manar
Catalan Edit
Etymology Edit
Inherited from Old Catalan manar, from Latin mandāre (with regular /nd/ > /n/), present active infinitive of mandō (“order, command”). Compare Occitan mandar.
Pronunciation Edit
Verb Edit
manar (first-person singular present mano, past participle manat)
Conjugation Edit
Conjugation of manar (first conjugation)
infinitive | manar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | manant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | manat | manada | |||||
plural | manats | manades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | mano | manes | mana | manem | maneu | manen | |
imperfect | manava | manaves | manava | manàvem | manàveu | manaven | |
future | manaré | manaràs | manarà | manarem | manareu | manaran | |
preterite | maní | manares | manà | manàrem | manàreu | manaren | |
conditional | manaria | manaries | manaria | manaríem | manaríeu | manarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | mani | manis | mani | manem | maneu | manin | |
imperfect | manés | manessis | manés | manéssim | manéssiu | manessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | mana | mani | manem | maneu | manin |
Derived terms Edit
Related terms Edit
References Edit
- “manar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “manar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “manar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “manar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Middle English Edit
Noun Edit
manar
- Alternative form of maner (“manor”)
Portuguese Edit
Etymology Edit
Borrowed from Latin mānāre (“pour or gush forth”).
Verb Edit
manar (first-person singular present mano, first-person singular preterite manei, past participle manado)
- to ooze (be secreted or slowly leak)
Conjugation Edit
Conjugation of manar (See Appendix:Portuguese verbs)
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | manar | |||||
Personal | manar | manares | manar | manarmos | manardes | manarem |
Gerund | ||||||
manando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | manado | manados | ||||
Feminine | manada | manadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | mano | manas | mana | manamos | manais | manam |
Imperfect | manava | manavas | manava | manávamos | manáveis | manavam |
Preterite | manei | manaste | manou | manamos1, manámos2 | manastes | manaram |
Pluperfect | manara | manaras | manara | manáramos | manáreis | manaram |
Future | manarei | manarás | manará | manaremos | manareis | manarão |
Conditional | ||||||
manaria | manarias | manaria | manaríamos | manaríeis | manariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | mane | manes | mane | manemos | maneis | manem |
Imperfect | manasse | manasses | manasse | manássemos | manásseis | manassem |
Future | manar | manares | manar | manarmos | manardes | manarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | mana | mane | manemos | manai | manem | |
Negative (não) | não manes | não mane | não manemos | não maneis | não manem |
1Brazil.
2Portugal.
Spanish Edit
Etymology Edit
From Latin mānāre (“pour or gush forth”).
Pronunciation Edit
Verb Edit
manar (first-person singular present mano, first-person singular preterite mané, past participle manado)
Conjugation Edit
Conjugation of manar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | manar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | manando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | manado | manada | |||||
plural | manados | manadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | mano | manastú manásvos |
mana | manamos | manáis | manan | |
imperfect | manaba | manabas | manaba | manábamos | manabais | manaban | |
preterite | mané | manaste | manó | manamos | manasteis | manaron | |
future | manaré | manarás | manará | manaremos | manaréis | manarán | |
conditional | manaría | manarías | manaría | manaríamos | manaríais | manarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | mane | manestú manésvos2 |
mane | manemos | manéis | manen | |
imperfect (ra) |
manara | manaras | manara | manáramos | manarais | manaran | |
imperfect (se) |
manase | manases | manase | manásemos | manaseis | manasen | |
future1 | manare | manares | manare | manáremos | manareis | manaren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | manatú manávos |
mane | manemos | manad | manen | ||
negative | no manes | no mane | no manemos | no manéis | no manen |
Selected combined forms of manar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Related terms Edit
Further reading Edit
- “manar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Swedish Edit
Noun Edit
manar
- indefinite plural of man
Verb Edit
manar