ὁπηλίκος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ho.pɛː.lí.kos/ → /o.piˈli.kos/ → /o.piˈli.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ho.pɛː.lí.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)o.pe̝ˈli.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /o.piˈli.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /o.piˈli.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /o.piˈli.kos/

Determiner

ὁπηλίκος • (hopēlíkos)

1. however big or small, how big

Declension

First and second declension of ὁπηλῐ́κος; ὁπηλῐ́κη; ὁπηλῐ́κον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ὁπηλῐ́κος hopēlíkos	ὁπηλῐ́κη hopēlíkē	ὁπηλῐ́κον hopēlíkon		ὁπηλῐ́κω hopēlíkō	ὁπηλῐ́κᾱ hopēlíkā	ὁπηλῐ́κω hopēlíkō		ὁπηλῐ́κοι hopēlíkoi	ὁπηλῐ́και hopēlíkai	ὁπηλῐ́κᾰ hopēlíka
Genitive		ὁπηλῐ́κου hopēlíkou	ὁπηλῐ́κης hopēlíkēs	ὁπηλῐ́κου hopēlíkou		ὁπηλῐ́κοιν hopēlíkoin	ὁπηλῐ́καιν hopēlíkain	ὁπηλῐ́κοιν hopēlíkoin		ὁπηλῐ́κων hopēlíkōn	ὁπηλῐ́κων hopēlíkōn	ὁπηλῐ́κων hopēlíkōn
Dative		ὁπηλῐ́κῳ hopēlíkōi	ὁπηλῐ́κῃ hopēlíkēi	ὁπηλῐ́κῳ hopēlíkōi		ὁπηλῐ́κοιν hopēlíkoin	ὁπηλῐ́καιν hopēlíkain	ὁπηλῐ́κοιν hopēlíkoin		ὁπηλῐ́κοις hopēlíkois	ὁπηλῐ́καις hopēlíkais	ὁπηλῐ́κοις hopēlíkois
Accusative		ὁπηλῐ́κον hopēlíkon	ὁπηλῐ́κην hopēlíkēn	ὁπηλῐ́κον hopēlíkon		ὁπηλῐ́κω hopēlíkō	ὁπηλῐ́κᾱ hopēlíkā	ὁπηλῐ́κω hopēlíkō		ὁπηλῐ́κους hopēlíkous	ὁπηλῐ́κᾱς hopēlíkās	ὁπηλῐ́κᾰ hopēlíka
Vocative		ὁπηλῐ́κε hopēlíke	ὁπηλῐ́κη hopēlíkē	ὁπηλῐ́κον hopēlíkon		ὁπηλῐ́κω hopēlíkō	ὁπηλῐ́κᾱ hopēlíkā	ὁπηλῐ́κω hopēlíkō		ὁπηλῐ́κοι hopēlíkoi	ὁπηλῐ́και hopēlíkai	ὁπηλῐ́κᾰ hopēlíka
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ὁπηλικοσοῦν (hopēlikosoûn)
• ὁπηλικοσδηποτοῦν (hopēlikosdēpotoûn)

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• ὁπηλίκος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “ὁπηλίκος”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, 2011
• “ὁπηλίκος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press