vinna
Czech edit
Pronunciation edit
Adjective edit
vinna
Antonyms edit
Faroese edit
Etymology 1 edit
Noun edit
vinna f (genitive singular vinnu, plural vinnur)
Declension edit
Declension of vinna | ||||
---|---|---|---|---|
f1 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vinna | vinnan | vinnur | vinnurnar |
accusative | vinnu | vinnuna | vinnur | vinnurnar |
dative | vinnu | vinnuni | vinnum | vinnunum |
genitive | vinnu | vinnunnar | vinna | vinnanna |
Derived terms edit
- alivinna
- uppsjóvarvinna
- sjóvinna
- fiskivinna
- ferðavinna
- handilsvinna
- hjávinna
- høvuðsvinna
- námsvinna
- oljuvinna
- samvinna
- tænastuvinna
- vinnufelag
- vinnufrælsi
- vinnufólk
- vinnugrein
- vinnuloysi
- vinnuloyvi
- vinnulív
- vinnulívsmaður
- vinnumál
- vinnunevnd
- vinnuskúli
Etymology 2 edit
From Old Norse vinna, from Proto-Germanic *winnaną, from Proto-Indo-European *wenh₁- (“to strive, wish, desire, love”). Related to Swedish vinna, Icelandic vinna, Norwegian Bokmål vinne, English win, Dutch winnen, and German gewinnen.
Verb edit
vinna (third person singular past indicative vann, third person plural past indicative vunnu, supine vunnið)
Conjugation edit
Conjugation of vinna (group v-44) | ||
---|---|---|
infinitive | vinna | |
supine | vunnið | |
participle (a34)1 | vinnandi | vunnin |
present | past | |
first singular | vinni | vann |
second singular | vinnur | vanst |
third singular | vinnur | vann |
plural | vinna | vunnu |
imperative | ||
singular | vinn! | |
plural | vinnið! | |
1Only the past participle being declined. |
See also edit
Icelandic edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
Noun edit
vinna f (genitive singular vinnu, no plural)
- a job, an occupation, an employment
- Að hafa vinnu.
- To be employed.
- work, labour
Declension edit
Synonyms edit
Derived terms edit
Etymology 2 edit
From Old Norse vinna, from Proto-Germanic *winnaną, from Proto-Indo-European *wenh₁- (“to strive, wish, desire, love”). Related to Faroese vinna, Swedish vinna, Norwegian Bokmål vinne, English win, Dutch winnen, and German gewinnen.
Verb edit
vinna (strong verb, third-person singular past indicative vann, third-person plural past indicative unnu, supine unnið)
- (intransitive) to work, to labour
- Ég nenni ekki að vinna.
- I don't want to work.
- Ég vinn allan daginn.
- I work all day.
- (transitive, with accusative) to do, to perform (e.g. a task)
- (intransitive) to win, to achieve victory
- Ég vann!
- I won!
- (transitive, with accusative) to win, to triumph in (e.g. a game)
- Við unnum keppnina.
- We won the tournament.
- (transitive, with accusative) to conquer, to beat, to defeat
- (transitive, with accusative) to win, to obtain, to get
- Herinn vann borgina frá uppreisnarmönnunum.
- The army took the city from the rebels.
Conjugation edit
infinitive (nafnháttur) |
að vinna | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
unnið | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vinnandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vinn | við vinnum | present (nútíð) |
ég vinni | við vinnum |
þú vinnur | þið vinnið | þú vinnir | þið vinnið | ||
hann, hún, það vinnur | þeir, þær, þau vinna | hann, hún, það vinni | þeir, þær, þau vinni | ||
past (þátíð) |
ég vann | við unnum | past (þátíð) |
ég ynni | við ynnum |
þú vannst | þið unnuð | þú ynnir | þið ynnuð | ||
hann, hún, það vann | þeir, þær, þau unnu | hann, hún, það ynni | þeir, þær, þau ynnu | ||
imperative (boðháttur) |
vinn (þú) | vinnið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vinndu | vinniði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að vinnast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
unnist | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vinnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég vinnst | við vinnumst | present (nútíð) |
ég vinnist | við vinnumst |
þú vinnst | þið vinnist | þú vinnist | þið vinnist | ||
hann, hún, það vinnst | þeir, þær, þau vinnast | hann, hún, það vinnist | þeir, þær, þau vinnist | ||
past (þátíð) |
ég vannst | við unnumst | past (þátíð) |
ég ynnist | við ynnumst |
þú vannst | þið unnust | þú ynnist | þið ynnust | ||
hann, hún, það vannst | þeir, þær, þau unnust | hann, hún, það ynnist | þeir, þær, þau ynnust | ||
imperative (boðháttur) |
vinnst (þú) | vinnist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
vinnstu | vinnisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
unninn | unnin | unnið | unnir | unnar | unnin | |
accusative (þolfall) |
unninn | unna | unnið | unna | unnar | unnin | |
dative (þágufall) |
unnum | unninni | unnu | unnum | unnum | unnum | |
genitive (eignarfall) |
unnins | unninnar | unnins | unninna | unninna | unninna | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
unni | unna | unna | unnu | unnu | unnu | |
accusative (þolfall) |
unna | unnu | unna | unnu | unnu | unnu | |
dative (þágufall) |
unna | unnu | unna | unnu | unnu | unnu | |
genitive (eignarfall) |
unna | unnu | unna | unnu | unnu | unnu |
Synonyms edit
Norwegian Nynorsk edit
Alternative forms edit
- vinne (e and split infinitives)
Etymology edit
From Old Norse vinna, from Proto-Germanic *winnaną. Akin to English win.
