soy

See also: soþ

English

Alternative forms

• soya (British)

Etymology

1670s, from Dutch soja, from Satsuma Japanese 醤油 (そい, soi) [soj] (a variant of standard Japanese 醤油 (しょうゆ, shōyu))

Pronunciation

• IPA^(key): /sɔɪ/

• Audio (US)

  (file)

• Rhymes: -ɔɪ

Noun

soy (usually uncountable, plural soys)

1. A common East Asian liquid sauce, made by subjecting boiled beans to long fermentation and then long digestion in salt and water.

   Synonym: soy sauce (US)

   I like a little soy with my rice.

   • 1902 — Annie R. Gregory, Woman's Favorite Cookbook, p.381

     Pour in four tablespoonfuls of sherry and four tablespoonfuls of soy, as much vinegar as the jar will hold, and cover closely until wanted.

2. (uncountable, often attributive) Soybeans, or the protein derived from them.

   These candles are made from soy.

   The soy crop is looking good this year.

   This diet doesn't let me eat soy.

Derived terms

• soy bean
• soy boy
• soy milk
• soy sauce

Translations

soy sauce — see soy sauce

soy beans

• Arabic: صُويَا‎ f (ṣūyā)
• Burmese: please add this translation if you can
• Catalan: soia f, soja f
• Chinese:

  Mandarin: 大豆 (zh) (dàdòu)

• Danish: sojabønne (da) c
• Finnish: soija (fi), soijapapu (fi)
• French: soja (fr) f
• Galician: soia (gl) f
• German: Soja (de) n, Sojabohnen f pl
• Greek: σόγια (el) n (sógia)
• Hungarian: szója (hu)

• Japanese: 大豆 (ja) (だいず, daizu)
• Khmer: សៀង (km) (siǝŋ)
• Lao: please add this translation if you can
• Malay: soya
• Occitan: sòja f
• Piedmontese: sòja f
• Portuguese: soja (pt) f
• Russian: со́я (ru) f (sója), со́евые бобы́ m pl (sójevyje bobý)
• Slovene: soja (sl) pl
• Spanish: soja (es) f
• Thai: ถั่วเหลือง (th) (tùua-lʉ̌ʉang)
• Vietnamese: đậu nành (vi)

Anagrams

• YSO, yos

---

Azerbaijani

Etymology

From Common Turkic *sōy. Cognate with Uyghur سوي‎ (soy).

Noun

soy (definite accusative soyu, plural soylar)

1. stock (lineage, family, ancestry)
2. extraction (origin or ancestry)

   Synonym: əsl

3. family

   Synonym: ailə

4. generation

   Synonym: nəsil

Declension

Declension of soy

	singular	plural
nominative	soy	soylar
definite accusative	soyu	soyları
dative	soya	soylara
locative	soyda	soylarda
ablative	soydan	soylardan
definite genitive	soyun	soyların

Possessive forms of soy

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	soyum	soylarım
sənin (“your”)	soyun	soyların
onun (“his/her/its”)	soyu	soyları
bizim (“our”)	soyumuz	soylarımız
sizin (“your”)	soyunuz	soylarınız
onların (“their”)	soyu or soyları	soyları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	soyumu	soylarımı
sənin (“your”)	soyunu	soylarını
onun (“his/her/its”)	soyunu	soylarını
bizim (“our”)	soyumuzu	soylarımızı
sizin (“your”)	soyunuzu	soylarınızı
onların (“their”)	soyunu or soylarını	soylarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	soyuma	soylarıma
sənin (“your”)	soyuna	soylarına
onun (“his/her/its”)	soyuna	soylarına
bizim (“our”)	soyumuza	soylarımıza
sizin (“your”)	soyunuza	soylarınıza
onların (“their”)	soyuna or soylarına	soylarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	soyumda	soylarımda
sənin (“your”)	soyunda	soylarında
onun (“his/her/its”)	soyunda	soylarında
bizim (“our”)	soyumuzda	soylarımızda
sizin (“your”)	soyunuzda	soylarınızda
onların (“their”)	soyunda or soylarında	soylarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	soyumdan	soylarımdan
sənin (“your”)	soyundan	soylarından
onun (“his/her/its”)	soyundan	soylarından
bizim (“our”)	soyumuzdan	soylarımızdan
sizin (“your”)	soyunuzdan	soylarınızdan
onların (“their”)	soyundan or soylarından	soylarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	soyumun	soylarımın
sənin (“your”)	soyunun	soylarının
onun (“his/her/its”)	soyunun	soylarının
bizim (“our”)	soyumuzun	soylarımızın
sizin (“your”)	soyunuzun	soylarınızın
onların (“their”)	soyunun or soylarının	soylarının

Derived terms

• soyadı
• soydaş

Descendants

• →? Khalaj: soy

Further reading

• “soy” in Obastan.com.

---

Middle French

Pronoun

soy

1. oneself

Descendants

• French: soi

---

Spanish

Etymology

From Latin sum (“I am”). Compare with doy and voy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsoi/, [ˈso̞i̯]
• Rhymes: -oi̯

Verb

soy

1. First-person singular (yo) present indicative form of ser.

   Yo no soy marinero, soy capitán.

   I am not a sailor, I am a captain.

---

Tocharian B

Etymology

From Proto-Indo-European *suHyús. Cognate with Tocharian A se, Old Armenian ուստր (ustr) and Ancient Greek υἱύς (huiús). Confer also the diminituve form soṃśke reflecting the alternative Proto-Indo-European root for "son".

Noun

soy m

1. son

Related terms

• soṃśke

See also

• tkācer
• pācer
• mācer
• procer
• ṣer

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈsoɪ/

Etymology 1

From Proto-Turkic [Term?], compare Old Turkic [script needed] (soy).

Noun

soy (definite accusative soyu, plural soylar)

1. ancestry
2. descent
3. family
4. kin
5. lineage
6. sort
7. tribe
8. origin
9. pedigree
10. progeny

Declension

Inflection
Nominative	soy
Definite accusative	soyu
	Singular	Plural
Nominative	soy	soylar
Definite accusative	soyu	soyları
Dative	soya	soylara
Locative	soyda	soylarda
Ablative	soydan	soylardan
Genitive	soyun	soyların
Possessive forms Singular Plural 1st singular soyum soylarım 2nd singular soyun soyların 3rd singular soyu soyları 1st plural soyumuz soylarımız 2nd plural soyunuz soylarınız 3rd plural soyları soyları

Synonyms

• sülale

Derived terms

• soyadı
• soy ağacı
• soygaz
• soykırım

Etymology 2

Verb

soy

1. second-person singular imperative of soymak (to peel)

References

• Nişanyan, Sevan (2002–) , “soy”, in Nişanyan Sözlük