ot

See also: Appendix:Variations of "ot"

Azerbaijani

Etymology

From Proto-Turkic *ot.

Noun

ot (definite accusative otu, plural otlar)

1. grass
2. herb

Declension

Declension of ot

	singular	plural
nominative	ot	otlar
definite accusative	otu	otları
dative	ota	otlara
locative	otda	otlarda
ablative	otdan	otlardan
definite genitive	otun	otların

Possessive forms of ot

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	otum	otlarım
sənin (“your”)	otun	otların
onun (“his/her/its”)	otu	otları
bizim (“our”)	otumuz	otlarımız
sizin (“your”)	otunuz	otlarınız
onların (“their”)	otu or otları	otları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	otumu	otlarımı
sənin (“your”)	otunu	otlarını
onun (“his/her/its”)	otunu	otlarını
bizim (“our”)	otumuzu	otlarımızı
sizin (“your”)	otunuzu	otlarınızı
onların (“their”)	otunu or otlarını	otlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	otuma	otlarıma
sənin (“your”)	otuna	otlarına
onun (“his/her/its”)	otuna	otlarına
bizim (“our”)	otumuza	otlarımıza
sizin (“your”)	otunuza	otlarınıza
onların (“their”)	otuna or otlarına	otlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	otumda	otlarımda
sənin (“your”)	otunda	otlarında
onun (“his/her/its”)	otunda	otlarında
bizim (“our”)	otumuzda	otlarımızda
sizin (“your”)	otunuzda	otlarınızda
onların (“their”)	otunda or otlarında	otlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	otumdan	otlarımdan
sənin (“your”)	otundan	otlarından
onun (“his/her/its”)	otundan	otlarından
bizim (“our”)	otumuzdan	otlarımızdan
sizin (“your”)	otunuzdan	otlarınızdan
onların (“their”)	otundan or otlarından	otlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	otumun	otlarımın
sənin (“your”)	otunun	otlarının
onun (“his/her/its”)	otunun	otlarının
bizim (“our”)	otumuzun	otlarımızın
sizin (“your”)	otunuzun	otlarınızın
onların (“their”)	otunun or otlarının	otlarının

Derived terms

• otarmaq (“to graze”)

---

Crimean Tatar

Noun

ot

1. fire

---

Karakalpak

Noun

ot

1. fire

---

Ladin

Ladin cardinal numbers

<  7	8	9  >
Cardinal : ot     Ordinal : otaf

Etymology

From Latin octō.

Adjective

ot

1. eight

Noun

ot m (uncountable)

1. eight

---

Luo

Pronunciation

• IPA^(key): /o̘tʰ/

Noun

ot

1. house or hut

Usage notes

• The final [t] is likely the product of devoicing the underlying [d].

---

Mauritian Creole

Pronunciation

• IPA^(key): /ot/

Etymology

From French haut.

Adjective

ot

1. high

   Synonym: elve

Related terms

• oter

---

Novial

Novial cardinal numbers

<  7	8	9  >
Cardinal : ot     Ordinal : otesmi

Numeral

ot

1. eight

---

Old French

Verb

ot

1. third-person singular past hist of avoir

Descendants

• French: eut

---

Romansch

Etymology 1

From Latin altus.

Adjective

ot m (feminine singular ota, masculine plural ots, feminine plural otas)

1. (Surmiran, Puter, Vallader) high

Alternative forms

• (Rumantsch Grischun) aut
• (Sursilvan) ault
• (Sutsilvan) òlt

Etymology 2

From Latin octō.

Number

ot

1. (Vallader) eight

Alternative forms

• (Rumantsch Grischun, Sursilvan, Sutsilvan, Surmiran) otg
• (Puter) och

---

Swedish

Noun

ot

1. definite singular of o

---

Turkish

Etymology

From Old Turkic ot‎ (ot), from Proto-Turkic *ot.

Pronunciation

• IPA^(key): [ɔt]

Noun

ot (definite accusative otu, plural otlar)

1. grass
2. herb

Declension

Inflection
Nominative	ot
Definite accusative	otu
	Singular	Plural
Nominative	ot	otlar
Definite accusative	otu	otları
Dative	ota	otlara
Locative	otta	otlarda
Ablative	ottan	otlardan
Genitive	otun	otların
Possessive forms Singular Plural 1st singular otum otlarım 2nd singular otun otların 3rd singular otu otları 1st plural otumuz otlarımız 2nd plural otunuz otlarınız 3rd plural otları otları

---

Turkmen

Etymology 1

From Old Turkic ot‎ (ot), from Proto-Turkic *ot.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔt/

Noun

ot (definite accusative u, plural otlar)

1. grass

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔːt/

Noun

ot (definite accusative u, plural otlar)

1. fire

---

Veps

Etymology

From Proto-Finnic *votto. Equivalent to otta +‎ -o.

Noun

ot

1. bribe

Inflection

Inflection of ot
nominative sing.	ot
genitive sing.	oton
partitive sing.	otod
partitive plur.	otoid
	singular	plural
nominative	ot	otod
accusative	oton	otod
genitive	oton	otoiden
partitive	otod	otoid
essive-instructive	oton	otoin
translative	otoks	otoikš
inessive	otos	otoiš
elative	otospäi	otoišpäi
illative	?	otoihe
adessive	otol	otoil
ablative	otolpäi	otoilpäi
allative	otole	otoile
abessive	otota	otoita
comitative	otonke	otoidenke
prolative	otodme	otoidme
approximative I	otonno	otoidenno
approximative II	otonnoks	otoidennoks
egressive	otonnopäi	otoidennopäi
terminative I	?	otoihesai
terminative II	otolesai	otoilesai
terminative III	otossai	—
additive I	?	otoihepäi
additive II	otolepäi	otoilepäi

References

• Zajceva, N. G.; Mullonen, M. I. (2007), “взятка”, in Uz’ venä-vepsläine vajehnik / Novyj russko-vepsskij slovarʹ [New Russian–Veps Dictionary], Petrozavodsk: Periodika