feil

See also: Feil, fẹil, and féil

Azerbaijani

Alternative forms

• feʼl (superseded)

Etymology

From Arabic فِعْل (fiʕl).

Pronunciation

• Audio:

  (file)

Noun

feil (definite accusative feili, plural feillər)

1. (grammar) verb

   təsirli və təsirsiz feillər ― transitive and intransitive verbs

   feilin şəxsə görə dəyişməsi ― verb conjugation for person

   feilin məsdəri ― the infinitive form of the verb

   feil forması ― grammatical mood

   təfəkkür feilləri ― verbs of cognition

   hərəkət feilləri ― verbs of motion

   nitq feilləri ― verbs of speech

Declension

Declension of feil
	singular	plural
nominative	feil	feillər
definite accusative	feili	feilləri
dative	feilə	feillərə
locative	feildə	feillərdə
ablative	feildən	feillərdən
definite genitive	feilin	feillərin

Possessive forms of feil
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilim	feillərim
sənin (“your”)	feilin	feillərin
onun (“his/her/its”)	feili	feilləri
bizim (“our”)	feilimiz	feillərimiz
sizin (“your”)	feiliniz	feilləriniz
onların (“their”)	feili or feilləri	feilləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimi	feillərimi
sənin (“your”)	feilini	feillərini
onun (“his/her/its”)	feilini	feillərini
bizim (“our”)	feilimizi	feillərimizi
sizin (“your”)	feilinizi	feillərinizi
onların (“their”)	feilini or feillərini	feillərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimə	feillərimə
sənin (“your”)	feilinə	feillərinə
onun (“his/her/its”)	feilinə	feillərinə
bizim (“our”)	feilimizə	feillərimizə
sizin (“your”)	feilinizə	feillərinizə
onların (“their”)	feilinə or feillərinə	feillərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdə	feillərimdə
sənin (“your”)	feilində	feillərində
onun (“his/her/its”)	feilində	feillərində
bizim (“our”)	feilimizdə	feillərimizdə
sizin (“your”)	feilinizdə	feillərinizdə
onların (“their”)	feilində or feillərində	feillərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdən	feillərimdən
sənin (“your”)	feilindən	feillərindən
onun (“his/her/its”)	feilindən	feillərindən
bizim (“our”)	feilimizdən	feillərimizdən
sizin (“your”)	feilinizdən	feillərinizdən
onların (“their”)	feilindən or feillərindən	feillərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimin	feillərimin
sənin (“your”)	feilinin	feillərinin
onun (“his/her/its”)	feilinin	feillərinin
bizim (“our”)	feilimizin	feillərimizin
sizin (“your”)	feilinizin	feillərinizin
onların (“their”)	feilinin or feillərinin	feillərinin

Dutch

Alternative forms

• feyl (obsolete)

Etymology

Borrowed from Middle French faille, from Old French faille, from Vulgar Latin *fallita, from Latin fallo (“I disappoint”).

Pronunciation

• IPA^(key): /fɛi̯l/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: feil
• Rhymes: -ɛi̯l

Noun

feil f (plural feilen, diminutive feiltje n)

1. (archaic) error

   Synonyms: fout, gebrek

2. (obsolete) shortage, lack

   Synonyms: gebrek, tekort

Derived terms

• drukfeil
• feilbaar
• feilloos
• schrijffeil
• spelfeil
• taalfeil
• zetfeil

German

Pronunciation

• IPA^(key): [faɪ̯l]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɪ̯l
• Homophones: File (general), Pfeil (northern and central Germany)

Etymology 1

From Middle High German veile, from Old High German feili (“for sale”), from Proto-West Germanic *failī. Possibly merged with a descendant of Proto-Germanic *falaz, but this is uncertain. Old High German fali is only attested once in a text that uses ai for ei, thus quite plausibly a mere scribal error (regarding also that short a should be umlauted to e).

Cognate with Dutch veil. From *falaz stems Old Norse falr (whence Norwegian Nynorsk fal, Swedish fal). The latter is related with Old Church Slavonic плѣнъ (plěnŭ, “booty”), Ancient Greek πωλέω (pōléō, “sell”).

Adjective

feil (strong nominative masculine singular feiler, not comparable)

1. (literary, derogatory) venal, capable of being bribed or prostituted

   Synonyms: käuflich, bestechlich

   feile Knechte ― venal minions

   feile Dirnen ― venal harlots

2. (literary, dated) for sale, vendible, purchasable (now at most predicatively with sein, stehen, and in the compounds below)

   Synonyms: käuflich, verkäuflich, zu (ver)kaufen

Declension

Positive forms of feil (uncomparable)

number & gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter
predicative		er ist feil	sie ist feil	es ist feil	sie sind feil
strong declension (without article)	nominative	feiler	feile	feiles	feile
	genitive	feilen	feiler	feilen	feiler
	dative	feilem	feiler	feilem	feilen
	accusative	feilen	feile	feiles	feile
weak declension (with definite article)	nominative	der feile	die feile	das feile	die feilen
	genitive	des feilen	der feilen	des feilen	der feilen
	dative	dem feilen	der feilen	dem feilen	den feilen
	accusative	den feilen	die feile	das feile	die feilen
mixed declension (with indefinite article)	nominative	ein feiler	eine feile	ein feiles	(keine) feilen
	genitive	eines feilen	einer feilen	eines feilen	(keiner) feilen
	dative	einem feilen	einer feilen	einem feilen	(keinen) feilen
	accusative	einen feilen	eine feile	ein feiles	(keine) feilen

Derived terms

• feilbieten, feilhalten
• feilschen
• wohlfeil

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

feil

1. singular imperative of feilen
2. (colloquial) first-person singular present of feilen

Further reading

• “feil” in Duden online
• “feil” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache

Irish

Etymology

Alteration of oil, alternative form of oir.

