See also: Pino

Dutch edit

Alternative forms edit

Etymology edit

Attested since the early 2000s.[1] Presumably from Pino (“Big Bird”). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpi.noː/
  • Hyphenation: pi‧no

Noun edit

pino c (plural pino's, diminutive pinootje n)

  1. (informal) Bloke, rando, guy.
  2. (slang) Sex object. Acronym of potentieel interessant neukobject.

Esperanto edit

 
Esperanto Wikipedia has an article on:
Wikipedia eo

Pronunciation edit

  • (file)
  • IPA(key): [ˈpino]
  • Rhymes: -ino
  • Hyphenation: pi‧no

Noun edit

pino (accusative singular pinon, plural pinoj, accusative plural pinojn)

  1. pine, pine tree
  2. pine, pinewood (wood of pine tree)

Derived terms edit

Finnish edit

Etymology edit

From Proto-Finnic *pino, borrowed from Proto-Germanic *fīnō (heap).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpino/, [ˈpino̞]
  • Rhymes: -ino
  • Syllabification(key): pi‧no

Noun edit

pino

  1. stack, pile
  2. (computing, programming) stack

Declension edit

Inflection of pino (Kotus type 1/valo, no gradation)
nominative pino pinot
genitive pinon pinojen
partitive pinoa pinoja
illative pinoon pinoihin
singular plural
nominative pino pinot
accusative nom. pino pinot
gen. pinon
genitive pinon pinojen
partitive pinoa pinoja
inessive pinossa pinoissa
elative pinosta pinoista
illative pinoon pinoihin
adessive pinolla pinoilla
ablative pinolta pinoilta
allative pinolle pinoille
essive pinona pinoina
translative pinoksi pinoiksi
abessive pinotta pinoitta
instructive pinoin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of pino (Kotus type 1/valo, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative pinoni pinoni
accusative nom. pinoni pinoni
gen. pinoni
genitive pinoni pinojeni
partitive pinoani pinojani
inessive pinossani pinoissani
elative pinostani pinoistani
illative pinooni pinoihini
adessive pinollani pinoillani
ablative pinoltani pinoiltani
allative pinolleni pinoilleni
essive pinonani pinoinani
translative pinokseni pinoikseni
abessive pinottani pinoittani
instructive
comitative pinoineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative pinosi pinosi
accusative nom. pinosi pinosi
gen. pinosi
genitive pinosi pinojesi
partitive pinoasi pinojasi
inessive pinossasi pinoissasi
elative pinostasi pinoistasi
illative pinoosi pinoihisi
adessive pinollasi pinoillasi
ablative pinoltasi pinoiltasi
allative pinollesi pinoillesi
essive pinonasi pinoinasi
translative pinoksesi pinoiksesi
abessive pinottasi pinoittasi
instructive
comitative pinoinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative pinomme pinomme
accusative nom. pinomme pinomme
gen. pinomme
genitive pinomme pinojemme
partitive pinoamme pinojamme
inessive pinossamme pinoissamme
elative pinostamme pinoistamme
illative pinoomme pinoihimme
adessive pinollamme pinoillamme
ablative pinoltamme pinoiltamme
allative pinollemme pinoillemme
essive pinonamme pinoinamme
translative pinoksemme pinoiksemme
abessive pinottamme pinoittamme
instructive
comitative pinoinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative pinonne pinonne
accusative nom. pinonne pinonne
gen. pinonne
genitive pinonne pinojenne
partitive pinoanne pinojanne
inessive pinossanne pinoissanne
elative pinostanne pinoistanne
illative pinoonne pinoihinne
adessive pinollanne pinoillanne
ablative pinoltanne pinoiltanne
allative pinollenne pinoillenne
essive pinonanne pinoinanne
translative pinoksenne pinoiksenne
abessive pinottanne pinoittanne
instructive
comitative pinoinenne
third-person possessor
singular plural
nominative pinonsa pinonsa
accusative nom. pinonsa pinonsa
gen. pinonsa
genitive pinonsa pinojensa
partitive pinoaan
pinoansa
pinojaan
pinojansa
inessive pinossaan
pinossansa
pinoissaan
pinoissansa
elative pinostaan
pinostansa
pinoistaan
pinoistansa
illative pinoonsa pinoihinsa
adessive pinollaan
pinollansa
pinoillaan
pinoillansa
ablative pinoltaan
pinoltansa
pinoiltaan
pinoiltansa
allative pinolleen
pinollensa
pinoilleen
pinoillensa
essive pinonaan
pinonansa
pinoinaan
pinoinansa
translative pinokseen
pinoksensa
pinoikseen
pinoiksensa
abessive pinottaan
pinottansa
pinoittaan
pinoittansa
instructive
comitative pinoineen
pinoinensa