Pronunciation edit
Verb edit
vinna (present tense vinn, past tense vann, supine vunne, past participle vunnen, present participle vinnande, imperative vinn)
- (transitive, intransitive) to win
Synonyms edit
- (in intransitive meaning): sigra
References edit
- “vinna” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse edit
Etymology edit
From Proto-Germanic *winnaną, from Proto-Indo-European *wenh₁- (“to strive, wish, desire, love”). Compare Old English winnan, Old Saxon winnan, Old High German winnan, Gothic 𐍅𐌹𐌽𐌽𐌰𐌽 (winnan).
Verb edit
vinna (singular past indicative vann, plural past indicative unnu, past participle unninn)
- to accomplish
Conjugation edit
infinitive | vinna | |
---|---|---|
present participle | vinnandi | |
past participle | unninn | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vinn | vann |
2nd-person singular | vinnr, viðr | vannt |
3rd-person singular | vinnr, viðr | vann |
1st-person plural | vinnum | unnum |
2nd-person plural | vinnið | unnuð |
3rd-person plural | vinna | unnu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vinna | ynna |
2nd-person singular | vinnir | ynnir |
3rd-person singular | vinni | ynni |
1st-person plural | vinnim | ynnim |
2nd-person plural | vinnið | ynnið |
3rd-person plural | vinni | ynni |
imperative | present | |
2nd-person singular | vinn | |
1st-person plural | vinnum | |
2nd-person plural | vinnið |
infinitive | vinnask | |
---|---|---|
present participle | vinnandisk | |
past participle | unnizk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | vinnumk | unnumk |
2nd-person singular | vinnsk | vannzk |
3rd-person singular | vinnsk | vannsk |
1st-person plural | vinnumsk | unnumsk |
2nd-person plural | vinnizk | unnuzk |
3rd-person plural | vinnask | unnusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | vinnumk | ynnumk |
2nd-person singular | vinnisk | ynnisk |
3rd-person singular | vinnisk | ynnisk |
1st-person plural | vinnimsk | ynnimsk |
2nd-person plural | vinnizk | ynnizk |
3rd-person plural | vinnisk | ynnisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | vinnsk | |
1st-person plural | vinnumsk | |
2nd-person plural | vinnizk |
Synonyms edit
Descendants edit
Old Swedish edit
Etymology edit
From Old Norse vinna, from Proto-Germanic *winnaną.
Verb edit
vinna
Conjugation edit
present | past | ||||
---|---|---|---|---|---|
infinitive | vinna | — | |||
participle | vinnandi, vinnande | unnin | |||
active voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | vinder | vinni, vinne | — | van | unni, unne |
þū | vinder | vinni, vinne | vin | vant | unni, unne |
han | vinder | vinni, vinne | — | van | unni, unne |
vīr | vinnum, vinnom | vinnum, vinnom | vinnum, vinnom | unnum, unnom | unnum, unnom |
īr | vinnin | vinnin | vinnin | unnin | unnin |
þēr | vinna | vinnin | — | unnu, unno | unnin |
mediopassive voice | indicative | subjunctive | imperative | indicative | subjunctive |
iæk | vints | vinnis, vinnes | — | vans | unnis, unnes |
þū | vints | vinnis, vinnes | — | vants | unnis, unnes |
han | vints | vinnis, vinnes | — | vans | unnis, unnes |
vīr | vinnums, -oms | vinnums, vinnoms | — | unnums, unnoms | unnums, unnoms |
īr | vinnins | vinnins | — | unnins | unnins |
þēr | vinnas | vinnins | — | unnus, unnos | unnins |
Descendants edit
Swedish edit
Etymology edit
From Old Swedish vinna, from Old Norse vinna, from Proto-Germanic *winnaną, from Proto-Indo-European *wenh₁- (“to strive, wish, desire, love”). Related to Icelandic vinna, Norwegian vinne, English win, Dutch winnen, and German gewinnen.
Pronunciation edit
audio (file)
Verb edit
vinna (present vinner, preterite vann, supine vunnit, imperative vinn)
- to win, to defeat, to beat
- to gain, to make a net profit, to receive as a benefit
- Vad vinner jag på det?
- What's in it for me?
- (literally, “What do I gain for it?”)
Conjugation edit
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | vinna | vinnas | ||
Supine | vunnit | vunnits | ||
Imperative | vinn | — | ||
Imper. plural1 | vinnen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | vinner | vann | vinns, vinnes | vanns |
Ind. plural1 | vinna | vunno | vinnas | vunnos |
Subjunctive2 | vinne | vunne | vinnes | vunnes |
Participles | ||||
Present participle | vinnande | |||
Past participle | vunnen | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |