See also: häva and havâ

Albanian

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).[1]

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /haˈva/
  • Rhymes: -va
  • Hyphenation: ha‧vá

Noun

edit

hava f (definite havája) (uncountable, colloquial)

  1. weather
    Synonyms: mot, klimë, kohë (figurative)
  2. (also figurative) air, sky
    Synonyms: ajër, erë

References

edit
  1. ^ Bufli, G., Rocchi, L. (2021) “hava”, in A historical-etymological dictionary of Turkisms in Albanian (1555–1954), Trieste: Edizioni Università di Trieste, page 196

Further reading

edit
  • “hava”, in FGJSSH: Fjalor i gjuhës së sotme shqipe [Dictionary of the modern Albanian language]‎[1] (in Albanian), 1980
  • hava”, in FGJSH: Fjalor i gjuhës shqipe [Dictionary of the Albanian language] (in Albanian), 2006

Azerbaijani

edit

Etymology

edit

From Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [hɑˈvɑ]
  • Hyphenation: ha‧va
  • Audio:(file)

Noun

edit

hava (definite accusative havanı, plural havalar)

  1. air
    təmiz havaclean air
    açıq havaopen air
  2. weather (especially in the plural)
    həftəlik hava proqnozuweekly weather forecast
    Havalar yenə soyuyur.The weather is getting cold, again.
  3. (music) tune, melody, motive, motif

Declension

edit
    Declension of hava
singular plural
nominative hava
havalar
definite accusative havanı
havaları
dative havaya
havalara
locative havada
havalarda
ablative havadan
havalardan
definite genitive havanın
havaların
    Possessive forms of hava
nominative
singular plural
mənim (my) havam havalarım
sənin (your) havan havaların
onun (his/her/its) havası havaları
bizim (our) havamız havalarımız
sizin (your) havanız havalarınız
onların (their) havası or havaları havaları
accusative
singular plural
mənim (my) havamı havalarımı
sənin (your) havanı havalarını
onun (his/her/its) havasını havalarını
bizim (our) havamızı havalarımızı
sizin (your) havanızı havalarınızı
onların (their) havasını or havalarını havalarını
dative
singular plural
mənim (my) havama havalarıma
sənin (your) havana havalarına
onun (his/her/its) havasına havalarına
bizim (our) havamıza havalarımıza
sizin (your) havanıza havalarınıza
onların (their) havasına or havalarına havalarına
locative
singular plural
mənim (my) havamda havalarımda
sənin (your) havanda havalarında
onun (his/her/its) havasında havalarında
bizim (our) havamızda havalarımızda
sizin (your) havanızda havalarınızda
onların (their) havasında or havalarında havalarında
ablative
singular plural
mənim (my) havamdan havalarımdan
sənin (your) havandan havalarından
onun (his/her/its) havasından havalarından
bizim (our) havamızdan havalarımızdan
sizin (your) havanızdan havalarınızdan
onların (their) havasından or havalarından havalarından
genitive
singular plural
mənim (my) havamın havalarımın
sənin (your) havanın havalarının
onun (his/her/its) havasının havalarının
bizim (our) havamızın havalarımızın
sizin (your) havanızın havalarınızın
onların (their) havasının or havalarının havalarının
edit

Blagar

edit

Pronunciation

edit

Noun

edit

hava

  1. house

References

edit

Faroese

edit

Etymology

edit

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną (to have), durative of *habjaną (to lift, take up), from Proto-Indo-European *keh₂p- (to take, seize, catch).

Pronunciation

edit

Verb

edit

hava (third person singular past indicative hevði, third person plural past indicative høvdu, supine havt)

  1. to have

Conjugation

edit
Conjugation of hava (irregular)
infinitive hava
supine havt
participle (a7)1 havandi havdur
present past
first singular havi hevði
second singular hevur hevði
third singular hevur hevði
plural hava høvdu
imperative
singular hav!
plural havið!
1Only the past participle being declined.

Hungarian

edit

Pronunciation

edit
  • IPA(key): [ˈhɒvɒ]
  • Hyphenation: ha‧va

Etymology 1

edit

From the hav- stem of (snow) +‎ -a (possessive suffix).

Noun

edit

hava

  1. third-person singular single-possession possessive of
    A Kilimandzsáró hava[2]The Snows of Kilimanjaro (by Ernest Hemingway)
Declension
edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative hava
accusative havát
dative havának
instrumental havával
causal-final haváért
translative havává
terminative haváig
essive-formal havaként
essive-modal havául
inessive havában
superessive haván
adessive havánál
illative havába
sublative havára
allative havához
elative havából
delative haváról
ablative havától
non-attributive
possessive - singular
haváé
non-attributive
possessive - plural
haváéi

Etymology 2

edit

From the hav- stem of (month, archaic or formal) +‎ -a (possessive suffix).

