mirar
AragoneseEdit
EtymologyEdit
Inherited from Latin mīrārī (“marvel at”).
VerbEdit
mirar
- (transitive) to watch
ConjugationEdit
infinitive | mirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mirando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mirau, mirato | mirada, mirata | |||||
plural | miraus, miratos | miradas, miratas | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | yo | tú | él | nusatros nusatras |
busatros busatras |
ellos/els ellas | |
present | miro | miras | mira | miramos | miraz | miran | |
imperfect | miraba, mirabe | mirabas | miraba | mirabanos | mirabaz | miraban | |
preterite | miré | mirés | miró | miremos | mirez | miroron, mirón | |
future | miraré | mirarás | mirará | miraremos | mirarez | mirarán | |
conditional | miraría | mirarías | miraría | miraríanos | miraríaz | mirarían | |
subjunctive | yo | tú | él | nusatros nusatras |
busatros busatras |
ellos/els ellas | |
present | mire | mires | mire | miremos | mirez | miren | |
imperfect | mirase | mirases | mirase | mirasenos | mirasez | mirasen | |
imperative | — | tú | — | — | busatros busatras |
— | |
— | mira | — | — | miraz | — |
ReferencesEdit
- Bal Palazios, Santiago (2002), “mirar”, in Dizionario breu de a luenga aragonesa, Zaragoza, →ISBN
AsturianEdit
Alternative formsEdit
EtymologyEdit
Inherited from Latin mīrārī (“marvel at”).
VerbEdit
mirar (first-person singular indicative present miro, past participle miráu)
- to look (to try to see)
ConjugationEdit
infinitive | mirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mirando | ||||||
past participle | m miráu, f mirada, n mirao, m pl miraos, f pl miraes | ||||||
person | first singular yo |
second singular tu |
third singular él/elli |
first plural nosotros/nós |
second plural vosotros/vós |
third plural ellos | |
indicative | present | miro | mires | mira | miramos | miráis | miren |
imperfect | miraba | mirabes | miraba | mirábemos, mirábamos | mirabeis, mirabais | miraben | |
preterite | miré | mirasti, miresti | miró | miremos | mirastis, mirestis | miraron | |
pluperfect | mirare, mirara | mirares, miraras | mirare, mirara | miráremos, miráramos | mirareis, mirarais | miraren, miraran | |
future | miraré | mirarás | mirará | miraremos | miraréis | mirarán | |
conditional | miraría | miraríes | miraría | miraríemos, miraríamos | miraríeis, miraríais | miraríen | |
subjunctive | present | mire | mires, miras | mire | miremos | miréis | miren, miran |
imperfect | mirare, mirara | mirares, miraras | mirare, mirara | miráremos, miráramos | mirareis, mirarais | miraren, miraran | |
imperative | — | mira | — | — | mirái | — |
CatalanEdit
EtymologyEdit
Inherited from Old Catalan mirar, from Latin mīrārī (“marvel at”).
PronunciationEdit
Audio (file)
VerbEdit
mirar (first-person singular present miro, past participle mirat)
ConjugationEdit
infinitive | mirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | mirant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mirat | mirada | |||||
plural | mirats | mirades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | miro | mires | mira | mirem | mireu | miren | |
imperfect | mirava | miraves | mirava | miràvem | miràveu | miraven | |
future | miraré | miraràs | mirarà | mirarem | mirareu | miraran | |
preterite | mirí | mirares | mirà | miràrem | miràreu | miraren | |
conditional | miraria | miraries | miraria | miraríem | miraríeu | mirarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
present | miri | miris | miri | mirem | mireu | mirin | |
imperfect | mirés | miressis | mirés | miréssim | miréssiu | miressin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
— | mira | miri | mirem | mireu | mirin |
Derived termsEdit
ReferencesEdit
- “mirar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “mirar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2022
- “mirar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “mirar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
GalicianEdit
EtymologyEdit
From Old Galician and Old Portuguese mirar, from Latin mīrārī (“marvel at”).
PronunciationEdit
VerbEdit
mirar (first-person singular present miro, first-person singular preterite mirei, past participle mirado)
- to look
- to watch, to observe
- Synonym: ollar
- (transitive with para) to look at
- Mira pra min! ― Look at me!
- (regional, western) to see
- Non che mirín na feira! ― I didn't see you at the fair!
- Synonym: ver
- (transitive with de) to try
- (transitive with por) to look after; to watch out
- Mira polos cativos! ― Look after the kids!
- Synonym: coidar
- first/third-person singular future subjunctive of mirar
- first/third-person singular personal infinitive of mirar
ConjugationEdit
Related termsEdit
NounEdit
mirar m (plural mirares)
- gaze, stare, way of looking
- 1895, Heraclio Pérez Placer, Contos da Terriña:
- Calquer pensara que un meigallo se lle meteu no corpo, ó ver como cambeou de súpeto. Esborrouse da súa boca a sonrisa pracenteira, fuxiu dos ollos o mirar churruscandeiro, velado agora por humedeceres de bágoas
- Anyone would think that a spell has entered her body, seeing how she changed all of the sudden: the pleasant smile fade from her mouth and the lively gaze fled from her eyes, clouded now by the wetness of the tears
- Calquer pensara que un meigallo se lle meteu no corpo, ó ver como cambeou de súpeto. Esborrouse da súa boca a sonrisa pracenteira, fuxiu dos ollos o mirar churruscandeiro, velado agora por humedeceres de bágoas
- 1895, Heraclio Pérez Placer, Contos da Terriña:
ReferencesEdit
- “mirar” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “mirar” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “mirar” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “mirar” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “mirar” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
LadinoEdit
EtymologyEdit
From Old Spanish mirar, from Latin mīrārī (“marvel at”). Compare Spanish mirar, Portuguese mirar (“to aim”), dated French mirer (“stare”).
