مار
ArabicEdit
Etymology 1Edit
From Classical Syriac ܡܪܝ (mār(ī)), the first-person singular possessed form of ܡܪܐ (mārā, “lord, master”).
PronunciationEdit
NounEdit
مَار • (mār) m
- (Christianity) Lord; Saint; Mar (honorific title for a man of religion, most often a saint)
- Matthew 7:21:
- لَيْسَ كُلُّ مَنْ يَقُولُ لِي: يَا مَار! يَا مَار! يَدْخُلُ مَلَكُوتَ السَّمَاوَاتِ، بَلْ مَنْ يَعْمَلُ بِإِرَادَةِ أَبِي الَّذِي فِي السَّمَاوَاتِ
- laysa kullu man yaqūlu lī: yā mār! yā mār! yadḵulu malakūta s-samāwāti, bal man yaʿmalu bi-ʾirādati ʾabī llaḏī fī s-samāwāti.
- Not everyone who says to me, O Lord! O Lord! will enter the kingdom of heaven, but only the one who does the will of my Father who is in heaven.
- Matthew 7:21:
DeclensionEdit
SynonymsEdit
- قديس (qiddīs) (for saints)
Etymology 2Edit
Derived from the active participle of مَرَّ (marra, “to pass, to stroll by”), from the root م ر ر (m-r-r).
PronunciationEdit
AdjectiveEdit
مَارّ • (mārr) (feminine مَارَّة (mārra), masculine plural مَارُّونَ (mārrūna), feminine plural مَارَّات (mārrāt))
- passing
- الْمَارّ ذِكْرُهُ (al-mārr ḏikruhu)— the above-mentioned, the aforesaid, the above
- going by, walking past, riding past, going across, walking, transient
- going on foot
DeclensionEdit
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَارّ mārr |
الْمَارّ al-mārr |
مَارَّة mārra |
الْمَارَّة al-mārra |
Nominative | مَارٌّ mārrun |
الْمَارُّ al-mārru |
مَارَّةٌ mārratun |
الْمَارَّةُ al-mārratu |
Accusative | مَارًّا mārran |
الْمَارَّ al-mārra |
مَارَّةً mārratan |
الْمَارَّةَ al-mārrata |
Genitive | مَارٍّ mārrin |
الْمَارِّ al-mārri |
مَارَّةٍ mārratin |
الْمَارَّةِ al-mārrati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَارَّيْن mārrayn |
الْمَارَّيْن al-mārrayn |
مَارَّتَيْن mārratayn |
الْمَارَّتَيْن al-mārratayn |
Nominative | مَارَّانِ mārrāni |
الْمَارَّانِ al-mārrāni |
مَارَّتَانِ mārratāni |
الْمَارَّتَانِ al-mārratāni |
Accusative | مَارَّيْنِ mārrayni |
الْمَارَّيْنِ al-mārrayni |
مَارَّتَيْنِ mārratayni |
الْمَارَّتَيْنِ al-mārratayni |
Genitive | مَارَّيْنِ mārrayni |
الْمَارَّيْنِ al-mārrayni |
مَارَّتَيْنِ mārratayni |
الْمَارَّتَيْنِ al-mārratayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَارِّين mārrīn |
الْمَارِّين al-mārrīn |
مَارَّات mārrāt |
الْمَارَّات al-mārrāt |
Nominative | مَارُّونَ mārrūna |
الْمَارُّونَ al-mārrūna |
مَارَّاتٌ mārrātun |
الْمَارَّاتُ al-mārrātu |
Accusative | مَارِّينَ mārrīna |
الْمَارِّينَ al-mārrīna |
مَارَّاتٍ mārrātin |
الْمَارَّاتِ al-mārrāti |
Genitive | مَارِّينَ mārrīna |
الْمَارِّينَ al-mārrīna |
مَارَّاتٍ mārrātin |
الْمَارَّاتِ al-mārrāti |
NounEdit
مَارّ • (mārr) m (plural مَارُّون (mārrūn) or مَارَّة (mārra))
DeclensionEdit
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَارّ mārr |
الْمَارّ al-mārr |
مَارّ mārr |
Nominative | مَارٌّ mārrun |
الْمَارُّ al-mārru |
مَارُّ mārru |
Accusative | مَارًّا mārran |
الْمَارَّ al-mārra |
مَارَّ mārra |
Genitive | مَارٍّ mārrin |
الْمَارِّ al-mārri |
مَارِّ mārri |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مَارَّيْن mārrayn |
الْمَارَّيْن al-mārrayn |
مَارَّيْ mārray |
Nominative | مَارَّانِ mārrāni |
الْمَارَّانِ al-mārrāni |
مَارَّا mārrā |
Accusative | مَارَّيْنِ mārrayni |
الْمَارَّيْنِ al-mārrayni |
مَارَّيْ mārray |
Genitive | مَارَّيْنِ mārrayni |
الْمَارَّيْنِ al-mārrayni |
مَارَّيْ mārray |
Plural | sound masculine plural; broken plural triptote in ـَة (-a) | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مَارِّين; مَارَّة mārrīn; mārra |
الْمَارِّين; الْمَارَّة al-mārrīn; al-mārra |
مَارِّي; مَارَّة mārrī; mārrat |
Nominative | مَارُّونَ; مَارَّةٌ mārrūna; mārratun |
الْمَارُّونَ; الْمَارَّةُ al-mārrūna; al-mārratu |
مَارُّو; مَارَّةُ mārrū; mārratu |
Accusative | مَارِّينَ; مَارَّةً mārrīna; mārratan |
الْمَارِّينَ; الْمَارَّةَ al-mārrīna; al-mārrata |
مَارِّي; مَارَّةَ mārrī; mārrata |
Genitive | مَارِّينَ; مَارَّةٍ mārrīna; mārratin |
الْمَارِّينَ; الْمَارَّةِ al-mārrīna; al-mārrati |
مَارِّي; مَارَّةِ mārrī; mārrati |
Etymology 3Edit
From the root م و ر (m-w-r).
