hita

See also: hītā

Contents

Bikol CentralEdit

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈhi.taʔ/

NounEdit

hità

1. (anatomy) groin

---

GothicEdit

RomanizationEdit

hita

1. Romanization of 𐌷𐌹𐍄𐌰

---

IcelandicEdit

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈhɪːta/

  Rhymes: -ɪːta

VerbEdit

hita (weak verb, third-person singular past indicative hitaði, supine hitað)

1. (transitive) to heat

ConjugationEdit

hita — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hita
supine (sagnbót)		hitað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hitandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hita	við hitum	present (nútíð)	ég hiti	við hitum
	þú hitar	þið hitið		þú hitir	þið hitið
	hann, hún, það hitar	þeir, þær, þau hita		hann, hún, það hiti	þeir, þær, þau hiti
past (þátíð)	ég hitaði	við hituðum	past (þátíð)	ég hitaði	við hituðum
	þú hitaðir	þið hituðuð		þú hitaðir	þið hituðuð
	hann, hún, það hitaði	þeir, þær, þau hituðu		hann, hún, það hitaði	þeir, þær, þau hituðu
imperative (boðháttur)	hita (þú)	hitið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hitaðu	hitiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hitast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að hitast
supine (sagnbót)		hitast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hitandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hitast	við hitumst	present (nútíð)	ég hitist	við hitumst
	þú hitast	þið hitist		þú hitist	þið hitist
	hann, hún, það hitast	þeir, þær, þau hitast		hann, hún, það hitist	þeir, þær, þau hitist
past (þátíð)	ég hitaðist	við hituðumst	past (þátíð)	ég hitaðist	við hituðumst
	þú hitaðist	þið hituðust		þú hitaðist	þið hituðust
	hann, hún, það hitaðist	þeir, þær, þau hituðust		hann, hún, það hitaðist	þeir, þær, þau hituðust
imperative (boðháttur)	hitast (þú)	hitist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hitastu	hitisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

hitaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hitaður	hituð	hitað		hitaðir	hitaðar	hituð
accusative (þolfall)	hitaðan	hitaða	hitað		hitaða	hitaðar	hituð
dative (þágufall)	hituðum	hitaðri	hituðu		hituðum	hituðum	hituðum
genitive (eignarfall)	hitaðs	hitaðrar	hitaðs		hitaðra	hitaðra	hitaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	hitaði	hitaða	hitaða		hituðu	hituðu	hituðu
accusative (þolfall)	hitaða	hituðu	hitaða		hituðu	hituðu	hituðu
dative (þágufall)	hitaða	hituðu	hitaða		hituðu	hituðu	hituðu
genitive (eignarfall)	hitaða	hituðu	hitaða		hituðu	hituðu	hituðu

Note: the mediopassive is not very common, as the separate verb hitna is normally used instead.

NounEdit

hita

1. indefinite accusative singular of hiti
2. indefinite dative singular of hiti
3. indefinite genitive singular of hiti
4. indefinite accusative plural of hiti
5. indefinite genitive plural of hiti

---

TagalogEdit

Etymology 1Edit

PronunciationEdit

• IPA^(key): /ˈhi.taʔ/

NounEdit

hità

1. (anatomy) thigh

Etymology 2Edit

PronunciationEdit

• IPA^(key): /hi.ˈtaʔ/

NounEdit

hitâ

1. benefit; advantage; gain
2. unsatisfactory result; disappointing gain or advantage