Noun

edit

hava

  1. third-person singular single-possession possessive of
    Karácsony havathe month of Christmas, December (archaic)
Declension
edit
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony)
singular plural
nominative hava
accusative havát
dative havának
instrumental havával
causal-final haváért
translative havává
terminative haváig
essive-formal havaként
essive-modal havául
inessive havában
superessive haván
adessive havánál
illative havába
sublative havára
allative havához
elative havából
delative haváról
ablative havától
non-attributive
possessive - singular
haváé
non-attributive
possessive - plural
haváéi

Norwegian Bokmål

edit

Alternative forms

edit

Noun

edit

hava n pl

  1. definite plural of hav

Norwegian Nynorsk

edit

Etymology 1

edit

Noun

edit

hava n pl

  1. definite plural of hav

Etymology 2

edit

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną (to have), durative of *habjaną (to lift, take up), from Proto-Indo-European *keh₂p- (to take, seize, catch).

Alternative forms

edit

Verb

edit

hava (present tense hev, past tense havde, past participle havt, passive infinitive havast, present participle havande, imperative hav)

  1. (pre-2012) alternative form of ha

Old Swedish

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Old Norse hafa, from Proto-Germanic *habjaną.

Verb

edit

hava

  1. to have
  2. to hold

Conjugation

edit

Descendants

edit
  • Swedish: ha, hava, hafva (pre-1906 spelling)

Serbo-Croatian

edit

Etymology

edit

Borrowed from Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Noun

edit

hàva f (Cyrillic spelling ха̀ва)

  1. (regional) air

Declension

edit

Swedish

edit

Verb

edit

hava (present haver, preterite hade, supine haft, imperative hav)

  1. Dated form of ha.

Further reading

edit

Etymology

edit

Compare Persian هوا (havâ).

Noun

edit

hava

  1. air

Turkish

edit

Etymology

edit

From Ottoman Turkish هوا (hava), from Arabic هَوَاء (hawāʔ).

Pronunciation

edit
  • IPA(key): /hɑˈvɑ/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ha‧va

Noun

edit

hava (definite accusative havayı, plural havalar)

  1. weather
  2. air
  3. tune
  4. affectation

Declension

edit
Inflection
Nominative hava
Definite accusative havayı
Singular Plural
Nominative hava havalar
Definite accusative havayı havaları
Dative havaya havalara
Locative havada havalarda
Ablative havadan havalardan
Genitive havanın havaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular havam havalarım
2nd singular havan havaların
3rd singular havası havaları
1st plural havamız havalarımız
2nd plural havanız havalarınız
3rd plural havaları havaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular havamı havalarımı
2nd singular havanı havalarını
3rd singular havasını havalarını
1st plural havamızı havalarımızı
2nd plural havanızı havalarınızı
3rd plural havalarını havalarını
Dative
Singular Plural
1st singular havama havalarıma
2nd singular havana havalarına
3rd singular havasına havalarına
1st plural havamıza havalarımıza
2nd plural havanıza havalarınıza
3rd plural havalarına havalarına
Locative
Singular Plural
1st singular havamda havalarımda
2nd singular havanda havalarında
3rd singular havasında havalarında
1st plural havamızda havalarımızda
2nd plural havanızda havalarınızda
3rd plural havalarında havalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular havamdan havalarımdan
2nd singular havandan havalarından
3rd singular havasından havalarından
1st plural havamızdan havalarımızdan
2nd plural havanızdan havalarınızdan
3rd plural havalarından havalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular havamın havalarımın
2nd singular havanın havalarının
3rd singular havasının havalarının
1st plural havamızın havalarımızın
2nd plural havanızın havalarınızın
3rd plural havalarının havalarının

Derived terms

edit

References

edit

Uneapa

edit

Etymology

edit

From Proto-Oceanic *qawa.

Pronunciation

edit

Noun

edit

hava

  1. mouth

Further reading

edit
  • Ross, Malcolm D. (2016) Andrew Pawley, editor, The lexicon of Proto-Oceanic: Volume 5, People: body and mind, Canberra: Australian National University, →ISBN, →OCLC; republished as Meredith Osmond, editor, (Please provide a date or year)