PronunciationEdit
VerbEdit
mirar (Latin spelling, Hebrew spelling מיראר)
- (transitive) to look at; to watch
- 1979, Kamelia Shahar, “La verdadera felisidad”, in Aki Yerushalayim, number 1:
- Eliau Anavi ke lo estava mirando d'enfrente se aserko de el i le disho: Dime ombre, deke estas de negra umor ?
- The prophet Elijah, who was watching him from across, approached him and said: Tell me, man, why are you in a bad mood?
- (intransitive) to look
Northern KurdishEdit
NounEdit
mirar ?
Norwegian NynorskEdit
NounEdit
mirar m
- indefinite plural of mir
AnagramsEdit
PortugueseEdit
EtymologyEdit
From Old Portuguese mirar, from Latin mīrārī (“marvel at”).
PronunciationEdit
- (Paulista) IPA(key): /mi.ˈɾa(ɹ)/
- (South Brazil) IPA(key): /mi.ˈɾa(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /mi.ˈɾaɾ/
VerbEdit
mirar (first-person singular present indicative miro, past participle mirado)
- (poetic) to see; to observe
- to sight; to aim (to point a weapon towards the target)
- Synonym: apontar
ConjugationEdit
Notes:[edit] | ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) |
Second-person (tu) |
Third-person (ele / ela / você) |
First-person (nós) |
Second-person (vós) |
Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | mirar | |||||
Personal | mirar | mirares | mirar | mirarmos | mirardes | mirarem |
Gerund | ||||||
mirando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | mirado | mirados | ||||
Feminine | mirada | miradas | ||||
Indicative | ||||||
Present | miro | miras | mira | miramos | mirais | miram |
Imperfect | mirava | miravas | mirava | mirávamos | miráveis | miravam |
Preterite | mirei | miraste | mirou | miramos mirámos |
mirastes | miraram |
Pluperfect | mirara | miraras | mirara | miráramos | miráreis | miraram |
Future | mirarei | mirarás | mirará | miraremos | mirareis | mirarão |
Conditional | ||||||
miraria | mirarias | miraria | miraríamos | miraríeis | mirariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | mire | mires | mire | miremos | mireis | mirem |
Imperfect | mirasse | mirasses | mirasse | mirássemos | mirásseis | mirassem |
Future | mirar | mirares | mirar | mirarmos | mirardes | mirarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | - | mira | mire | miremos | mirai | mirem |
Negative (não) | - | mires | mire | miremos | mireis | mirem |
Derived termsEdit
Related termsEdit
SpanishEdit
EtymologyEdit
From Old Spanish mirar, from Latin mīrārī (“marvel at”). Compare Ladino mirar (“look at”), Portuguese mirar (“see, aim”), dated French mirer (“stare”).
PronunciationEdit
VerbEdit
mirar (first-person singular present miro, first-person singular preterite miré, past participle mirado)
- (transitive) to look at (to try to see, to pay attention to with one’s eyes)
- (transitive) to watch (to look at, view, or observe for a period of time)
- Estábamos mirando la televisión.
- We were watching TV.
- (transitive) to watch (to mind, attend, or guard)
- (transitive) to consider, think over (to think about seriously)
- (transitive, usually in the imperative) used for emphasis; look
- ¡Mira qué linda! ― How pretty!
- ¡Mirad! Este es el hombre quien hurta entre vosotros, a él se le debe atribuir esto.
- Behold! This is the man who is stealing amongst you all, to him this must be attributed.
- ¡Mirad! Allí está el que os engaño, ¡agarradlo todos vosotros!
- Look! There is the one who deceived you all, all of you, get him!
- Synonym: he aquí
- (transitive) to seek, look for (to try to find)
- (intransitive) to look (to try to see something, to pay attention with one’s eyes)
- (intransitive, of a structure) to face, overlook (to be oriented towards a certain direction or thing)
- (reflexive) to look at oneself
ConjugationEdit
infinitive | mirar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | mirando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | mirado | mirada | |||||
plural | mirados | miradas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | miro | mirastú mirásvos |
mira | miramos | miráis | miran | |
imperfect | miraba | mirabas | miraba | mirábamos | mirabais | miraban | |
preterite | miré | miraste | miró | miramos | mirasteis | miraron | |
future | miraré | mirarás | mirará | miraremos | miraréis | mirarán | |
conditional | miraría | mirarías | miraría | miraríamos | miraríais | mirarían | |
subjunctive | yo | tú vos |
él/ella/ello usted |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos/ellas ustedes | |
present | mire | mirestú mirésvos2 |
mire | miremos | miréis | miren | |
imperfect (ra) |
mirara | miraras | mirara | miráramos | mirarais | miraran | |
imperfect (se) |
mirase | mirases | mirase | mirásemos | miraseis | mirasen | |
future1 | mirare | mirares | mirare | miráremos | mirareis | miraren | |
imperative | — | tú vos |
usted | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes | |
affirmative | miratú mirávos |
mire | miremos | mirad | miren | ||
negative | no mires | no mire | no miremos | no miréis | no miren |
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
Derived termsEdit
See alsoEdit
- ver (“to see”)
Further readingEdit
- “mirar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014