot

References

• Wright, Peter (1995) Cumbrian Chat, Dalesman Publishing Company, →ISBN, page 7
• Deakin, Michael A.B. (2007), Leigh-Lancaster, David, editor, The Name of the Number‎^[1], Australian Council for Educational Research, →ISBN, page 75
• Varvogli, Aliki (2002) Annie Proulx's The Shipping News: A Reader's Guide‎^[2], Continuum International Publishing Group, →ISBN, pages 24-25

Anagrams

• AYN, Ayn, NAY, NYA, Nay, any, any%, ayn, nay

---

Azerbaijani

Etymology

from Proto-Turkic *yān (“side”). Cognate with Chuvash ҫум (śum), etc.

Noun

yan (definite accusative yanı, plural yanlar)

1. side

   Synonym: tərəf

2. (anatomy) buttock

Declension

Declension of yan

	singular	plural
nominative	yan	yanlar
definite accusative	yanı	yanları
dative	yana	yanlara
locative	yanda	yanlarda
ablative	yandan	yanlardan
definite genitive	yanın	yanların

Possessive forms of yan

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanım	yanlarım
sənin (“your”)	yanın	yanların
onun (“his/her/its”)	yanı	yanları
bizim (“our”)	yanımız	yanlarımız
sizin (“your”)	yanınız	yanlarınız
onların (“their”)	yanı or yanları	yanları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımı	yanlarımı
sənin (“your”)	yanını	yanlarını
onun (“his/her/its”)	yanını	yanlarını
bizim (“our”)	yanımızı	yanlarımızı
sizin (“your”)	yanınızı	yanlarınızı
onların (“their”)	yanını or yanlarını	yanlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanıma	yanlarıma
sənin (“your”)	yanına	yanlarına
onun (“his/her/its”)	yanına	yanlarına
bizim (“our”)	yanımıza	yanlarımıza
sizin (“your”)	yanınıza	yanlarınıza
onların (“their”)	yanına or yanlarına	yanlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımda	yanlarımda
sənin (“your”)	yanında	yanlarında
onun (“his/her/its”)	yanında	yanlarında
bizim (“our”)	yanımızda	yanlarımızda
sizin (“your”)	yanınızda	yanlarınızda
onların (“their”)	yanında or yanlarında	yanlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımdan	yanlarımdan
sənin (“your”)	yanından	yanlarından
onun (“his/her/its”)	yanından	yanlarından
bizim (“our”)	yanımızdan	yanlarımızdan
sizin (“your”)	yanınızdan	yanlarınızdan
onların (“their”)	yanından or yanlarından	yanlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	yanımın	yanlarımın
sənin (“your”)	yanının	yanlarının
onun (“his/her/its”)	yanının	yanlarının
bizim (“our”)	yanımızın	yanlarımızın
sizin (“your”)	yanınızın	yanlarınızın
onların (“their”)	yanının or yanlarının	yanlarının

Derived terms

• yanında (“next to”)
• yanına (“to”)
• yan baxmaq (“to look askance, look sideways”)

---

Chamorro

Conjunction

yan

1. and

Usage notes

Used to connect similar words or phrases. To indicate causation the alternate ya is used.

See also

• ya

---

Dalmatian

Alternative forms

• jan, yain, jain

Etymology

From Latin annus.

Noun

yan m

1. year (Vegliot)

---

Mandarin

Romanization

yan

1. Nonstandard spelling of yān.
2. Nonstandard spelling of yán.
3. Nonstandard spelling of yǎn.
4. Nonstandard spelling of yàn.

Usage notes

• English transcriptions of Mandarin speech often fail to distinguish between the critical tonal differences employed in the Mandarin language, using words such as this one without the appropriate indication of tone.

---

Tapirapé

Noun

yan

1. canoe

References

• Antonio Almeida, A Lingua Tapirape. http://biblio.wdfiles.com/local--files/almeida-1983-tapirape/almeida_1983_tapirape.pdf

---

Turkish

Etymology 1

From Ottoman Turkish یان‎ (yan), from Proto-Turkic *yān (“side”).

Noun

yan (definite accusative yanı, plural yanlar)

1. side

   Erkek eşyalarımın yanında oturuyordu ― The man was sitting next to my belongings

Declension

Inflection
Nominative	yan
Definite accusative	yanı
	Singular	Plural
Nominative	yan	yanlar
Definite accusative	yanı	yanları
Dative	yana	yanlara
Locative	yanda	yanlarda
Ablative	yandan	yanlardan
Genitive	yanın	yanların
Possessive forms Singular Plural 1st singular yanım yanlarım 2nd singular yanın yanların 3rd singular yanı yanları 1st plural yanımız yanlarımız 2nd plural yanınız yanlarınız 3rd plural yanları yanları

Etymology 2

Verb

yan

1. second-person singular imperative of yanmak

---

Volapük

Etymology

Probably borrowed from Latin iānua.

Pronunciation

• IPA^(key): /jan/

Noun

yan (nominative plural yans)

1. door

Declension

declension of yan

	singular	plural
nominative	yan	yans
genitive	yana	yanas
dative	yane	yanes
accusative	yani	yanis
vocative 1	o yan!	o yans!
predicative 2	yanu	yanus

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

• leyan

Related terms

• yanul