estimar
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin aestimāre. Compare also Old Catalan aesmar, from a Vulgar Latin *adaestimāre (see also the modern Catalan derivative esme).
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central, Balearic) [əs.tiˈma]
- IPA(key): (Valencian) [es.tiˈmaɾ]
Audio (file) - Rhymes: -a(ɾ)
Verb edit
estimar (first-person singular present estimo, first-person singular preterite estimí, past participle estimat)
Conjugation edit
infinitive | estimar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | estimant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | estimat | estimada | |||||
plural | estimats | estimades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | estimo | estimes | estima | estimem | estimeu | estimen | |
imperfect | estimava | estimaves | estimava | estimàvem | estimàveu | estimaven | |
future | estimaré | estimaràs | estimarà | estimarem | estimareu | estimaran | |
preterite | estimí | estimares | estimà | estimàrem | estimàreu | estimaren | |
conditional | estimaria | estimaries | estimaria | estimaríem | estimaríeu | estimarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | estimi | estimis | estimi | estimem | estimeu | estimin | |
imperfect | estimés | estimessis | estimés | estiméssim | estiméssiu | estimessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
affirmative | — | estima | estimi | estimem | estimeu | estimin | |
negative (no) | — | no estimis | no estimi | no estimem | no estimeu | no estimin |
Derived terms edit
Related terms edit
Further reading edit
- “estimar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “estimar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “estimar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “estimar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Galician edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese estimar (13th century); borrowed from Latin aestimāre, present active infinitive of aestimō. Doublet of esmar.
Pronunciation edit
Verb edit
estimar (first-person singular present estimo, first-person singular preterite estimei, past participle estimado)
- to estimate, appraise
- 1347, E. Duro Peña (ed.), El Monasterio de S. Pedro de Rocas y su colección documental. Ourense: Instituto de Estudios Orensanos "Padre Feijoo", page 192:
- se veer grando ou geada que seia estimado por dous lavradores da dita villa et por hun frade do dito mosteiro
- in case of hail or frost [the damage] must be appraised by two farmers of said town and a friar of said monastery
- 1347, E. Duro Peña (ed.), El Monasterio de S. Pedro de Rocas y su colección documental. Ourense: Instituto de Estudios Orensanos "Padre Feijoo", page 192:
- to esteem; to thank, to be grateful for
Conjugation edit
1Less recommended.
Derived terms edit
References edit
- “estimar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “estim” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “estimar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “estimar” in Dicionario da Real Academia Galega, Royal Galician Academy.
- “estimar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “estimar” in Dicionário Estraviz de galego (2014).
- “estimar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
Portuguese edit
Etymology edit
Borrowed from Latin aestimāre. Doublet of esmar.
Pronunciation edit
- Hyphenation: es‧ti‧mar
Verb edit
estimar (first-person singular present estimo, first-person singular preterite estimei, past participle estimado)
Conjugation edit
1Brazilian Portuguese.
2European Portuguese.
Spanish edit
Etymology edit
Borrowed from Latin aestimāre.[1]
Pronunciation edit
Verb edit
estimar (first-person singular present estimo, first-person singular preterite estimé, past participle estimado)
Conjugation edit
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Derived terms edit
References edit
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further reading edit
- “estimar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014