colla
See also: collà
EnglishEdit
NounEdit
colla
AnagramsEdit
CatalanEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From Latin cōpula (“bond, tie”), influenced by coll (“neck”).
NounEdit
colla f (plural colles)
- group, gang, band
- a team of practitioners of certain traditional activities, such as castells building or sardana dancing.
Etymology 2Edit
See the etymology of the main entry.
VerbEdit
colla
- third-person singular present indicative form of collar
- second-person singular imperative form of collar
Further readingEdit
- “colla” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “colla” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
FrenchEdit
VerbEdit
colla
- third-person singular past historic of coller
AnagramsEdit
ItalianEdit
Etymology 1Edit
Contraction of Italian con (“with”) and la (“the”).
PronunciationEdit
ContractionEdit
colla
Etymology 2Edit
From Vulgar Latin colla, from Ancient Greek κόλλα (kólla, “glue”). Compare French colle, Spanish and Portuguese cola.
PronunciationEdit
NounEdit
colla f (plural colle)
Derived termsEdit
Derived terms
- colla di farina (“flour paste”)
- colla di pesce (“isinglas”)
- colloso (“sticky, gluey”)
Related termsEdit
AnagramsEdit
LatinEdit
NounEdit
colla
- nominative plural of collum
- accusative plural of collum
- vocative plural of collum
ReferencesEdit
- colla in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
LatvianEdit
NounEdit
colla f (4th declension)
DeclensionEdit
Declension of colla (4th declension)
SpanishEdit
AdjectiveEdit
colla (plural collas)
NounEdit
colla m or f (plural collas)