τόνος

Contents

Ancient GreekEdit

EtymologyEdit

From Proto-Hellenic *tónos, from Proto-Indo-European *tón-os, from *ten- (“stretch”).

PronunciationEdit

 

• IPA^(key): /tó.nos/ → /ˈto.nos/ → /ˈto.nos/

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /tó.nos/

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈto.nos/

(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈto.nos/

(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈto.nos/

(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈto.nos/

NounEdit

τόνος • (tónos) m (genitive τόνου); second declension

1. rope, cord
2. chord
3. tone, note

InflectionEdit

Second declension of ὁ τόνος; τοῦ τόνου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ τόνος ho tónos	τὼ τόνω tṑ tónō	οἱ τόνοι hoi tónoi
Genitive	τοῦ τόνου toû tónou	τοῖν τόνοιν toîn tónoin	τῶν τόνων tôn tónōn
Dative	τῷ τόνῳ tôi tónōi	τοῖν τόνοιν toîn tónoin	τοῖς τόνοις toîs tónois
Accusative	τὸν τόνον tòn tónon	τὼ τόνω tṑ tónō	τοὺς τόνους toùs tónous
Vocative	τόνε tóne	τόνω tónō	τόνοι tónoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived termsEdit

• ὀξῠ́τονος (oxútonos)

DescendantsEdit

• Greek: τόνος (tónos)
• Latin: tonus

Further readingEdit

• τόνος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• τόνος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• τόνος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• τόνος in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • accent idem, page 5.
  • brace idem, page 92.
  • cable idem, page 108.
  • cadence idem, page 108.
  • cord idem, page 174.
  • hawser idem, page 389.
  • inflection idem, page 438.
  • intonation idem, page 454.
  • modulation idem, page 538.
  • note idem, page 562.
  • pitch idem, page 614.
  • rope idem, page 721.
  • strand idem, page 823.
  • tone idem, page 880.
• tone in The Century Dictionary, The Century Co., New York, 1911

---

GreekEdit

Alternative formsEdit

• τόννος (tónnos)

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈtonos/

Etymology 1Edit

From Ancient Greek τόνος (tónos, “rope, chord, tone”).

NounEdit

τόνος • (tónos) m (plural τόνοι)

1. (orthography, typography, grammar)  ΄  tonos (the stress accent used in modern Greek)
2. (music) note, pitch, tone
3. shade

DeclensionEdit

declension of τόνος

	singular	plural
nominative	τόνος •	τόνοι •
genitive	τόνου •	τόνων •
accusative	τόνο •	τόνους •
vocative	τόνε •	τόνοι •

Coordinate termsEdit

• ( . ) τελεία
• ( , ) κόμμα, υποδιαστολή
• ( : ) άνω και κάτω τελεία
• ( · ) άνω τελεία
• ( ; ) ερωτηματικό
• ( ! ) θαυμαστικό

• ( « » ) εισαγωγικά
• ( " ) ( “ ” ) εισαγωγικά
• ( ' ) ( ‘ ’ ) εισαγωγικά
• ( ' ) ( ’ ) απόστροφος
• ( ¨ ) διαλυτικά
• ( ΄ ) τόνος

• ( - ) ενωτικό
• ( ‒ ) παύλα
• ( … ) αποσιωπητικά
• ( ( ) ) παρένθεση
• ( [ ] ) αγκύλη
• ( { } ) άγκιστρο

see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

DescendantsEdit

• English: tonos

Etymology 2Edit

Borrowed from French tonne (“ton”).

NounEdit

τόνος • (tónos) m

1. tonne, tonnage (unit of weight)

DeclensionEdit

declension of τόνος

	singular	plural
nominative	τόνος •	τόνοι •
genitive	τόνου •	τόνων •
accusative	τόνο •	τόνους •
vocative	τόνε •	τόνοι •

Etymology 3Edit

Borrowed from Italian tonno (“tuna”), from Latin tunnus, from Ancient Greek θύννος (thúnnos)

NounEdit

τόνος • (tónos) m (plural τόνοι)

1. tuna (fish)

DeclensionEdit

declension of τόνος

	singular	plural
nominative	τόνος •	τόνοι •
genitive	τόνου •	τόνων •
accusative	τόνο •	τόνους •
vocative	τόνε •	τόνοι •