Pronunciation

• IPA^(key): /fʲɛlʲ/

Verb

feil (present analytic feileann, future analytic feilfidh, verbal noun feiliúint, past participle feilte) (Connacht)

1. suit, fit
2. oblige

Usage notes

Objects are expressed by means of the preposition do:

• Feileann an t-ainm go han-mhaith dó. ― The name suits him very well.

Conjugation

conjugation of feil (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	feilim	feileann tú; feilir†	feileann sé, sí	feilimid	feileann sibh	feileann siad; feilid†	a fheileann; a fheileas / a bhfeileann*; a bhfeileas*	feiltear
	past	d'fheil mé; d'fheileas / fheil mé‡; fheileas‡	d'fheil tú; d'fheilis / fheil tú; fheilis‡	d'fheil sé, sí / fheil sé, sí‡	d'fheileamar; d'fheil muid / fheileamar; fheil muid‡	d'fheil sibh; d'fheileabhair / fheil sibh; fheileabhair‡	d'fheil siad; d'fheileadar / fheil siad; fheileadar‡	a d'fheil / ar fheil*	feileadh
	past habitual	d'fheilinn / fheilinn‡; bhfeilinn‡‡	d'fheilteá / fheilteá‡; bhfeilteᇇ	d'fheileadh sé, sí / fheileadh sé, sí‡; bhfeileadh sé, s퇇	d'fheilimis; d'fheileadh muid / fheilimis; fheileadh muid‡; bhfeilimis‡‡; bhfeileadh muid‡‡	d'fheileadh sibh / fheileadh sibh‡; bhfeileadh sibh‡‡	d'fheilidís; d'fheileadh siad / fheilidís; fheileadh siad‡; bhfeilidís‡‡; bhfeileadh siad‡‡	a d'fheileadh / a bhfeileadh*	d'fheiltí / fheiltí‡; bhfeilt퇇
future		feilfidh mé; feilfead	feilfidh tú; feilfir†	feilfidh sé, sí	feilfimid; feilfidh muid	feilfidh sibh	feilfidh siad; feilfid†	a fheilfidh; a fheilfeas / a bhfeilfidh*; a bhfeilfeas*	feilfear
conditional		d'fheilfinn / fheilfinn‡; bhfeilfinn‡‡	d'fheilfeá / fheilfeá‡; bhfeilfeᇇ	d'fheilfeadh sé, sí / fheilfeadh sé, sí‡; bhfeilfeadh sé, s퇇	d'fheilfimis; d'fheilfeadh muid / fheilfimis‡; fheilfeadh muid‡; bhfeilfimis‡‡; bhfeilfeadh muid‡‡	d'fheilfeadh sibh / fheilfeadh sibh‡; bhfeilfeadh sibh‡‡	d'fheilfidís; d'fheilfeadh siad / fheilfidís‡; fheilfeadh siad‡; bhfeilfidís‡‡; bhfeilfeadh siad‡‡	a d'fheilfeadh / a bhfeilfeadh*	d'fheilfí / fheilfí‡; bhfeilf퇇
subjunctive	present	go bhfeile mé; go bhfeilead†	go bhfeile tú; go bhfeilir†	go bhfeile sé, sí	go bhfeilimid; go bhfeile muid	go bhfeile sibh	go bhfeile siad; go bhfeilid†	—	go bhfeiltear
	past	dá bhfeilinn	dá bhfeilteá	dá bhfeileadh sé, sí	dá bhfeilimis; dá bhfeileadh muid	dá bhfeileadh sibh	dá bhfeilidís; dá bhfeileadh siad	—	dá bhfeiltí
imperative		feilim	feil	feileadh sé, sí	feilimis	feiligí; feilidh†	feilidís	—	feiltear
verbal noun		feileadh
past participle		feilte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Mutation

Irish mutation
Radical	Lenition	Eclipsis
feil	fheil	bhfeil
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs.

Further reading

• Dinneen, Patrick S. (1904) “feilim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 308
• Ó Dónaill, Niall (1977) “feil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Norwegian Bokmål

Etymology

Borrowed from Middle Low German feil, fēl, which is borrowed from Old French faille, which is derived from Latin fallō. Cognate with Danish fejl, Swedish fel, German Fehler and English fail. Adverb and adjective derived from the noun.

Pronunciation

• IPA^(key): /fæɪl/

Adjective

feil (indeclinable)

1. wrong

Adverb

feil

1. wrong

Noun

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila or feilene)

1. error, mistake

Derived terms

• dobbeltfeil
• feilaktig
• feilmargin
• feilmelding
• feilplassert
• feiltoleranse
• feiltolke
• feilvare
• skrivefeil
• stavefeil
• trykkfeil

 

Further reading

• “feil” in The Bokmål Dictionary.

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Middle Low German [Term?], from French faille.

Pronunciation

• IPA^(key): /fɛɪːl/

Noun

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila)

1. error, mistake

Adjective

feil (indeclinable)

1. wrong

Adverb

feil

1. wrong

Derived terms

• feilaktig
• feilmargin
• feilmelding
• feilplassert
• feiltolke
• feilvare
• skrivefeil
• stavefeil
• trykkfeil

 

References

• “feil” in The Nynorsk Dictionary.

Old Irish

Verb

feil

1. Alternative form of fil

Volapük

Pronunciation

• IPA^(key): [feˈil]

Proper noun

feil

1. tilth

Declension

declension of feil

	singular
nominative	feil
genitive	feila
dative	feile
accusative	feili
vocative 1	o feil!
predicative 2	feilu

• ¹ status as a case is disputed
• ² in later, non-classical Volapük only

Derived terms

• feilan
• feilanik
• feilaläned
• feilam
• feilav