Wiktionary

roman

See also: róman, román, român, Roman, and Rómán

EnglishEdit

PronunciationEdit

  • enPR: rōmən, IPA(key): /ˈɹəʊmən/
  • Hyphenation: ro‧man

AdjectiveEdit

roman (not comparable)

  1. (of type, typography) upright, as opposed to italic.
    • 2021, Claire Cock-Starkey, Hyphens & Hashtags, Bodleian Library, page 48:
      In some early printed Bibles quoted text is indicated by changing the font from roman to italic.
    Antonyms: italic, italicised, italicized, oblique, slanted, sloped
  2. (of text, computing) of or related to the Latin alphabet.

NounEdit

roman (uncountable)

  1. (typography) One of the main three types used for the Latin alphabet (the others being italics and blackletter), in which the ascenders are mostly straight.
  2. (archaic) A novel.
    • 2014, "Novel and Romance: Etymologies". Heyworth, Gregory; Logan, Peter Melville (ed.). Encyclopedia of the Novel, Hoboken, NJ: Wiley-Blackwell, p. 942. →ISBN
      Samuel Johnson, writing in his Dictionary of the English Language (1755), [defined] "novel [as] a small tale, generally of love." To modern sensibilities, Johnson's novel resembles more closely the novella in dimension and the romance in substance. [...] [T]he term romance, or roman, once interchangeable with novel in English, retains the meaning of novel in Germany, France, Russia, and most of Europe, while in the anglophone world it has been demoted to frivolity.

Derived termsEdit

TranslationsEdit

See alsoEdit

  Roman type on Wikipedia.Wikipedia

AnagramsEdit

AzerbaijaniEdit

EtymologyEdit

Likely from Russian рома́н (román), ultimately from French roman.

PronunciationEdit

  • Audio
    		(file)

NounEdit

roman

  1. A novel.

DeclensionEdit

Declension of roman
singular plural
nominative roman romanlar
definite accusative romanı romanları
dative romana romanlara
locative romanda romanlarda
ablative romandan romanlardan
definite genitive romanın romanların
Possessive forms of roman
nominative
singular plural
mənim (“my”) romanım romanlarım
sənin (“your”) romanın romanların
onun (“his/her/its”) romanı romanları
bizim (“our”) romanımız romanlarımız
sizin (“your”) romanınız romanlarınız
onların (“their”) romanı or romanları romanları
accusative
singular plural
mənim (“my”) romanımı romanlarımı
sənin (“your”) romanını romanlarını
onun (“his/her/its”) romanını romanlarını
bizim (“our”) romanımızı romanlarımızı
sizin (“your”) romanınızı romanlarınızı
onların (“their”) romanını or romanlarını romanlarını
dative
singular plural
mənim (“my”) romanıma romanlarıma
sənin (“your”) romanına romanlarına
onun (“his/her/its”) romanına romanlarına
bizim (“our”) romanımıza romanlarımıza
sizin (“your”) romanınıza romanlarınıza
onların (“their”) romanına or romanlarına romanlarına
locative
singular plural
mənim (“my”) romanımda romanlarımda
sənin (“your”) romanında romanlarında
onun (“his/her/its”) romanında romanlarında
bizim (“our”) romanımızda romanlarımızda
sizin (“your”) romanınızda romanlarınızda
onların (“their”) romanında or romanlarında romanlarında
ablative
singular plural
mənim (“my”) romanımdan romanlarımdan
sənin (“your”) romanından romanlarından
onun (“his/her/its”) romanından romanlarından
bizim (“our”) romanımızdan romanlarımızdan
sizin (“your”) romanınızdan romanlarınızdan
onların (“their”) romanından or romanlarından romanlarından
genitive
singular plural
mənim (“my”) romanımın romanlarımın
sənin (“your”) romanının romanlarının
onun (“his/her/its”) romanının romanlarının
bizim (“our”) romanımızın romanlarımızın
sizin (“your”) romanınızın romanlarınızın
onların (“their”) romanının or romanlarının romanlarının

CatalanEdit

PronunciationEdit

VerbEdit

roman

  1. third-person singular present indicative form of romandre
  2. second-person singular imperative form of romandre

Crimean TatarEdit

NounEdit

roman

  1. A novel, epic
  2. The Romanian language.
    Synonyms: rоmen, rumın

DeclensionEdit

Declension of roman
nominative roman
genitive romannıñ
dative romanğa
accusative romannı
locative romanda
ablative romandan

DanishEdit

NounEdit

roman c (singular definite romanen, plural indefinite romaner)

