tira
AsturianEdit
VerbEdit
tira
- inflection of tirar:
CatalanEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From tirar.
NounEdit
tira f (plural tires)
- strip
- (colloquial) ages, yonks
- 1994, Isabel-Clara Simó, Raquel, 22nd edition, Bromera, published 2004, →ISBN, page 55:
- Ara fa la tira de temps que no faig la gimnàstica en llevar-me […] .
- It's been ages now that I haven't done gimnastics after waking up […] .
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
VerbEdit
tira
- third-person singular present indicative form of tirar
- second-person singular imperative form of tirar
Further readingEdit
- “tira” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
- “tira” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “tira”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “tira” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
CebuanoEdit
EtymologyEdit
From Spanish tirar (“shoot, throw”), from Proto-Germanic *teraną (“to tear, tear away, rip or snatch off, pull violently, tug”), from Proto-Indo-European *derə- (“to tear, tear apart”).
VerbEdit
tira
SynonymsEdit
FrenchEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
tira
- third-person singular past historic of tirer
AnagramsEdit
GalicianEdit
EtymologyEdit
14th century. Probably from Old French tire (“row”), from a Germanic source. Alternatively, a deverbal from tirar.[1]
PronunciationEdit
NounEdit
tira f (plural tiras)
- strip; ribbon
- 1399, Miguel González Garcés, editor, Historia de La Coruña. Edad Media, A Coruña: Caixa Galicia, page 584:
- e fiz scribir en estas seis tiras de papel con esta en que vay meu signal, e bay coseyta una con outra con fio blanco; e en cada tira nas espaldas bay firmado do meu nome
- and I ordered to write in this six strips of paper, with this one where it is my sign, and they are sewn one with another with white thread; and in each strip, in the back, there is a signature with my name
- shred
- 1459, Anselmo López Carreira (ed.), Fragmentos de notarios (Séculos XIV-XV), doc. D40a:
- Tres tiras de vaca chaçina, huna mesa de pees et outro banco en que seen duas çestas de masa et mays outro çesto de masa.
- Three shreds of cured cow, a table with its feet and another bench where there are two baskets with dough and another basket with dough
- Tres tiras de vaca chaçina, huna mesa de pees et outro banco en que seen duas çestas de masa et mays outro çesto de masa.
- 1459, Anselmo López Carreira (ed.), Fragmentos de notarios (Séculos XIV-XV), doc. D40a:
- figwort (a plant of the genus Scrophularia)
- Synonyms: albitorno, herba da tira
ReferencesEdit
- ^ Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “tirar”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Further readingEdit
- “tira” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “tira” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “tira” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “tira” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
ItalianEdit
VerbEdit
tira
- inflection of tirare:
AnagramsEdit
KabyleEdit
NounEdit
tira f pl
- verbal noun of aru: writing
LatinEdit
PronunciationEdit
VerbEdit
tirā
ReferencesEdit
- tira in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
PapiamentuEdit
EtymologyEdit
From Portuguese atirar and Spanish tirar.
VerbEdit
tira
- to throw
PortugueseEdit
PronunciationEdit
- Hyphenation: ti‧ra
Etymology 1Edit
From tirar (“to remove”), from Old Galician-Portuguese tirar, of uncertain origin.
NounEdit
tira f (plural tiras)
NounEdit
tira m or f by sense (plural tiras)
Related termsEdit
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
VerbEdit
tira
- inflection of tirar:
Further readingEdit
- “tira” in iDicionário Aulete.
- “tira” in Dicionário inFormal.
- “tira” in Dicionário Aberto based on Novo Diccionário da Língua Portuguesa de Cândido de Figueiredo, 1913
- “tira” in Dicionário infopédia da Língua Portuguesa. Porto: Porto Editora, 2003–2023.
- “tira” in Michaelis Dicionário Brasileiro da Língua Portuguesa.
- “tira” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
SpanishEdit
PronunciationEdit
Etymology 1Edit
From tirar.
NounEdit
tira f (plural tiras)
Derived termsEdit
- asado de tira
- tira cómica
- tiras de queso (“string cheese”)
NounEdit
tira m (plural tiras)
- (Chile, Argentina, Mexico, colloquial) cop
Etymology 2Edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
VerbEdit
tira
- inflection of tirar:
Further readingEdit
- “tira”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
TagalogEdit
Etymology 1Edit
Borrowed from Spanish tirar (“to shoot; to throw”).
PronunciationEdit
NounEdit
tira
- (games) player's turn to play or score (in a move that requires aiming at a target)
- act of hitting or striking at a target one is aiming at (with a bullet, rock, arrow, etc.)
- (figurative) physical or verbal attack against someone
Derived termsEdit
Etymology 2Edit
From Proto-Malayo-Polynesian *tida. Compare Bikol Central tada and Ilocano tidda.
PronunciationEdit
NounEdit
tirá
- act of residing, living, or dwelling (in a certain place)
- leftovers; remnant; remainder
- act of setting aside something for someone who is absent
- Synonym: pagtitira
- something set aside for someone who is absent
Derived termsEdit
AdjectiveEdit
tirá
Etymology 3Edit
PronunciationEdit
NounEdit
tirà
- (obsolete) perseverance; ability to endure or outlast adversity (no longer used on its own except in derived terms)
- Synonym: tiyaga