VerbEdit
مَارَ • (māra) I, non-past يَمُورُ (yamūru)
- to budge, to move forth, to rise across the surface, to fluctuate, to undergo commotion
- 2018 September 10, “"إعصاران نادران" في وقت واحد يثيران قلقا عالميا”, in Sky News Arabia[1]:
- ولا تحدث الأعاصير في العادة بشكل متزامن في المحيطين، فحين يمور المحيط الهادئ بالعاصفة يكون المحيط الأطلسي هادئا".
- Typhoons don’t usually appear simultaneously in the two oceans: When the Pacific Ocean is moved by a storm the Atlantic Ocean is calm.
ConjugationEdit
verbal noun الْمَصْدَر |
mawr | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
māʾir | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | murtu |
murta |
مَارَ māra |
murtumā |
mārā |
murnā |
murtum |
mārū | |||
f | murti |
mārat |
māratā |
murtunna |
murna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʾamūru |
tamūru |
yamūru |
tamūrāni |
yamūrāni |
namūru |
tamūrūna |
yamūrūna | |||
f | tamūrīna |
tamūru |
tamūrāni |
tamurna |
yamurna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʾamūra |
tamūra |
yamūra |
tamūrā |
yamūrā |
namūra |
tamūrū |
yamūrū | |||
f | tamūrī |
tamūra |
tamūrā |
tamurna |
yamurna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʾamur |
tamur |
yamur |
tamūrā |
yamūrā |
namur |
tamūrū |
yamūrū | |||
f | tamūrī |
tamur |
tamūrā |
tamurna |
yamurna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | مُرْ mur |
mūrā |
mūrū |
||||||||
f | mūrī |
murna |
ReferencesEdit
- Freytag, Georg (1837), “مار”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum (in Latin), volume 4, Halle: C. A. Schwetschke, page 220
- Wehr, Hans; Kropfitsch, Lorenz (1985), “مار”, in Arabisches Wörterbuch für die Schriftsprache der Gegenwart (in German), 5th edition, Wiesbaden: Otto Harrassowitz, published 2011, →ISBN, page 1232
BaluchiEdit
NounEdit
مار • (már)
Central KurdishEdit
EtymologyEdit
From Middle Persian 𐭬𐭠𐭥 (mār).
NounEdit
Northern Kurdish | mar |
---|
مار (mar)
MazanderaniEdit
EtymologyEdit
From Proto-Iranian *máHtā (compare Persian مادر, Baluchi مات (mát), Pashto مور (mor), Ossetian мад (mad), Avestan 𐬨𐬁𐬙𐬀𐬭 (mātar)), from Proto-Indo-Iranian *máHtā.
NounEdit
مار (mâr)
Ottoman TurkishEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from Persian مار (mâr, “snake”).
NounEdit
مار • (mar)
- snake, any reptile of the suborder Serpentes
- piece or lock of curling hair, ringlet
- shred, particle, small and scattered fragment
- title of the governor of Gharchistan, in Persia
DescendantsEdit
- Turkish: mar
Further readingEdit
- Çağbayır, Yaşar (2007), “mar”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3059
- Kélékian, Diran (1911), “مار”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1090
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687), “Serpens”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum, Vienna, column 1547
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “مار”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 4232
- Redhouse, James W. (1890), “مار”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1656
Etymology 2Edit
Borrowed from Arabic مَارّ (mārr, “passing”).
AdjectiveEdit
مار • (mar)
DescendantsEdit
- Turkish: mar
Further readingEdit
- Çağbayır, Yaşar (2007), “mar”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 3059
- Kélékian, Diran (1911), “مار”, in Dictionnaire turc-français, Constantinople: Mihran, page 1090
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680), “مار”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum, Vienna, column 4233
- Redhouse, James W. (1890), “مار”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 1656
PersianEdit
EtymologyEdit
From Middle Persian 𐭬𐭠𐭥 (mār).
PronunciationEdit
- (Classical Persian) IPA(key): /mɑːɾ/
- (Dari Persian) IPA(key): /mɑːɾ/
- (Iranian Persian) IPA(key): /mɒːɾ/
NounEdit
Dari | مار |
---|---|
Iranian Persian | |
Tajik | мор (mor) |