  1. A novel (work of fiction).

DeclensionEdit

Declension of roman
common
gender 		Singular Plural
indefinite definite indefinite definite
nominative roman romanen romaner romanerne
genitive romans romanens romaners romanernes

ReferencesEdit

DutchEdit

 
Dutch Wikipedia has an article on:
Wikipedia nl

EtymologyEdit

Borrowed from French roman.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /roːˈmɑn/
  • Audio
    		(file)
  • Hyphenation: ro‧man

NounEdit

roman m (plural romans, diminutive romannetje n)

  1. A novel (work of fiction)

Derived termsEdit

DescendantsEdit

  • Afrikaans: roman
  • → Malay: roman

FrenchEdit

PronunciationEdit

Etymology 1Edit

In the 19th century, borrowed from Latin romanus.[1] or from the French noun below [2], originally from Old French romanz (“common language”).

AdjectiveEdit

roman (feminine singular romane, masculine plural romans, feminine plural romanes)

  1. (linguistics) Romance
  2. (art) romanesque

Derived termsEdit

See alsoEdit

Etymology 2Edit

From Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus < rōmānus.[3]. The meaning “common language” changed into “book in common language” and then into “adventure novel”.[1] See also romance, of the same ultimate origin but borrowed through Spanish.

NounEdit

roman m (plural romans)

  1. A novel (work of fiction).
  2. (colloquial) A very long text. (see pavé)
    Il nous écrit un roman encore.
    He's writing us a novel again.
Derived termsEdit
DescendantsEdit

All are borrowed.

ReferencesEdit

  1. ↑ 1.0 1.1 Picoche, Jacqueline; Jean-Claude Rolland (2009), “Annexe IV, roman”, in Dictionnaire étymologique du français (in French), Paris: Dictionnaires Le Robert
  2. ^ “roman” in Trésor de la langue française informatisé (The Digitized Treasury of the French Language).
  3. ^ Dauzat, Albert; Jean Dubois, Henri Mitterand (1964), “roman”, in Nouveau dictionnaire étymologique (in French), Paris: Librairie Larousse

Further readingEdit

FriulianEdit

AdjectiveEdit

roman

  1. Roman

IndonesianEdit

Etymology 1Edit

From Malay roman, from Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus < rōmānus.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈro.man/
  • Hyphenation: ro‧man

NounEdit

roman (first-person possessive romanku, second-person possessive romanmu, third-person possessive romannya)

  1. A novel.
    Synonym: novel

Etymology 2Edit

From Indonesian romansa, from Dutch romance, from German Romanze, from French romance, from Spanish romance, itself probably a borrowing from either Old French romanz or Old Occitan romans, meaning a narrative work in the vernacular speech, from Vulgar Latin romanicē (“in a Roman manner”), ultimately from Latin rōmānicus.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈro.man/
  • Hyphenation: ro‧man

NounEdit

roman (first-person possessive romanku, second-person possessive romanmu, third-person possessive romannya)

  1. (colloquial) A love story.

Further readingEdit

MalayEdit

EtymologyEdit

From Dutch roman, from French roman, from Old French romanz (“common language (as opposed to Latin)”), from Vulgar Latin romanicē (“in the way of the Romans (as opposed to the Franks)”), from Latin rōmānicus < rōmānus.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /ˈro.man/
  • Hyphenation: ro‧man

NounEdit

roman (plural roman-roman, informal 1st possessive romanku, impolite 2nd possessive romanmu, 3rd possessive romannya)

  1. (obsolete) A novel, story written in long prose.
    Synonym: novel

DescendantsEdit

Further readingEdit

Norwegian BokmålEdit

 
Norwegian Wikipedia has an article on:
Wikipedia no

EtymologyEdit

From French roman.

PronunciationEdit

  This entry needs pronunciation information. If you are familiar with the IPA then please add some!

NounEdit

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romaner, definite plural romanene)

  1. A novel (work of fiction).

Derived termsEdit

ReferencesEdit

Norwegian NynorskEdit

 
Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn

EtymologyEdit

From French roman.

NounEdit

roman m (definite singular romanen, indefinite plural romanar, definite plural romanane)

  1. A novel (work of fiction).

Derived termsEdit

ReferencesEdit

RomanianEdit

PronunciationEdit

Etymology 1Edit

Borrowed from French roman (“novel, epic”), from Old French romanz.

NounEdit

roman n (plural romane)

  1. A novel, epic (work of fiction).
DeclensionEdit
Declension of roman
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) roman romanul (niște) romane romanele
genitive/dative (unui) roman romanului (unor) romane romanelor
vocative romanule romanelor

Etymology 2Edit

Borrowed from French roman (“a medieval romance”).

