lec

See also: LEC, leć, leč, and leç

Contents

Old EnglishEdit

EtymologyEdit

From Proto-Germanic *lōkiz, *lōkijaz (“a look, view”), from Proto-Indo-European *lĀ̆g- (“to look, see”). Cognate with Old English lōcian (“to look, see”), Old Saxon lōcōn (“to see”), Dutch leuk, geleuk (used in reference to dikes, “a look, survey"; in general, "good-looking”). More at look.

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈleːk/

NounEdit

lēc m

1. look, regard
2. sight

DeclensionEdit

Declension of lec (strong i-stem)

Case	Singular	Plural
nominative	lēċ	lēċe, lēċas
accusative	lēċ	lēċe, lēċas
genitive	lēċes	lēċa
dative	lēċe	lēċum

---

PolishEdit

Alternative formsEdit

• legnąć

EtymologyEdit

From Proto-Slavic *leťi, from Proto-Balto-Slavic *legtei, from Proto-Indo-European *legʰ-.

PronunciationEdit

• IPA^(key): /lɛt͡s/

VerbEdit

lec pf

1. (intransitive) to fall
2. (intransitive) to lie down

ConjugationEdit

Conjugation of lec pf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, n, f
infinitive		lec
future tense	1st	legnę			legniemy
	2nd	legniesz			legniecie
	3rd	legnie			legną
past tense	1st	ległem	ległam		legliśmy	ległyśmy
	2nd	ległeś	ległaś		legliście	ległyście
	3rd	legł	legła	legło	legli	legły
conditional	1st	ległbym	ległabym		leglibyśmy	ległybyśmy
	2nd	ległbyś	ległabyś		leglibyście	ległybyście
	3rd	ległby	ległaby	ległoby	legliby	ległyby
imperative	1st	niech legnę			legnijmy
	2nd	legnij			legnijcie
	3rd	niech legnie			niech legną
anterior adverbial participle		ległszy
verbal noun		legnięcie

SynonymsEdit

• (to fall): paść, upaść
• (to lie down): położyć się, spocząć

Derived termsEdit

• (verbs) dolegać, nalegać, oblec, oblegać, polec, polegać, rozlec się, rozlegać się, ulec, ulegać, wylegiwać się, zalegać, zlec
• (nouns) legowisko, oblężenie, poległy
• (adjectives) dolegliwy, rozległy, spolegliwy, uległy, zaległy

Related termsEdit

• (verbs) leżeć, łożyć, położyć
• (nouns) łoże, łożysko, nałóg, nałożnica, położna, połóg, złóg