Wiktionary

τόθεν

Ancient Greek

edit

Etymology

edit

From τό (tó, “that”) +‎ -θεν (-then, “from”). This is a suppletive from that diverged in meaning, while the regular medial source demonstrative reflex is ἐντεῦθεν (enteûthen).

Pronunciation

edit
 

Adverb

edit

τόθεν • (tóthen)

  1. (poetic) hence, thence
    Synonyms: ἔνθεν (énthen), ἐντεῦθεν (enteûthen)
  2. thereafter, thereupon

See also

edit
Ancient Greek correlatives (edit)
type interrogative indefinite demonstrative relative indefinite
relative 		identity other
(medial) proximal distal
basic τίς τις, ἔνιοι †ὁ, οὗτος ὅδε ἐκεῖνος ὅς ὅστις ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός ἕτερος, ἄλλος
dual πότερος πότερος, ποτερός ὁπότερος
quality ποῖος ποιός †τοῖος, τοιοῦτος τοιόσδε οἷος ὁποῖος ὅμοιος ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity πόσος ποσός †τόσος, τοσοῦτος τοσόσδε ὅσος ὁπόσος
manner πῶς πως †τώς, †ὥς, οὕτως ὧδε ὡς ὅπως ὁμῶς ἑτέρως, ἄλλως
method,
path,
place 		πῇ πῃ τῇ, ταύτῃ τῇδε ἐκείνῃ ᾗ ὅπῃ ἄλλῃ
place ποῦ, †πόθι που, †ποθι ἐνταῦθα ἐνθάδε ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι οὗ, ἔνθα, †ὅθι ὅπου, †ὁπόθι αὐτόθι, ὁμοῦ ἄλλοθι
source πόθεν ποθεν, ἁμόθεν †τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν ἐνθένδε ἐκεῖθεν ὅθεν ὁπόθεν †ὁμόθεν ἄλλοθεν
destination ποῖ, †πόσε ποι ἔνθα, ἐνταῦθα ἐνθάδε, δεῦρο ἐκεῖσε οἷ ὅποι, †ὁπόσε αὐτόσε, ὁμόσε ἄλλοσε
time πότε, πῆμος ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε τότε, τῆμος τημόσδε ὅτε, ἦμος ὁπότε, †ὁππῆμος ἅμα ἄλλοτε
exact time πηνίκα †τηνίκα, τηνικαῦτα τηνικάδε ἡνίκα ὁπηνίκα αὐτίκα
duration of time τέως ἕως
size, age πηλίκος πηλίκος †τηλίκος, τηλικοῦτος τηλικόσδε ἡλίκος ὁπηλίκος ὁμῆλιξ
repetition ποσάκις, ποσίνδα ποσάκις τουτάκις, τοσάκις †ὁσάκις ὁποσάκις ὁποσάκις
multiplication ποσαπλάσιος ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order πόστος ποστός ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose
Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

edit
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=τόθεν&oldid=75727847"