эр

See also: ер, Ер, ёр, -ёр, 3P, and Appendix:Variations of "er"

Dungan

Etymology

Cognate of Mandarin Chinese 二 (èr)

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛɻ⁴⁴/

Numeral

эр • (er) (III)

1. two

Even

Etymology

From Proto-Tungusic *əri, compare Evenki эр (ər), Manchu ᡝᡵᡝ (ere), Nanai эй (ej).

Pronoun

эр (ər)

1. this

Evenki

Etymology

From Proto-Tungusic *əri, compare Even эрэк (ərək), Manchu ᡝᡵᡝ (ere), Nanai эй (ej).

Pronunciation

• IPA^(key): /ər/
• Hyphenation: эр

Pronoun

эр • (ər)

1. this

Kumyk

Noun

эр • (er)

1. husband
2. man, male

Declension

Declension of эр (er)

	Singular	Plural
nominative	эр (er)	эрлер (erler)
accusative	эрни (erni)	эрлени (erleni)
dative	эрге (erge)	эрлеге (erlege)
locative	эрде (erde)	эрлерде (erlerde)
ablative	эрден (erden)	эрлерден (erlerden)
genitive	эрни (erni)	эрлени (erleni)

Possessive forms of эр (er)

1sg	Singular	Plural
nominative	эрим (erim)	эрлерим (erlerim)
accusative	эримни (erimni)	эрлеримни (erlerimni)
dative	эримге (erimge)	эрлериме (erlerime)
locative	эримде (erimde)	эрлеримде (erlerimde)
ablative	эримден (erimden)	эрлеримден (erlerimden)
genitive	эримни (erimni)	эрлеримни (erlerimni)
1pl	Singular	Plural
nominative	эрибиз (eribiz)	эрлерибиз (erleribiz)
accusative	эрибизни (eribizni)	эрлерибизни (erleribizni)
dative	эрибизге (eribizge)	эрлерибизге (erleribizge)
locative	эрибизде (eribizde)	эрлерибизде (erleribizde)
ablative	эрибизден (eribizden)	эрлерибизден (erleribizden)
genitive	эрибизни (eribizni)	эрлерибизни (erleribizni)
2sg	Singular	Plural
nominative	эринг (eriñ)	эрлеринг (erleriñ)
accusative	эрингни (eriñni)	эрлерингни (erleriñni)
dative	эринге (eriñe)	эрлеринге (erleriñe)
locative	эрингде (eriñde)	эрлерингде (erleriñde)
ablative	эрингден (eriñden)	эрлерингден (erleriñden)
genitive	эрингни (eriñni)	эрлерингни (erleriñni)
2pl	Singular	Plural
nominative	эригиз (erigiz)	эрлеригиз (erlerigiz)
accusative	эригизни (erigizni)	эрлеригизни (erlerigizni)
dative	эригизге (erigizge)	эрлеригизге (erlerigizge)
locative	эригизде (erigizde)	эрлеригизде (erlerigizde)
ablative	эригизден (erigizden)	эрлерибизден (erleribizden)
genitive	эригизни (erigizni)	эрлеригизни (erlerigizni)
3	Singular	Plural
nominative	эри (eri)	эрлери (erleri)
accusative	эрин (erin)	эрлерин (erlerin)
dative	эрине (erine)	эрлерине (erlerine)
locative	эринде (erinde)	эрлеринде (erlerinde)
ablative	эринден (erinden)	эрлеринден (erlerinden)
genitive	эрини (erini)	эрлерини (erlerini)

Kyrgyz

Noun

эр • (er) (Arabic spelling ەر)

1. husband

Declension

Declension of эр

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	эр er	эрлер erler
genitive (илик)	эрдин erdin	эрлердин erlerdin
dative (барыш)	эрге erge	эрлерге erlerge
accusative (табыш)	эрди erdi	эрлерди erlerdi
locative (жатыш)	эрде erde	эрлерде erlerde
ablative (чыгыш)	эрден erden	эрлерден erlerden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	эрим erim	эрлерим erlerim
genitive	эримдин erimdin	эрлеримдин erlerimdin
dative	эриме erime	эрлериме erlerime
accusative	эримди erimdi	эрлеримди erlerimdi
locative	эримде erimde	эрлеримде erlerimde
ablative	эримден erimden	эрлеримден erlerimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	эриң eriŋ	эрлериң erleriŋ
genitive	эриңдин eriŋdin	эрлериңдин erleriŋdin
dative	эриңе eriŋe	эрлериңе erleriŋe
accusative	эриңди eriŋdi	эрлериңди erleriŋdi
locative	эриңде eriŋde	эрлериңде erleriŋde
ablative	эриңден eriŋden	эрлериңден erleriŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	эриңиз eriŋiz	эрлериңиз erleriŋiz
genitive	эриңиздин eriŋizdin	эрлериңиздин erleriŋizdin
dative	эриңизге eriŋizge	эрлериңизге erleriŋizge
accusative	эриңизди eriŋizdi	эрлериңизди erleriŋizdi
locative	эриңизде eriŋizde	эрлериңизде erleriŋizde
ablative	эриңизден eriŋizden	эрлериңизден erleriŋizden

