ποστός

See also: πόστος

Ancient Greek

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pos.tós/ → /posˈtos/ → /posˈtos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pos.tós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /posˈtos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /posˈtos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /posˈtos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /posˈtos/

Adjective

ποστός • (postós) m (feminine ποστή, neuter ποστόν); first/second declension

1. holding a certain place in the ordinal series, “somethingth”

Declension

First and second declension of ποστός; ποστή; ποστόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ποστός postós	ποστή postḗ	ποστόν postón		ποστώ postṓ	ποστᾱ́ postā́	ποστώ postṓ		ποστοί postoí	ποσταί postaí	ποστᾰ́ postắ
Genitive		ποστοῦ postoû	ποστῆς postês	ποστοῦ postoû		ποστοῖν postoîn	ποσταῖν postaîn	ποστοῖν postoîn		ποστῶν postôn	ποστῶν postôn	ποστῶν postôn
Dative		ποστῷ postôi	ποστῇ postêi	ποστῷ postôi		ποστοῖν postoîn	ποσταῖν postaîn	ποστοῖν postoîn		ποστοῖς postoîs	ποσταῖς postaîs	ποστοῖς postoîs
Accusative		ποστόν postón	ποστήν postḗn	ποστόν postón		ποστώ postṓ	ποστᾱ́ postā́	ποστώ postṓ		ποστούς postoús	ποστᾱ́ς postā́s	ποστᾰ́ postắ
Vocative		ποστέ posté	ποστή postḗ	ποστόν postón		ποστώ postṓ	ποστᾱ́ postā́	ποστώ postṓ		ποστοί postoí	ποσταί postaí	ποστᾰ́ postắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ποστῶς postôs				ποστότερος postóteros				ποστότᾰτος postótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

See also

Ancient Greek correlatives ^(edit)

type	interrogative	indefinite	demonstrative			relative	indefinite relative	identity	other
			(medial)	proximal	distal
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν, ἁμόθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Further reading

• ποστός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “πόστος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press