suma
CatalanEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
suma f (plural sumes)
Derived termsEdit
CebuanoEdit
Etymology 1Edit
From Spanish suma, from Latin summa.
VerbEdit
suma
Etymology 2Edit
Unknown.
AdjectiveEdit
suma
FinnishEdit
EtymologyEdit
From Proto-Finnic *suma, variant of Proto-Finnic *sumpa.
PronunciationEdit
NounEdit
suma
- logjam
- Synonym: jumi
- traffic jam
- Synonym: ruuhka
- (figuratively, in compounds) accumulation, bunch
- kolarisuma ― pile-up
DeclensionEdit
Inflection of suma (Kotus type 10/koira, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | suma | sumat | |
genitive | suman | sumien | |
partitive | sumaa | sumia | |
illative | sumaan | sumiin | |
singular | plural | ||
nominative | suma | sumat | |
accusative | nom. | suma | sumat |
gen. | suman | ||
genitive | suman | sumien sumainrare | |
partitive | sumaa | sumia | |
inessive | sumassa | sumissa | |
elative | sumasta | sumista | |
illative | sumaan | sumiin | |
adessive | sumalla | sumilla | |
ablative | sumalta | sumilta | |
allative | sumalle | sumille | |
essive | sumana | sumina | |
translative | sumaksi | sumiksi | |
instructive | — | sumin | |
abessive | sumatta | sumitta | |
comitative | — | sumineen |
Possessive forms of suma (type koira) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | sumani | sumamme |
2nd person | sumasi | sumanne |
3rd person | sumansa |
AnagramsEdit
GalicianEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
NounEdit
suma f (plural sumas)
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
VerbEdit
suma
GothicEdit
RomanizationEdit
suma
- Romanization of 𐍃𐌿𐌼𐌰
Guinea-Bissau CreoleEdit
EtymologyEdit
Perhaps from Portuguese assim + como ("thus how").
AdverbEdit
suma
IngrianEdit
EtymologyEdit
Borrowed from Russian сума (suma).
PronunciationEdit
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈsumɑ/, [ˈs̠umɑ]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈsumɑ/, [ˈʃumɑ]
- Rhymes: -umɑ
- Hyphenation: su‧ma
NounEdit
suma
- bag
- 1936, N. A. Iljin and V. I. Junus, Bukvari iƶoroin șkouluja vart, Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 22:
- Siso ompeli suman.
- Sis sewed the bag.
- 1936, V. I. Junus, Iƶoran Keelen Grammatikka[1], Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva, page 75:
- Ohotnikka otti jänistä käpälist ja pani summaa.
- The hunter took the legs of the rabbit and put it in the bag.
- 1936, D. I. Efimov, Lukukirja: Inkeroisia alkușkouluja vart (ensimäine osa), Leningrad: Riikin Ucebno-pedagogiceskoi Izdateljstva:
- Valja otti suman, pani bukvarin summaa ja laati paljton päälle.
- Valja took [her] bag, put a primer into the bag and put an overcoat on.
DeclensionEdit
Declension of suma (type 3/koira, no gradation, gemination) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | suma | sumat |
genitive | suman | summiin |
partitive | summaa | summia |
illative | summaa | summii |
inessive | sumas | sumis |
elative | sumast | sumist |
allative | sumalle | sumille |
adessive | sumal | sumil |
ablative | sumalt | sumilt |
translative | sumaks | sumiks |
essive | sumanna, summaan | suminna, summiin |
exessive1) | sumant | sumint |
1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. |
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 550
ItalianEdit
VerbEdit
suma
- inflection of sumere:
AnagramsEdit
LithuanianEdit
EtymologyEdit
Ultimately from Latin summa. The religious sense is borrowed from Polish suma.[1]
NounEdit
sumà f (plural sùmos) stress pattern 4
- (mathematics) sum (quantity obtained by addition)
- sum (quantity of money)
- (Catholicism) noon mass on a holy day; High Mass
DeclensionEdit
singular (vienaskaita) | plural (daugiskaita) | |
---|---|---|
nominative (vardininkas) | sumà | sùmos |
genitive (kilmininkas) | sumõs | sumų̃ |
dative (naudininkas) | sùmai | sumóms |
accusative (galininkas) | sùmą | sumàs |
instrumental (įnagininkas) | sumà | sumomìs |
locative (vietininkas) | sumojè | sumosè |
vocative (šauksmininkas) | sùma | sùmos |
ReferencesEdit
Further readingEdit
- “suma”, in Lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of the Lithuanian language], lkz.lt, 1941–2023
- “suma”, in Dabartinės lietuvių kalbos žodynas [Dictionary of contemporary Lithuanian], ekalba.lt, 1954–2023
NornEdit
EtymologyEdit
From Old Norse svimma, svima, from Proto-Germanic *swimmaną.
VerbEdit
suma
Old NorseEdit
PronounEdit
suma
- inflection of sumr:
PolishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
NounEdit
suma f
DeclensionEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
NounEdit
suma m anim
Further readingEdit
PortugueseEdit
AdjectiveEdit
suma
RomanianEdit
EtymologyEdit
VerbEdit
a suma (third-person singular present sumează, past participle sumat) 1st conj.
- to sum up
ConjugationEdit
infinitive | a suma | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | sumând | ||||||
past participle | sumat | ||||||
number | singular | plural | |||||
person | 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |
indicative | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | sumez | sumezi | sumează | sumăm | sumați | sumează | |
imperfect | sumam | sumai | suma | sumam | sumați | sumau | |
simple perfect | sumai | sumași | sumă | sumarăm | sumarăți | sumară | |
pluperfect | sumasem | sumaseși | sumase | sumaserăm | sumaserăți | sumaseră | |
subjunctive | eu | tu | el/ea | noi | voi | ei/ele | |
present | să sumez | să sumezi | să sumeze | să sumăm | să sumați | să sumeze | |
imperative | — | tu | — | — | voi | — | |
affirmative | sumează | sumați | |||||
negative | nu suma | nu sumați |
Serbo-CroatianEdit
EtymologyEdit
PronunciationEdit
NounEdit
sȕma f (Cyrillic spelling су̏ма)
DeclensionEdit
SpanishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from Latin summa[1]. Doublet of the inherited soma (“coarse flour”).
NounEdit
suma f (plural sumas)
Derived termsEdit
Related termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
AdjectiveEdit
suma
VerbEdit
suma
ReferencesEdit
- ^ Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991) Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further readingEdit
- “suma”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
Sranan TongoEdit
NounEdit
suma
- who (interrogative)
VendaEdit
VerbEdit
suma
- to report