Derived terms edit

compounds

Related terms edit

Further reading edit

Anagrams edit

Galician edit

 
Monastery of San Vicenzo do Pino and castle of the counts of Lemos, Monforte, Galicia

Etymology 1 edit

From Gothic or Suevic, from Proto-Germanic *pinnaz, *pinnō, *pint- (“protruding point, peak, peg, pin, nail”), from Proto-Indo-European *bend- (“protruding object, pointed peg, nail, edge”).

Pronunciation edit

Adjective edit

pino (feminine pina, masculine plural pinos, feminine plural pinas)

  1. steep
    Synonyms: costo, enfesto, peado, pendente

Noun edit

pino m (plural pinos)

  1. hillock
  2. shaft of the cart
    Synonym: cabezallo
Derived terms edit

References edit

  • pino” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • pino” in Santamarina, Antón (coord.): Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
  • pino” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.

Etymology 2 edit

Verb edit

pino

  1. first-person singular present indicative of pinar

Inari Sami edit

Etymology edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation edit

  This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

Noun edit

piṇo

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Inflection edit

Even o-stem, -n gradation
Nominative piṇo
Genitive pino
Singular Plural
Nominative piṇo pinoh
Accusative pino pinoid
Genitive pino pinoi
Illative piṇon pinoid
Locative piinoost pinoin
Comitative pinoin pinoiguin
Abessive pinottáá pinoittáá
Essive pinnoon
Partitive pinnood
Possessive forms
Singular Dual Plural
1st person
2nd person
3rd person

Further reading edit

  • pino in Marja-Liisa Olthuis, Taarna Valtonen, Miina Seurujärvi and Trond Trosterud (2015–2022) Nettidigisäänih Anarâškiela-suomakielâ-anarâškielâ sänikirje[3], Tromsø: UiT
  • Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[4], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland

Ingrian edit

Etymology edit

From Proto-Finnic *pino. Cognates include Finnish pino and Estonian pinu.

Pronunciation edit

Noun edit

pino

  1. stack, pile

Declension edit

Declension of pino (type 4/koivu, no gradation, gemination)
singular plural
nominative pino pinot
genitive pinon pinnoin, pinoloin
partitive pinnoa pinoja, pinoloja
illative pinnoo pinnoi, pinoloihe
inessive pinos pinois, pinolois
elative pinost pinoist, pinoloist
allative pinolle pinoille, pinoloille
adessive pinol pinoil, pinoloil
ablative pinolt pinoilt, pinoloilt
translative pinoks pinoiks, pinoloiks
essive pinonna, pinnoon pinoinna, pinoloinna, pinnoin, pinoloin
exessive1) pinont pinoint, pinoloint
1) obsolete
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive.

References edit

  • Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 409

Italian edit

 
Italian Wikipedia has an article on:
Wikipedia it

Etymology edit

From Latin pīnus, ultimately from a derivative of Proto-Indo-European *poi- (sap, juice).