NounEdit

roman n (plural romane)

  1. A Medieval romance.
DeclensionEdit
Declension of roman
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) roman romanul (niște) romane romanele
genitive/dative (unui) roman romanului (unor) romane romanelor
vocative romanule romanelor

Etymology 3Edit

Borrowed from Latin rōmānus. Doublet of român (“Romanian”) and rumân, which was inherited.

AdjectiveEdit

roman m or n (feminine singular romană, masculine plural romani, feminine and neuter plural romane)

  1. Roman
DeclensionEdit
Declension of roman
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative/
accusative 		indefinite roman romană romani romane
definite romanul romana romanii romanele
genitive/
dative 		indefinite roman romane romani romane
definite romanului romanei romanilor romanelor

NounEdit

roman m (plural romani, feminine equivalent romană)

  1. A Roman.
DeclensionEdit
Declension of roman
singular plural
indefinite articulation definite articulation indefinite articulation definite articulation
nominative/accusative (un) roman romanul (niște) romani romanii
genitive/dative (unui) roman romanului (unor) romani romanilor
vocative romanule romanilor
Related termsEdit

Serbo-CroatianEdit

EtymologyEdit

From French roman.

PronunciationEdit

  • IPA(key): /rǒmaːn/
  • Hyphenation: ro‧man

NounEdit

ròmān m (Cyrillic spelling ро̀ма̄н)

  1. A novel (work of fiction).

DeclensionEdit

Declension of roman
singular plural
nominative ròmān romani
genitive romána romana
dative romanu romanima
accusative roman romane
vocative romane romani
locative romanu romanima
instrumental romanom romanima

ReferencesEdit

  • “roman” in Hrvatski jezični portal

SloveneEdit

PronunciationEdit

NounEdit

romȃn m inan

  1. A novel (work of fiction).

InflectionEdit

Masculine inan., hard o-stem
nom. sing. román
gen. sing. romána
singular dual plural
nominative román romána románi
accusative román romána románe
genitive romána románov románov
dative románu románoma románom
locative románu románih románih
instrumental románom románoma románi

SwedishEdit

PronunciationEdit

NounEdit

roman c

  1. A novel (work of fiction).

DeclensionEdit

Declension of roman 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative roman romanen romaner romanerna
Genitive romans romanens romaners romanernas

Derived termsEdit

Derived terms

See alsoEdit

TurkishEdit

EtymologyEdit

Borrowed from French roman.

PronunciationEdit

NounEdit

roman (definite accusative romanı, plural romanlar)

  1. A novel (work of fiction).

DeclensionEdit

Inflection
Nominative roman
Definite accusative romanı
Singular Plural
Nominative roman romanlar
Definite accusative romanı romanları
Dative romana romanlara
Locative romanda romanlarda
Ablative romandan romanlardan
Genitive romanın romanların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular romanım romanlarım
2nd singular romanın romanların
3rd singular romanı romanları
1st plural romanımız romanlarımız
2nd plural romanınız romanlarınız
3rd plural romanları romanları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular romanımı romanlarımı
2nd singular romanını romanlarını
3rd singular romanını romanlarını
1st plural romanımızı romanlarımızı
2nd plural romanınızı romanlarınızı
3rd plural romanlarını romanlarını
Dative
Singular Plural
1st singular romanıma romanlarıma
2nd singular romanına romanlarına
3rd singular romanına romanlarına
1st plural romanımıza romanlarımıza
2nd plural romanınıza romanlarınıza
3rd plural romanlarına romanlarına
Locative
Singular Plural
1st singular romanımda romanlarımda
2nd singular romanında romanlarında
3rd singular romanında romanlarında
1st plural romanımızda romanlarımızda
2nd plural romanınızda romanlarınızda
3rd plural romanlarında romanlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular romanımdan romanlarımdan
2nd singular romanından romanlarından
3rd singular romanından romanlarından
1st plural romanımızdan romanlarımızdan
2nd plural romanınızdan romanlarınızdan
3rd plural romanlarından romanlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular romanımın romanlarımın
2nd singular romanının romanlarının
3rd singular romanının romanlarının
1st plural romanımızın romanlarımızın
2nd plural romanınızın romanlarınızın
3rd plural romanlarının romanlarının
Predicative forms
Singular Plural
1st singular romanım romanlarım
2nd singular romansın romanlarsın
3rd singular roman
romandır 		romanlar
romanlardır
1st plural romanız romanlarız
2nd plural romansınız romanlarsınız
3rd plural romanlar romanlardır
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=roman&oldid=64546268"