See also: sík, sĭk, šik, şik, sık, сік, and сик

Atong (India) edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From English six.

Pronunciation edit

Numeral edit

sik (Bengali script সিক)

  1. six

Synonyms edit

References edit

Azerbaijani edit

Etymology edit

From Proto-Turkic *sik- (penis; to copulate).

Noun edit

sik (definite accusative siki, plural siklər)

  1. (vulgar) penis, dick, cock

Declension edit

    Declension of sik
singular plural
nominative sik
siklər
definite accusative siki
sikləri
dative sikə
siklərə
locative sikdə
siklərdə
ablative sikdən
siklərdən
definite genitive sikin
siklərin
    Possessive forms of sik
nominative
singular plural
mənim (my) sikim siklərim
sənin (your) sikin siklərin
onun (his/her/its) siki sikləri
bizim (our) sikimiz siklərimiz
sizin (your) sikiniz sikləriniz
onların (their) siki or sikləri sikləri
accusative
singular plural
mənim (my) sikimi siklərimi
sənin (your) sikini siklərini
onun (his/her/its) sikini siklərini
bizim (our) sikimizi siklərimizi
sizin (your) sikinizi siklərinizi
onların (their) sikini or siklərini siklərini
dative
singular plural
mənim (my) sikimə siklərimə
sənin (your) sikinə siklərinə
onun (his/her/its) sikinə siklərinə
bizim (our) sikimizə siklərimizə
sizin (your) sikinizə siklərinizə
onların (their) sikinə or siklərinə siklərinə
locative
singular plural
mənim (my) sikimdə siklərimdə
sənin (your) sikində siklərində
onun (his/her/its) sikində siklərində
bizim (our) sikimizdə siklərimizdə
sizin (your) sikinizdə siklərinizdə
onların (their) sikində or siklərində siklərində
ablative
singular plural
mənim (my) sikimdən siklərimdən
sənin (your) sikindən siklərindən
onun (his/her/its) sikindən siklərindən
bizim (our) sikimizdən siklərimizdən
sizin (your) sikinizdən siklərinizdən
onların (their) sikindən or siklərindən siklərindən
genitive
singular plural
mənim (my) sikimin siklərimin
sənin (your) sikinin siklərinin
onun (his/her/its) sikinin siklərinin
bizim (our) sikimizin siklərimizin
sizin (your) sikinizin siklərinizin
onların (their) sikinin or siklərinin siklərinin

Derived terms edit

See also edit

Dutch edit

Etymology edit

Unclear, but assumed to be related to a descendant of Proto-West Germanic *tikkīn (kid, goat).[1]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /sɪk/
  • (file)
  • Rhymes: -ɪk

Noun edit

sik m (plural sikken, diminutive sikje n)

  1. beard of a goat
  2. a goatee or soul patch

Related terms edit

References edit

  1. ^ van der Sijs, Nicoline, editor (2010), “sik1”, in Etymologiebank, Meertens Institute

Anagrams edit

Gothic edit

Romanization edit

sik

  1. Romanization of 𐍃𐌹𐌺

Icelandic edit

Pronoun edit

sik

  1. (reflexive) Archaic form of sig.
    Þeir hvíldu sik þar.
    And they rested there.

Declension edit

Jamaican Creole edit

Adjective edit

sik

  1. Alternative spelling of sick

Khalaj edit

Perso-Arabic سیک

Etymology edit

From Proto-Turkic *sik-

Pronunciation edit

Noun edit

sik (definite accusative sikü, plural siklər)

  1. (vulgar) penis
    Synonym: çuluk

Declension edit

Related terms edit

References edit

  • Doerfer, Gerhard (1980) Wörterbuch des Chaladsch (Dialekt von Charrab) [Khalaj dictionary] (in German), Budapest: Akadémiai Kiadó

Low German edit

Alternative forms edit

  • sick (also Altmärkisch (besides sik))
  • sük, sück (East Frisian, northern Emsland)
  • sek (Eastphalian)
  • seck (East Prussian)
  • sich (Mecklenburg-Vorpommern)

Etymology edit

From Middle Low German and Old Saxon sik, from Proto-West Germanic *sik; cognate with German sich.

Pronoun edit

sik

  1. Reflexive pronoun of the third person singular and plural: herself, himself, itself, oneself, themselves

Further reading edit

  • Lindow, W., et al. (1998), Niederdeutsche Grammatik, Leer: Verlag Schuster, →ISBN, p. 157.

Middle English edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Old English sēc, variant of sēoc, from Proto-West Germanic *seuk, from Proto-Germanic *seukaz.

Pronunciation edit

Adjective edit

sik

  1. sick, ill
    • c. 1400, Geoffrey Chaucer, The Canterbury Tales, General Prologue, lines 17–18:
      The hooly blisful martir for to seke
      That hem hath holpen, whan that they were seeke.
      The holy blessed martyr there to seek
      Who helped them when they lay so ill and weak

Descendants edit

  • English: sick
    • ? Navajo: sxih
  • Scots: seek, seeck
  • Yola: zeek

References edit

Norwegian Bokmål edit

Etymology 1 edit

 
Norwegian Bokmål Wikipedia has an article on:
Wikipedia nb
 
sik

From Old Norse síkr.