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpi.no/
  • Rhymes: -ino
  • Hyphenation: pì‧no

Noun edit

pino m (plural pini)

  1. pine, pine tree (tree of the genus Pinus)
  2. pine, pinewood (wood of pine tree)

Related terms edit

Anagrams edit

Latin edit

Noun edit

pīnō

  1. dative/ablative singular of pīnus

Portuguese edit

Pronunciation edit

  • Rhymes: -inu
  • Hyphenation: pi‧no

Etymology 1 edit

Noun edit

pino m (plural pinos)

  1. (archaic) pine
    Synonym: pinheiro
  2. top (uppermost part)
    Synonyms: cimo, auge, topo
  3. (astronomy) zenith
    Synonym: zénite
  4. pin (cylinder of wood or metal used to fasten or as a bearing between two parts)
    1. (bowling) pin (slender object specially designed for use in bowling)
    2. (electricity) pin (any of the individual connecting elements of a multi-pole electrical connector)
  5. (gymnastics) handstand

Etymology 2 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

pino

  1. first-person singular present indicative of pinar

Siroi edit

Noun edit

pino

  1. woman

References edit

Spanish edit

Etymology edit

Inherited from Latin pīnus, ultimately from a derivative of Proto-Indo-European *poi- (sap, juice). Cognate with English pine.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpino/ [ˈpi.no]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ino
  • Syllabification: pi‧no

Noun edit

pino m (plural pinos)

  1. pine

Derived terms edit

Related terms edit

Further reading edit

Tagalog edit

Etymology edit

Borrowed from Spanish fino.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈpino/, [ˈpi.no]
  • Hyphenation: pi‧no

Adjective edit

pino (Baybayin spelling ᜉᜒᜈᜓ)

  1. fine
  2. smooth

Derived terms edit

Further reading edit

  • pino”, in Pambansang Diksiyonaryo | Diksiyonaryo.ph, Manila, 2018

Tsou edit

Noun edit

pino

  1. (anatomy) cheek

Veps edit

Etymology edit

From Proto-Finnic *pino.

Noun edit

pino

  1. stack of wood

Inflection edit

Inflection of pino (inflection type 1/ilo)
nominative sing. pino
genitive sing. pinon
partitive sing. pinod
partitive plur. pinoid
singular plural
nominative pino pinod
accusative pinon pinod
genitive pinon pinoiden
partitive pinod pinoid
essive-instructive pinon pinoin
translative pinoks pinoikš
inessive pinos pinoiš
elative pinospäi pinoišpäi
illative pinoho pinoihe
adessive pinol pinoil
ablative pinolpäi pinoilpäi
allative pinole pinoile
abessive pinota pinoita
comitative pinonke pinoidenke
prolative pinodme pinoidme
approximative I pinonno pinoidenno
approximative II pinonnoks pinoidennoks
egressive pinonnopäi pinoidennopäi
terminative I pinohosai pinoihesai
terminative II pinolesai pinoilesai
terminative III pinossai
additive I pinohopäi pinoihepäi
additive II pinolepäi pinoilepäi

References edit

  • Zajceva, N. G., Mullonen, M. I. (2007) “поленница”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary]‎[5], Petrozavodsk: Periodika

Votic edit

Etymology edit

From Proto-Finnic *pino.

Pronunciation edit

  • (Luutsa, Liivtšülä) IPA(key): /ˈpino/, [ˈpʲino]
  • Rhymes: -ino
  • Hyphenation: pi‧no

Noun edit

pino

  1. stack, pile

Inflection edit

Declension of pino (type II/võrkko, no gradation)
singular plural
nominative pino pinod
genitive pino pinojõ, pinoi
partitive pinnoa pinoitõ, pinoi
illative pinnosõ, pinno pinoisõ
inessive pinoz pinoiz
elative pinossõ pinoissõ
allative pinolõ pinoilõ
adessive pinollõ pinoillõ
ablative pinoltõ pinoiltõ
translative pinossi pinoissi
*) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl)
**) the terminative is formed by adding the suffix -ssaa to the short illative (sg) or the genitive.
***) the comitative is formed by adding the suffix -ka to the genitive.

References edit

  • Hallap, V., Adler, E., Grünberg, S., Leppik, M. (2012) “pino”, in Vadja keele sõnaraamat [A dictionary of the Votic language], 2nd edition, Tallinn