See also

• күйөө (küyöö)

Mongolian

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈer̥/
• Syllabification: эр (1 syllable)

Etymology 1

Perhaps from Proto-Turkic *ēr, compare Turkish er. Also possibly from Proto-Mongolic *ere (“man”)

Noun

эр • (er) (Mongolian spelling ᠡᠷ᠎ᠡ (er-e), definite plural эрчүүд or эрс)

1. male
2. man (a grown man)
3. husband
4. gelding (castrated animal)
5. manliness, power

Declension

    Declension of эр

nominative	эр (er)
genitive	эрийн (eriin)
substantive genitive	эрд (erd)
dative-locative	эрийг (eriig)
definite accusative	эрээс (erees)
ablative	эрээр (ereer)
instrumental	эртэй (ertej)
comitative	эр лүү (er lüü)
directional	{{{9}}}

Adjective

эр • (er)

1. masculine, male
2. bold
3. (grammar) back-harmonic
4. (grammar) masculine (noun gender)

Etymology 2

Borrowed from Russian эр (er).

Noun

эр • (er)

1. The name of the Cyrillic script letter Р / р.

See also

• (Cyrillic script letter names) үсэг; а (a), бэ (be), вэ (ve), гэ (ge), дэ (de), е (je), ё (jo), жэ (že), зэ (ze), и (i), хагас и (xagas i), ка (ka), эл (el), эм (em), эн (en), о (o), ө (ö), пэ (pe), эр (er), эс (es), тэ (te), у (u), ү (ü), эф (ef), ха (xa), цэ (ce), чэ (če), ша (ša), ща (šča), хатуугийн тэмдэг (xatuugiin temdeg), урт ы (urt y), зөөлний тэмдэг (zöölnii temdeg), э (e), ю (jü), я (ja) ^{(Category: mn:Cyrillic letter names)}

Nanai

Etymology

From Proto-Tungusic *erü-n.

Noun

эр (er)

1. time

Russian

Pronunciation

• IPA^(key): [ɛr]

Etymology 1

Noun

эр • (er) n inan (indeclinable)

1. The Cyrillic letter Р, р.
2. The Roman letter R, r.

Etymology 2

Noun

эр • (er) f inan pl

1. genitive plural of э́ра (éra)

Southern Altai

Etymology

From Proto-Turkic *ēr (“man”). Cognate with Kazakh ер (er), Kyrgyz эр (er), Crimean Tatar er, Karaim эр, Kumyk эр (er), Azerbaijani ər, Turkish er, Uzbek er, Shor эр,Tuvan эр (er), etc.

Noun

эр • (er)

1. men, husband

Derived terms

• эркек (erkek)

References

N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “эр”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN

Tuvan

Etymology

From Proto-Turkic *ēr (“man”). Cognate with Turkish erkek (“man”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛr/

Adjective

эр • (er)

1. male

Antonyms

• кыс (kıs)

Derived terms

• эр кижи (er kiji)

Noun

эр • (er) (definite accusative эрни, plural эрлер)

1. man

Yakut

Etymology 1

From Proto-Turkic *ēr.

Noun

эр • (er)

1. man, male

   Hypernym: улахан (ulaqan, “adult”)

   Hyponym: оҕонньор (oğonnyor, “old man”)

2. husband

Coordinate terms

• (woman, wife) дьахтар (jaqtar), ойох (oyoq)

Derived terms

• эр киһи (er kihi, “man”)
• эр санаа (er sanaa, “courage”)
• эрдээх (erdeeq, “masculine”)

Etymology 2

From Proto-Turkic *er-. Compare to Other turkic , Turkish imek, etc.

Verb

эр • (er)

1. (intransitive) (after the -ан form of a verb) to start doing something

   Antonym: тохтоо (toqtoo, “to stop (an action)”)