mér
HungarianEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from a Slavic language, from Proto-Slavic *měra (“measure”), from Proto-Indo-European *meh₁- (“to measure”).
VerbEdit
mér
- (transitive) to measure, gauge, weigh, clock, time (measure in the broadest sense)
- (transitive) to strike or deal (a blow), to inflict or mete out (a punishment)
ConjugationEdit
conjugation of mér
1st person sg | 2nd person sg informal |
3rd person sg, 2nd p. sg formal |
1st person pl | 2nd person pl informal |
3rd person pl, 2nd p. pl formal | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Indicative mood |
Present | Indef. | mérek | mérsz | mér | mérünk | mértek | mérnek |
Def. | mérem | méred | méri | mérjük | méritek | mérik | ||
2nd-p. o. | mérlek | ― | ||||||
Past | Indef. | mértem | mértél | mért | mértünk | mértetek | mértek | |
Def. | mértem | mérted | mérte | mértük | mértétek | mérték | ||
2nd-p. o. | mértelek | ― | ||||||
Conditional mood |
Present | Indef. | mérnék | mérnél | mérne | mérnénk | mérnétek | mérnének |
Def. | mérném | mérnéd | mérné | mérnénk (or mérnők) |
mérnétek | mérnék | ||
2nd-p. o. | mérnélek | ― | ||||||
Subjunctive mood |
Present | Indef. | mérjek | mérj or mérjél |
mérjen | mérjünk | mérjetek | mérjenek |
Def. | mérjem | mérd or mérjed |
mérje | mérjük | mérjétek | mérjék | ||
2nd-p. o. | mérjelek | ― | ||||||
Infinitive | mérni | mérnem | mérned | mérnie | mérnünk | mérnetek | mérniük | |
Other nonfinite verb forms |
Verbal noun | Present participle | Past participle | Future part. | Adverbial part. | Potential | ||
mérés | mérő | mért | mérendő | mérve | mérhet |
Derived termsEdit
Compound words
(With verbal prefixes):
Etymology 2Edit
From the casual pronunciation of mért (cf. miért), dropping the final -t.
AdverbEdit
mér
- Pronunciation spelling of mért (“why”).
Further readingEdit
- mér in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
AnagramsEdit
IcelandicEdit
EtymologyEdit
From Old Norse mér, from Proto-Norse ᛗᛖᛉ (meʀ), from Proto-Germanic *miz.
PronunciationEdit
- Rhymes: -ɛːr
PronounEdit
mér
DeclensionEdit
Icelandic personal pronouns
Icelandic personal pronouns | ||||||
singular | first person | second person | third person masculine | third person feminine | third person neuter | |
nominative | ég, eg†, ek† | þú | hann | hún, hon†, hón† | það, þat† | |
accusative | mig, mik† | þig, þik† | hann | hana | það, þat† | |
dative | mér | þér | honum, hánum† | henni | því | |
genitive | mín | þín | hans | hennar | þess | |
plural | first person | second person | third person masculine | third person feminine | third person neuter | |
nominative | við | þið, þit† | þeir | þær | þau | |
accusative | okkur | ykkur | þá | þær | þau | |
dative | okkur | ykkur | þeim | þeim | þeim | |
genitive | okkar | ykkar | þeirra | þeirra | þeirra |
Old IrishEdit
EtymologyEdit
Possibly from Proto-Indo-European *mh₂ḱrós. Cognates include Latin macer, Ancient Greek μακρός (makrós) and Old English mæġer.
PronunciationEdit
NounEdit
mér m
InflectionEdit
Masculine o-stem | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | mér | mérL | méoirL |
Vocative | méoir | mérL | méruH |
Accusative | mérN | mérL | méruH |
Genitive | méoirL | mér | mérN |
Dative | méorL | méraib | méraib |
Initial mutations of a following adjective:
|
DescendantsEdit
MutationEdit
Old Irish mutation | ||
---|---|---|
Radical | Lenition | Nasalization |
mér also mmér after a proclitic |
mér pronounced with /ṽ(ʲ)-/ |
unchanged |
Note: Some of these forms may be hypothetical. Not every possible mutated form of every word actually occurs. |
Old NorseEdit
EtymologyEdit
From Proto-Norse ᛗᛖᛉ (meʀ), Proto-Germanic *miz, dative of *ek.
PronounEdit
mér
DeclensionEdit
Old Norse personal pronouns
number | first person | second person | reflexive | third person | ||
---|---|---|---|---|---|---|
case | singular | singular masculine | singular feminine | singular neuter | ||
nominative | ek | þú | hann | hon, hón | þat | |
accusative | mik | þik | sik | hann, hánn | hana, hána | þat |
dative | mér | þér | sér | hánum, hónum | henni | því |
genitive | mínn, minn | þínn, þinn | sínn, sinn | hans, háns | hennar | þess |
case | dual | |||||
nominative | vit | it, þit | ||||
accusative | okkr | ykkr | sik | |||
dative | okkr | ykkr | sér | |||
genitive | okkarr | ykkarr | sínn, sinn | |||
case | plural | plural masculine | plural feminine | plural neuter | ||
nominative | vér | ér, þér | þeir | þær | þau | |
accusative | oss | yðr | sik | þá | þær | þau |
dative | oss | yðr | sér | þeim | þeim | þeim |
genitive | várr | yðarr, yðvarr | sínn, sinn | þeira, þeirra | þeira, þeirra | þeira, þeirra |