Noun edit

sik m (definite singular siken, indefinite plural siker, definite plural sikene)

  1. common whitefish, Coregonus lavaretus

Etymology 2 edit

From Old Norse sík n. Related to the verb sige (to seep, sink).

Noun edit

sik n (definite singular siket, indefinite plural sik, definite plural sika or sikene)

  1. a slow-running creek

Noun edit

sik f or m (definite singular sika or siken, indefinite plural siker, definite plural sikene)

  1. a bog or mire with seeping water

Etymology 3 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

sik

  1. imperative of sike

References edit

Anagrams edit

Norwegian Nynorsk edit

Etymology 1 edit

 
Norwegian Nynorsk Wikipedia has an article on:
Wikipedia nn
 
sik

From Old Norse síkr.

Noun edit

sik m (definite singular siken, indefinite plural sikar, definite plural sikane)

  1. common whitefish, Coregonus lavaretus

Etymology 2 edit

From Old Norse sík n. Related to the verb siga (to seep, sink).

Noun edit

sik n (definite singular siket, indefinite plural sik, definite plural sika)

  1. a slow-running creek

Noun edit

sik f (definite singular sika, indefinite plural siker, definite plural sikene)

  1. a bog or mire with seeping water

Etymology 3 edit

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb edit

sik

  1. inflection of sika:
    1. present
    2. imperative

References edit

Anagrams edit

Old Norse edit

Etymology edit

From Proto-Germanic *sek, whence also Old Saxon sik, Old High German sih.

Pronoun edit

sik (accusative singular/plural)

  1. oneself (myself, yourself, himself, herself, ourselves, yourselves, themselves)

Declension edit


References edit

  • sik”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press

Old Swedish edit

Etymology edit

From Proto-Germanic *sek, whence also Old Saxon sik, Old High German sih.

Pronoun edit

sik (accusative singular/plural)

  1. oneself (myself, yourself, himself, herself, ourselves, yourselves, themselves)

Saterland Frisian edit

Etymology edit

From Old Frisian sik, from Proto-West Germanic *sik. Cognates include German sich and Dutch zich.

Pronunciation edit

Pronoun edit

sik

  1. himself, herself, itself, themselves

See also edit

References edit

  • Marron C. Fort (2015), “sik”, in Saterfriesisches Wörterbuch mit einer phonologischen und grammatischen Übersicht, Buske, →ISBN

Swedish edit

Etymology edit

From Old Swedish siker, a Finnic borrowing, from Finnish siika.

Pronunciation edit

Noun edit

sik c

  1. The common whitefish, Coregonus lavaretus, cisco

Declension edit

Declension of sik 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative sik siken sikar sikarna
Genitive siks sikens sikars sikarnas

Anagrams edit

Tok Pisin edit

Etymology edit

From English sick.

Noun edit

sik

  1. illness, disease

Adjective edit

sik

  1. sick, ill

Turkish edit

Etymology edit

From Ottoman Turkish سیك (sik, penis), from Proto-Turkic *sik- (penis; to copulate). Compare sidik, siymek.

Pronunciation edit

Noun edit

sik (definite accusative siki, plural sikler)

  1. (vulgar) penis, dick, cock

Declension edit

Inflection
Nominative sik
Definite accusative siki
Singular Plural
Nominative sik sikler
Definite accusative siki sikleri
Dative sike siklere
Locative sikte siklerde
Ablative sikten siklerden
Genitive sikin siklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sikim siklerim
2nd singular sikin siklerin
3rd singular siki sikleri
1st plural sikimiz siklerimiz
2nd plural sikiniz sikleriniz
3rd plural sikleri sikleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sikimi siklerimi
2nd singular sikini siklerini
3rd singular sikini siklerini
1st plural sikimizi siklerimizi
2nd plural sikinizi siklerinizi
3rd plural siklerini siklerini
Dative
Singular Plural
1st singular sikime siklerime
2nd singular sikine siklerine
3rd singular sikine siklerine
1st plural sikimize siklerimize
2nd plural sikinize siklerinize
3rd plural siklerine siklerine
Locative
Singular Plural
1st singular sikimde siklerimde
2nd singular sikinde siklerinde
3rd singular sikinde siklerinde
1st plural sikimizde siklerimizde
2nd plural sikinizde siklerinizde
3rd plural siklerinde siklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular sikimden siklerimden
2nd singular sikinden siklerinden
3rd singular sikinden siklerinden
1st plural sikimizden siklerimizden
2nd plural sikinizden siklerinizden
3rd plural siklerinden siklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular sikimin siklerimin
2nd singular sikinin siklerinin
3rd singular sikinin siklerinin
1st plural sikimizin siklerimizin
2nd plural sikinizin siklerinizin
3rd plural siklerinin siklerinin

Synonyms edit

Related terms edit

Verb edit

sik

  1. second-person singular imperative of sikmek

Zhuang edit

Pronunciation edit

Etymology 1 edit

From Chinese (MC sek).

Noun edit

sik (1957–1982 spelling sik)

  1. tin

Etymology 2 edit

Verb edit

sik (Sawndip forms ⿰手昔 or ⿰扌息 or or or ⿰口夕 or or or or , 1957–1982 spelling sik)

  1. to tear

Adjective edit

sik (Sawndip forms ⿰手昔 or ⿰扌息 or or or ⿰口夕 or or or or , 1957–1982 spelling sik)

  1. (of things made of cloth) tattered